Yeni çalışma dünyasını eski çalışma biçimlerinin dijital bir yansıması haline getirmenin cazibesi hala var, bu yüzden dengeyi doğru bir şekilde kurmak zaman alacak. Ve aslında asenkron uzaktan ve hibrit çalışma uygulamaları potansiyeline ulaşmak, bir miktar hayal gücü gerektirecektir.
Dijital sunumculuk arkadaşınız değil
Masamın karşısına geçmek için en son çalışma geleceği raporundan aldığım his bu. şuradan Katalog ve GitLab ve bu dijital çağda 9-5 saatlik bir iş gününde ısrar eden işverenlerin üretkenliği nasıl azalttığını ve çok az geri ödeme ile personel kaybını nasıl artırdığını açıklıyor. İnsanların belirli saatlerde masa başında olduklarında ısrar eden dijital sunumculuk, çalışanların aradığı iş/yaşam dengesini yiyor ve gerçekten işi bitirmiyor.
Bu şekilde düşün. Bir zamanlar, işçiler meşgul görünmeye çalışırken günde sekiz saat masalarda sessizce oturmak için ofislere akın etti. Yönetim, insanların ne yaptığını izleyebilir, küçük bir sürtüşme yaratmak ve başkalarını daha çok çalışmak için korkutmak için çalışanları geçici toplantılara çağırabilir ve hatta bazen bizzat ofise gelebilir.
Apple, iPhone ve iPad mobil teknolojinin çalışma şeklimizi değiştirme potansiyelini gösterdiği için bu durum değişmeye başladı, ancak pandemi vurduğunda büyük bir adım attı. On yıllık dijital dönüşüm, kısıtlı haftalarda gerçekleşti.
Bazı işverenler, uzaktan çalışırken bile katı bir 9-5 çalışma kültüründe ısrar etmeye devam ediyor. Katı hiyerarşiler ve birden fazla uzaktan çalışma aracının kullanımıyla birleştiğinde bu, “yaygın bir dijital sunumculuk kültürü” yaratır.
7/24 işte mi? Hayır, teşekkürler
Araştırmaya göre sorun, personelin %54’ünün her zaman çevrimiçi ve görünür görünmek için baskı hissetmesidir. Evet, tanınmak için daha çok çalışıyor gibi görünebilirler, ancak fazladan toplantılara katılmak veya gece geç saatlerde e-postalara yanıt vermek gibi bu çabaların bir kısmı, iş günlerine ortalama 67 dakika ekledikleri anlamına gelir (çoğu verimsizdir) . Bu çaba, bu ek saatler ve görünüşte bitmeyen uygulama bildirimlerini ele almanın zorluğu, çalışanların stresli olduğu, konsantrasyonun köreldiği ve üretkenliğin düşebileceği anlamına gelir.
Şirketlerin zamanın önemli bir bölümünde yanlış araçlara güvendiğini öne süren yakın tarihli bir Corel araştırmasını ihmal etmeyin. İşletmeler, sağladıkları araçların işçilerin kullanması için yeterince iyi olduğundan emin olmak için derinlemesine düşünmelidir.
Rapor yazarları, işverenlerin düşüncelerini birkaç vites daha ileri götürmeleri ve esnekliği benimsemeyi öğrenin, sadece insanların nerede çalıştığı açısından değil, aynı zamanda ne zaman çalıştığı açısından da. Teknolojinin, çalışanların işlerini günün hemen her saatinde yapabilmeleri anlamına geldiğini, bunun da koordineli saatlerin bir anakronizm haline geldiği anlamına geldiğini belirtiyorlar.
“10 yıl sonra bu döneme bakacağız ve asenkron çalışmanın neden bu kadar zor göründüğünü merak edeceğiz. Önümüzdeki on yılda başarılı olacak olanlar, yinelemeli bir zihniyete, yetkilendirilmiş bir ekibe ve eyleme yönelik bir önyargıya sahip olacaklar” diye yazıyor GitLabs Remote’un Başkanı Darren Murph.
Uyan ve değişimi kucakla
Ofislerde koordineli çalışma saatleri ilkesinin, iş teknolojisinin esas olarak yüz yüze bir uygulama olduğu bir zamanda fabrikalardaki çalışma modellerinden doğduğunu belirtmekte fayda var. Yine de, pandemiden geçen herkesin bildiği gibi, bilgi çalışanları artık bu şekilde çalışmıyor ‚ biz eşzamansız, uzak ve uluslararasıyız.
Pek çok anlamda, beklentilerdeki bu değişiklik hiç bir değişiklik değildir. Bilgi çalışması her zaman bir eşzamansızlık duygusuyla işaretlenmiştir. İnsanlar tanışır, konuşur, anlaşırlar ve sonra giderler ve küçük gruplar halinde veya tek başlarına çalışırlar. Değişen şey, çalışanların %65’inin artık ne zaman çalışacaklarına karar vermek için daha fazla esnekliğe sahip olması ve beklemesidir.
[Also read: How to set up and use Focus modes on iOS 16]
Uygulamaları doğru almanın zamanı geldi
Belki de uzaktan çalışanların karşılaştığı en sıkıcı öngörülebilir zorluklardan biri, kullanmaları istenen araçlarla ilgilidir. Ortalama olarak, çalışanların işyerinde kendilerine bildirim gönderen 6.2 uygulaması var ve bunların %73’ü çalışma saatleri dışındakilere yanıt vererek (eşzamansız) çalışma süresi ile kişisel zaman arasındaki ayrımı daha da aşındırıyor. Bu, çalışanların yarısından fazlasının (%52) kapanmayı zor bulduğu anlamına geliyor ve bu, dijital Presenteeism alışkanlıklarıyla daha da kötüleşiyor. Bir işçi, işlerini kendilerine en uygun zamanlarda yaptıklarını görebilir, ancak yine de zamanın geri kalanında da oradaymış gibi davranmak için baskı hissedebilir.
Adil olmak gerekirse, yöneticiler de baskıyı hissediyorlar. %70’i tükenmişlik hissi çok fazla değişiklikle başa çıkmak için mücadele ederken. Esnek olmayan yönetim uygulamalarının, bir gerginlik olsa da, dile getirilmeyen bir yardım çağrısı oluşturduğunu iddia edebilirsiniz.
Bu sonuçlara varmak için, rapor yazarları ABD ve Birleşik Krallık’ta 2.000 bilgi işçisi (iş için zamanının %50’sinden fazlasını bilgisayar veya dizüstü bilgisayar kullananlar) ile görüştü. “İş yerinde ‘zaman’ kavramı öldü. Henüz bunu bilmiyoruz, ”diye açıklıyor rapor.
Tüm bunların çıkarımı gerçekten açık olmalıdır: Bu günlerde zamanınızı seçmek daha az önemlidir ve yüksek üretkenlik ve yüksek motivasyona sahip ekipler kurmak istiyorsanız hedeflerinizi net bir şekilde tanımlamak ve iletmek çok daha önemlidir.
lütfen beni takip et heyecanya da bana katıl AppleHolic’in barı ve ızgarası ve Elma Tartışmaları MeWe’deki gruplar.
Telif Hakkı © 2022 IDG Communications, Inc.