Kürtaj kliniklerinde üç yılımı filme alarak geçirdim. [while making 2016 doc Trapped], Mississippi, Alabama ve Texas’ta vakit geçirmek. Buralara gitmeden önce bildiğim hiçbir şey beni göreceklerime hazırlamadı. Güney’de zaman geçirdiyseniz, Güney öğleden sonralarından daha güzel birkaç şey var dediğimde ne demek istediğimi anlayacaksınız. Delici mavi bir gökyüzünün sadece çiçekler ve parlak yeşil çimenlerden oluşan bir halıyla yumuşatıldığı günler. Birmingham, Alabama böyle. İnsanlar geçerken “merhaba” der ve giderken size iyi dileklerini sunar.
Şafak Kapıcısı
Kevin Scanlon’un izniyle
Birmingham kliniğine ilk kez yaklaştığımda, birkaç seçim karşıtı protestocu girişi çalarak dışarıda bekledi. Girişe ne kadar yaklaşabilecekleri konusunda uzun yasal mücadeleler verilmişti, bu yüzden protestocular girişi engellemedi ama varlıklarını bildirdiler. Genellikle sevimli Siyah bebeklerin işaretlerini tuttular ve kliniğe giren çoğunlukla Siyah ve kahverengi kadınlardan çocuklarını öldürmemeleri için yalvardılar. Hastalar, protestocu grubunun ortasında araba kullanmayı ve kliniğe kadar eşlik edilecekleri arkaya park etmeyi öğrenmişti. Haziran Ayers [who operated the Reproductive Health Services Clinic in Montgomery, Alabama, and who was featured in Trapped] ön masada oturdu, her hastada vızıldıyordu. Kilitli arka kapıda bir gardiyan, yerel doktorların olmadığı zamanlarda kürtaj yapmak için genellikle kliniklere giden doktorlara eşlik etmek için bekliyordu.
Kliniğe girmek her zaman gergindir. İçeriye her girdiğimizde nefesimi tuttuğumu itiraf ediyorum, bir seçim karşıtı aşırılıkçının bugün hepimizi vurmanın günü olduğuna karar verir mi diye merak ediyordum. June’un evinde birkaç büyük güvenlik monitörü olduğunu biliyordum. Gözlemciler, kızıyla paylaştığı evde 24 saat nöbet tuttu. Uzun zaman önce kızına her gün okula gitmeden önce arabanın altında bomba aramayı öğretmişti. Bu kadın kanser hastasıydı. Bir gün önce, bir protestocunun “Haziran, Tanrı kanserini geri mi gönderdi?” diye bağırdığını duymuştum. (Haziran daha sonra 2021’de kanserden vefat etti.)
Bilmeni istediğim şey bu. Dışarısı fiziksel olarak güzel olsa da, bir kabus gibiydi. Böylesine barışçıl görünen bir yer, sizi bir tartışmaya çekmeye kararlı böylesine öfkeli, düşmanca insanları nasıl tutabilir? Tuscaloosa’da, Siyah kadınların kürtaj haklarını desteklediğim için ırkım için bir yüzkarası olduğumu söyleyen bazı protestocularla görüştüm. Mississippi’de protestocular klinik refakatçileriyle tartıştı ve kliniğe giren ve bazen arabalarını engellemeye çalışan kadınlara bağırdı.
Ama ya içeride? Birmingham kliniğinin içi sıradan olmayan bir doktor muayenehanesiydi. Bekleme odasında kadınlar ve birkaç erkek sessizce isimlerini duymayı beklediler. Bazıları uyuyordu; diğerleri telefonlara bakıyor. Herkes sessizdi. Gerçek kürtaj çoğu durumda 10 dakikadan az sürer. Beş dakikadan az. Daha sonra kadınlar, kürtaj sonrası herhangi bir komplikasyon için izlenirken iyileşmeyi beklerler.
Orada benimle konuşmayı kabul eden kadınların çoğu filme çekilmek istemedi ama bazıları konuşmalarımızı kaydetmeme izin verdi. Kadınların her birinin bana birincil duygularının rahatlama olduğunu söylediğini söyleyebilirim. Hiçbir hikaye birbirinin aynısı değildi. Genç bir kadın üniversitedeydi ve eşini seviyordu ama anne olmaya hazır değildi. Bir diğeri, kötü niyetli bir ilişkiden yeni ayrıldı. Birçoğu hamileliklerine devam etmek istedi, ancak başka bir çocuğu karşılayamadı. Bunlar en kalp kırıcı olanlar arasındaydı. Çok fazla kadın için hamileliği sonlandırma seçiminin yoksulluğun bir sonucu olduğunu fark etmek. Asla unutmayacağım bir kadın bana gözyaşları içinde 2 yaşında bir çocukla mutlu bir şekilde evlendiğini ve beklenmedik bir şekilde hamile kaldığını söyledi. Yakın zamanda kamu yardımından kurtulmuş, okula kaydolmuş ve sevdiği bir kreş bulmuştu. Bana gözyaşları içinde hamileliğine devam etmeyi çok istediğini ama o zaman tüm ailesini beslemeye gücünün yetmeyeceğini söyledi; sadece olduğu gibi yapıyorlardı.
Hikayeleri duymak zordu, ancak özen dikkat çekiciydi. Hemşireler her hastaya saygılı davrandılar, bazen dokuları teslim ettiler veya kısa prosedür sırasında elini tuttular. Kadınlar genellikle hemşireleriyle spontane bir şekilde konuşuyor, kliniklere yolculukları hakkında yüksek sesle konuşuyorlardı. Birçoğu birkaç saat seyahat ederek ailelerinden ve arkadaşlarından ödünç aldıkları parayı yanlarında getirdi. Bazıları, zorunlu bekleme süreleri için bir otele parası yetmediği için günlerce arabalarında uyudu. Kürtaj için görüldüklerinde, doktorlar ayrıca rutin muayeneler yaparak yüksek tansiyon ve diğer rahatsızlıkları kontrol edeceklerdi. Bu kadınların çoğu sigortasızdı ve yıllardır doktora gitmemişlerdi. Bir kadın, para biriktirmek için doğum kontrol haplarını iki aya yaymaya çalıştığı için hamile kaldığını söyledi.
Bunu da biliyorum. Kürtaj mücadelesinde eksik olan şey kadınlardır. Kimse onlara neye ihtiyaçları olduğunu, hatta ne düşündüklerini sormuyor. Alabama’da görüştüğüm kadınların neredeyse tamamı kliniğin açık kalmak için mücadele ettiğinin tamamen farkında değildi. Politikacıların bu klinikleri yok etmek üzere olduklarından haberleri yoktu. Yargıtay’ın bozma kararını okuduğumda Karaca – Wade, tam olarak ne olacağını biliyordum. Bu eyaletlerdeki kadınların çoğu eyalet dışına çıkamayacak ve bu istenmeyen gebelikleri ya sonuna kadar taşıyacak, yasadışı bir kürtajcı bulacak ya da kendi kendine kürtaj yapmaya çalışacak. İnsanlar bana nasıl bir post-Karaca dünya şöyle görünecek, hayal etmem gerekmiyor – biliyorum. Bana inanmıyorsanız kadınlara sorun. Onlara sor.
Dawn Porter, 2016 Sundance kürtaj belgesini yönetti Hapsolmuş; yeni çıkan Hulu belgesini üretti artçı şok, ABD’deki Siyah anne ölümleri krizinde; ve yönetilen belgeseller 37 Kelime, ESPN’nin “Elli / 50” girişiminin bir parçası olarak eğitim ve atletizmde eşit haklar için verilen zorlu mücadeleyi anlatıyor. Yönetmenlik ve yapımcılık alanındaki diğer çalışmaları arasında Apple TV+’lar yer alıyor. Göremediğin BenNational Geographic’in Rise Again: Tulsa ve Kızıl YazOdak Özellikleri’ Gördüğüm Şekilde ve Manolya Resimleri’ John Lewis: İyi Sorun.