Araştırmacılar, esasen birbirine aşırı yakın iki yıldıza sahip ikili yıldız sistemleri olan Afet Değişkenleri (CV’ler) olarak bilinen ölü yıldızların etrafında dönen gezegenleri tespit etmek için yeni bir yol önerdiler. Aralarındaki mesafenin olmaması, bir yıldızın diğerinden malzeme çekmesine ve böylece ikinci yıldızın kararmasına neden olur. Araştırmacılar, çalışmanın bir parçası olarak dört CV’nin (LU Camelopardalis, QZ Serpentis, V1007 Herculis ve BK Lyncis) parlaklığındaki değişiklikleri ölçtüler.
Göre Kraliyet Astronomi Topluluğu, “CV’ler tipik olarak kırmızı cüce yıldız olarak bilinen küçük, soğuk bir yıldız türünden ve sıcak, yoğun bir yıldızdan – beyaz bir cüceden oluşur. Kırmızı cüce yıldızların kütlesi 0.07 ile 0.30 güneş kütlesi arasında ve Güneş’inkinin yaklaşık yüzde 20’si kadar bir yarıçapa sahipken, beyaz cüce yıldızların tipik bir kütlesi yaklaşık 0.75 Güneş kütlesine ve Dünya gezegenininkine benzer çok küçük bir yarıçapa sahiptir.”
Şimdi, eğer yakınlarda üçüncü bir varlık – örneğin bir gezegen – varsa, yerçekimi kuvveti nedeniyle donörden birincil yıldıza malzeme transferini etkileyebilir. Bu da yeni bir çalışmanın bulduğu sistemin parlaklığını etkileyebilir.
Kraliyet Astronomi Derneği’nin (MNRAS) Aylık Bildirimlerinde yayınlanan çalışmanın başlığı şöyle: “Üçüncü cisim hipotezini, LU Camelopardalis, QZ Serpentis, V1007 Herculis ve BK Lyncis’teki felaket değişkenlerinde test etmek.”
Akran değerlendirmeli çalışma, Meksika’daki Universidad Autónoma De Nuevo León’dan Dr. Carlos Chavez tarafından yönetildi. Dr Chavez ve ekibi, çalışmadaki özgeçmişleri inceledi – LU Camelopardalis, QZ Serpentis, V1007 Herculis ve BK Lyncis.
Ekip, dört CV’nin parlaklığındaki değişiklikleri ölçtü. Bunu kullanarak, “her sistemdeki parlaklık değişimlerine göre sistemlerdeki potansiyel üçüncü cisimlerin mesafelerini ve kütlelerini” hesapladılar. Çalışma, farklı açılardan gözlemlenebilen “parlaklığın içsel değişimi” üzerine kurulmuştur.
Takıma göre, inceledikleri dört özgeçmişten ikisinde yörüngelerinde “gezegenlere benzeyen bedenler” var.
“Çalışmamız, üçüncü bir cismin, sistemdeki parlaklıkta değişikliklere neden olabilecek şekilde bir felaket değişkenini bozabileceğini kanıtladı. Dr Chavez, bu bozulmalar, hem gözlemlenen çok uzun dönemleri – 42 ila 265 gün arasında – hem de parlaklıktaki bu değişikliklerin genliğini açıklayabilir” dedi.
Ekip, çalışmanın, Cataclysmic Variables etrafında yörüngedeki gezegenleri bulmak için umut verici yeni bir teknik verdiğini söyledi.