İlk nesil Nissan Leaf, yalnızca sahibinin sevebileceği bir otomobildi. Farlar için böcek gözleri, bir Bulbasaur’un gövdesi, oyuncak benzeri bir başlangıç sesi ve orta konsolda, Leaf’i sürmek veya geri almak için bir hava hokeyi kürek gibi hareket ettirdiğiniz büyük bir plastik çıkıntı vardı.
Bu sahiplerden biriydim ve 2018’in yeniden tasarımına bayılırken, hala sadece ilk nesil Leaf’im için gözlerim vardı. Birçok ilk kez EV sahibi gibi, o benim ilk gerçek tamamen elektrikli arabamdı, her yolculuk hakkında nasıl düşündüğümü ve oraya pili tüketmeden nasıl gideceğimi değiştiren. Kendi evinizde bir benzin istasyonuna sahip olmanın nasıl bir şey olduğunu keşfetmeme yardımcı olan oydu.
Ve en önemlisi, gelecek olan devrimin bir ipucuydu. EV burada ve daha temiz kişisel ulaşımın geleceği de burada. Ve şimdi Leaf’in üretimden çıkmak üzere olduğu bildirildiğine göre, erken bir elektrik öncüsüne ve şimdiye kadar sahip olduğum en iyi arabalardan birine veda etmeye uygun görünüyor.
Leaf, uzun bir atışla mükemmel bir araba değildi. En önemlisi, uzun yol gezileri ve hatta mütevazı olanlar için uygun değildi. Sahip olduğum 2013 modeli genellikle menzil tahmininde 70-80 veya daha fazla mil gösteriyordu, ancak haftalarca yerel olarak gidip geliyordum – ve mükemmel havalarda – üç haneli rakamlara ulaşmasını sağladım.
Ancak otoyolda bu menzil zordu. New York ve Baltimore arasında sürerdim, her yönde üç kez bulabildiğim DC hızlı şarj istasyonunda dururdum. Umurumda değildi, o andan itibaren sadece elektrikli araç kullanmaya kararlıydım ve bu, arabadan çok para biriktirmeme ve işyerinde ücretsiz olarak şarj edebilmeme gerçekten yardımcı oldu.
Nissan Leaf için gerçek fırsatlar, kullanılmış pazarda daha yüksek “SV” veya “SL” trimlerini düşük ila orta 10.000 $ aralığında indirebileceğiniz 2015-2016’da gerçekleşti. Bu modellerin yerleşik navigasyonla gelme olasılığı daha yüksekti (her ne kadar CarPlay 2018 yeniden tasarlanana kadar gelmeyecekti), Bose ses sistemleri ve en önemlisi, arabayı yaklaşık 30 dakikada yüzde 80’e kadar şarj edebilen CHAdeMO DC hızlı şarj bağlantı noktası .
CHAdeMO hızlı şarj standardının talihsiz yanı, endüstrinin çoğunun ABD pazarı için benimsediği CCS kombo konektörünü geçememiş olmasıdır. Ve Tesla’nın hala tescilli konektörü var, ancak yakında istasyonlarında CCS combo desteği eklemeye başlamayı planlıyor.
Tesla’nın yaptığı bir CHAdeMO adaptörü sunun Bu, sürücülerin lüks sedanlarını Leafs’in normalde uçacağı istasyonlara takmalarına izin veriyor, ancak şu anda ABD’de mevcut değil. Şu anda, CHAdeMO CCS’nin olduğu hemen hemen her yerde hala mevcutancak Electrify America gibi büyük şarj ağları, artan Tesla nüfusu için daha fazla musluk açma lehine konektörü kesmeye başlıyor.
Ancak uzun vadede Leaf ile ilgili en büyük sorun şarj portunda değil; daha doğrusu, pillerde. Early Leafs, daha sıcak iklimlerde veya sıvı soğutmalı bir sistemin olmaması nedeniyle yol gezileri sırasında çok fazla hızlı şarj edildiğinde hızlı pil bozulması yaşadı.
2013’te daha yeni bir “kertenkele” pil modülü tasarımı çıktı, ancak iyileştirmeler çok büyük değildi. 2016 yılında, Leaf nihayet ilk önemli pil yükseltmesini aldı, 24 kWh’den 30 kWh’ye çıktı ve EPA dereceli menzilini 107 mile çıkardı. Ancak yine de soğutulmadı – ve 2018 ve sonrasındaki yeniden tasarımlar da değildi.
Yaprak yaşlandıkça ikinci el piyasası ilginçleşti. Bayilerin, pil sağlığı ölçerin çubuklarını sayabilmeniz için tam açık gösterge panelinin net bir resmini göndermeleri için dua etmeniz gerekir. Sayaç, şarj durumu ölçerin (SoC) yanında dikey olarak hareket etti ve hala 12 çubuğun tümüne sahipse (kırmızı bitler dahil) çok sağlıklı bir pil tespit edilebilirdi.
Ancak, pilin uygun olup olmadığını gerçekten bilmek istiyorsanız, özellikle birkaç çubuk eksikse, fiziksel erişim sağlamanız ve Bluetooth OBD-II okuyucu ile birlikte bir Bluetooth OBD-II okuyucu bağlamanız gerekir. kullanışlı-züppe LeafSpy uygulaması iPhone için veya Android. (Ayrıca, pil ölçer geçici olarak sıfırlanabileceğinden ve mükemmel bir pile sahip olmadığında bile mükemmel bir pile sahip gibi görünebileceğinden, LeafSpy ile kontrol etmek önemlidir.)
Kendi Leaf’inizin pili garanti dışıysa, donör Leafs’ten daha yeni paketleri güçlendiren bir üçüncü taraf hizmeti deneyebilirsiniz. daha uzun menzili mümkün kılan. Başka bir deyişle, Yaprak sahipleri pil ölçeri, satın alma tarihini ve kilometreyi sürekli takip edin önemli bir garanti kapsamındaki pil değişimini kaçırmadıklarından emin olmak için – ya da modlama topluluğunu arayın. En kötü sonuç, sizi tükenmeden en yakın alışveriş merkezine zar zor götürebilecek, işe yaramaz bir pile sahip bir Leaf’e sahip olmak olacaktır.
Bazı tasarım kusurlarına ve Nissan’ın ölmekte olan bir şarj standardına bağlı kalması sorununa rağmen, çok pratik bir araçtı, BMW i3’ten daha uygun fiyatlıydı ve Chevy Spark EV ve Ford Focus gibi EV uyumlu arabalara kıyasla daha fazla kargo alanına sahipti. Elektrik. Ancak o zamanlar (nesnel olarak söyleyebilir miyim?) tek güzel elektrikli otomobil olan Tesla Model S değildi, ancak çoğu otomobil alıcısı için finansal olarak erişilemez durumda kaldılar.
2018’de Leaf, daha uzun menzil seçenekleriyle çok ihtiyaç duyulan yüz germe işlemine kavuştu. Ertesi yıl, Nissan 200 artı mil seçeneği ekledi, ancak arabanın kendisi aslında aynıydı. Leaf, başlangıç MSRP’sini ömrünün çoğu boyunca 30.000 $’a yakın tuttu. Deri koltuklara sahip olmayan ve direksiyon simidi 20.000 $ aralığında olan daha düşük “S” kaplamaları indirebilirdiniz ve federal 7.500 $ teşvikiyle daha da düşebilirdi.
Ancak araba alıcıları büyük ölçüde ilgilenmedi. Nissan, Tesla ve GM gibi satış bazlı federal teşviklerinin aşamalı olarak kaldırılmasını henüz tetiklemedi, bu da Leaf satışlarının yıllar içinde ne kadar zayıf olduğunu gösteriyor. Örneğin Ford’u ele alalım; 2021’den beri Mustang Mach-E ile sadece gerçekten EV satıyor ve şimdiden 200.000 satış eşiğine ulaşmak üzere (ancak bu sınır yakında yeni mevzuatla kaldırılabilir). Son zamanlarda Nissan, tek şarjla yaklaşık 150 mil gidebilen 40kWh pil modelleri için en son 2022 Leaf fiyatını 30.000 $ işaretinin altına düşürdü.
Nissan, bugün birçok EV üreticisinin kullandığı “sıfır emisyon” pazarlama sesini popüler hale getirdi ve en uygun ve uygun fiyatlı tamamen elektrikli seçeneklerden biriyle EV pazarına öncülük etmeye yardımcı oldu. Yaprak, tuhaf tasarım ipuçları ve düşük hızlarda ıslık çalan yaya uyarı sesleri ile başlı başına bir gösteriydi. Nissan, Toyota ve diğerlerinin yaptığı ürün farklılaştırma yolunu izledi: içten yanmalı otomobillerin daha çekici görünmesini sağlayın ve tüm otomobil üreticilerinin sonsuza kadar güvendiği fosil yakıt ekonomisini çok fazla karıştırmayın.
Ancak aynı zamanda Nissan, elektrikli arabalarına farklı davrandı. Diğer EV üreticilerinin düzenleyicileri yatıştırmak için lüks modellerle veya uyumluluk yapılarıyla başladığı bir zamanda uygun fiyatlı bir elektrikli otomobil üretti ve sattı. Nissan serisinin geri kalanı pazarlamada onu gölgede bıraksa bile, elektrikli araçların bir tür kitlesel benimsenmesini teşvik etmek için gerçek bir çabaydı. Şirketin 10 yıldan fazla bir süredir ürettiği bir otomobil, ancak yine de Leaf’i o kadar değiştirmedi veya öğrendiklerini diğer modellere uygulamadı.
Leaf, ilk tamamen elektrikli New York City taksisi oldu ve hatta Ford gibi otomobil üreticilerinin pazara sunmayı planladığı otomobilden eve güç yedekleme teknolojisini ilk kez gösterdi. Nissan Leaf’in fişini çekerse o dönemin sona erdiğini görmek üzücü olurdu, ancak burada Leaf’in daha sonra geri döneceğini ve tamamen yeniden doğacağını umuyoruz.
Her iki durumda da, bana şimdiye kadarki en keyifli ve aydınlatıcı araba deneyimlerinden birini yaşattığı için Nissan’a minnettarım. Otomobil üreticisinin kendisini bir elektrikli araç şirketine dönüştürmek için 17,6 milyar dolarlık girişimiyle, yakında daha iyi ve daha uygun fiyatlı seçenekler görebiliriz – tercihen sıkıcı ve pahalı olmayan kompakt SUV’ler (üzgünüz, Ariya).
Fotoğraf: Ömer Şakir / The Verge