Salvatore Iaconesi sıradan bir insan değildi. Bariz olanın ötesini görme, yeni bağlantılar kurma ve farklı yollar icat etme yeteneğine sahipti. Büyük bir bilim adamı, bir deneyci, meraklı bir insan, bir meraklıydı: punk tavırlı bir hackerdı. Sanatta tüm hayal gücünü ve yaratıcı niteliklerini patlatmak için bir özgürlük alanı bulması tesadüf değildir.
Yol arkadaşı ve onun ortakyaşamı olan Oriana Persico ile tanışması, onu ekoloji temalarına karşı daha da duyarlı hale getirdi ve birlikte, Yeni Yaşam’da bir yaşamın sanatsal yolunu sentezlemek için sosyal sorunları keşfetmeye ittiler, yeni ittifaklar öneren meta-performans. Ekosistemdeki diğer oyunculara karşı duyarlılığımızı artırmak için verilerin tamamen teknik değil, varoluşsal bir unsur haline geldiği, kendisini ışıklara, müziğe, seslere, şekillere dönüştürdüğü yapay zeka ve hesaplama.
12 yaşında ilk bilgisayar oyunları, Roma’daki Via Libetta’daki LinuxClub, Art is Open Source. Ardından, Salvatore’un beyin kanserinin gelişini takiben 2012’de başlattığı küresel performans olan La Cura, açık kaynaklı bir katılımcı tedavi oluşturarak kişinin bedenine ve kimliğine yeniden sahip olmak için (Nòva’nın sayfalarında da anlatmıştı). ed). Bir Kültürel Araştırma Merkezi olan HER-She Loves Data’nın yaratılması, ilk şiirsel çalışmanın yaratılmasıyla, kavramsal yeniliği fiziksel olarak içeren bir buluş, Nuovo Abitare’nin 11 noktasında patladı.
Salvatore Iaconesi’nin poetikası yalnızca vizyoner bir yaratıcı eylem değil, aynı zamanda yayılması, açıklanması ve uygulanması gereken derin ve gerekli bir politik eylemdir. Verilerin ayıklayıcı sürüklenmesinden ve yapay zekanın insanlık dışı kullanımından kaçınmanın olası bir yolunu gösterir, insan ve toplumun hayatta kalabilmeleri için ihtiyaç duyduğu radikal değişime işaret eder.
Dünya derinden hasta, ancak kırılganlığının ancak belirsizliği ve belirsizliği kucaklayarak gücü olabileceğini henüz anlamadı.Bilinmeyen Bilinmeyen yani, bilgi eksikliği nedeniyle ne olması gerektiğini bilmenin imkansızlığı: tüm insanları ve diğer canlıları aynı seviyeye getiren ve bizi öncelikler sıralamasında rekabetsiz, beklentisiz devrim yapmaya sevk eden kaçınılmaz bir durum; dayanışmayı, ekonomiyi ve birlikte hareket etmeyi (hareket ettirilmeyi) hayal etmek ve inşa etmek için acıyı ve ölümü hoş karşılamak.