Yeterince masum bir şekilde başlıyor. Bir uygulama indirirsiniz ve uygulama size push bildirimleri göndermek için izninizi ister. Elbette, düşünüyorsun. Bundan ne zarar gelebilir? Paketimin ne zaman geldiğini veya börekimin ne zaman hazır olduğunu bilmek istiyorum. Ama sonra indiriyorsun daha fazla uygulamalar ve hepsinin size bildirim göndermek için izninize ihtiyacı var ve siz farkına bile varmadan kilit ekranınız dikkatinizi çeken uygulamalarla dolu.
Uygulamalar asla susmaz. Nişanlanmaya açlar. En sevdiğiniz eşyaların indirimde olduğunu, bugün İspanyolca pratik yapmadığınızı, teslimatçınızın beş durak ötede olduğunu, kreşteki çocuğunuzun tüm gün, aynı anda bir patlama geçirdiğini bilmenizi istiyorlar. Hepimizin yaşadığı, Bildirim Cehennemi denen bir yere hoş geldiniz.
Hep burada yaşamadık. Bir süre için Apple gibi şirketler, uygulama geliştiricilerinin günün herhangi bir anında dikkatimizi çekme gücüyle ister istemez çalışmasına izin vermediler. Gücün kötülük için değil, iyilik için kullanılması gerektiğinde ısrar ettiler. Bu uzun sürmedi. Uygulama geliştiricilerinin, biz kabul ettiğimiz sürece artık bize pazarlama bildirimleri göndermelerine izin verilmektedir. Ve tahmin edin ne oldu: Herhangi bir bildirim almayı seçtiyseniz, birçoğunu seçtiniz. Çağrı şimdi evin içinden bile geliyor – Apple servislerini ayarlar menülerinde tanıtmak ve Samsung, siz Samsung telefonunuzu kullanırken size yeni bir telefon satmaya çalışıyor. Gerçekten saklanacak hiçbir yer yok.
Sorun sadece reklamlar değil. Telefonlarımızın dijital asistanları, davranışlarımızı öğrenmek ve her hareketimizi tahmin etmek için çok çalışıyor. Muhtemelen robot oldukları için neyin yararlı olup neyin olmadığını gerçekten anlamıyorlar. Siri’nin takvimimde bir uçuşum olduğunu görmesi gibi, telefonumu uçak moduna almak için bir kısayol önerir. Hemen ardından takvimimdeki toplantıya katılmak isteyip istemediğimi soruyor: uçuşum. Bildirim Cehennemi’ne giden yol, iyi niyetli dijital asistanlarla döşenmiştir.
Asistan değil, ancak Google Fotoğraflar sıklıkla bildirim suçları işliyor. Bir fotoğraftaki bir birayı veya latteyi nasıl tanımlayacağınız gibi her zaman yeni numaralar öğreniyor ve ardından çektiğiniz tüm bira ve latte fotoğraflarını nasıl tanımlayabileceğine bakmanız için sizi rahatsız ediyor. Ayrıca, kedimin farklı mobilya parçaları üzerinde uyurken çekilmiş bir sürü benzer fotoğrafını bulduğunda, bir sopa bulan bir köpek gibi, onları davetsiz bir şekilde dikkatine sunduğunda gerçekten bilmemi istiyor. Kardeşim Mesih, fotoğrafları ben çektim. Benzer olduklarını biliyorum.
İşletim sistemi geliştiricilerimiz çektiğimiz acılara tamamen kayıtsız değil; bize birkaç can simidi attılar. iOS’ta, günlük bir özette toplanan ve günde bir kez teslim edilen zamana duyarlı olmayan bildirimlere sahip olabilirsiniz. Ayrıca, kullanıcı arayüzünün kendine özgü bir cehennem olduğu odak modları ayarlayabilir veya zamana duyarlı olmadıkça bazı uygulamaların bildirimleri sessizce iletmesini sağlayabilirsiniz. Ama bunu yaparsanız, önce bir bilmeceyi çözmeniz gerekir.
Bunu bir kez Amazon ile denedim. Sadece bir paket geldiğinde bildirim alacak şekilde yapılandırdığımı sanıyordum. Görünüşe göre bunu yanlış yaptım, çünkü 4 Temmuz gecesi bir bakkal siparişi evimin önünde beş saat bekledi. Artık Amazon’un bana istediği kadar bildirim göndermesine izin veriyorum.
Bu, durumumuzu özetliyor: Bildirim cehenneminde kapana kısıldık ve kurtuluş olmayacak. Elimizde birkaç yetersiz alet var, ancak çıkış yolumuzu bulmak bizim sorumluluğumuzda. Bildirim ayarlarımı çözene kadar uzun süredir burada olduğumu biliyorum. Şimdilik, benimle başkalarının da olduğunu bilmek beni rahatlatıyor çünkü sefalet eşlik etmeyi sever.