Karmaşık tedarik zincirleri, Endonezya’nın Tier 1 ve Tier 2 şehirlerindeki tüketicilerin genellikle Jakarta gibi büyük şehirlerdeki emsallerinden daha fazla mallar için ödeme yapması anlamına geliyor. KitaBelli kendi dağıtım ağı ve doğrudan tüketiciye yönelik bir sosyal ticaret uygulamasıyla bunu değiştirmeyi misyon edinmiştir. Bugün başlangıç, Glade Brook Capital Partners liderliğindeki 20 milyon dolarlık yeni fonun yanı sıra geri dönen yatırımcılar AC Ventures ve GoVentures ve yeni destekçi InnoVen Capital’in katılımıyla toplandığını duyurdu.
TechCrunch, Mart 2021’de KitaBeli’nin son zammı olan 10 milyon dolarlık A Serisi’ni kapsadı.
Fon, Endonezya’daki daha küçük şehirlere yayılmak ve güzellik, kişisel bakım ve anne ve bebek ürünleri gibi yeni ürün kategorileri eklemek için kullanılacak.
Başlangıç, altı ayda 10 kattan fazla büyüdüğünü ve Endonezya’daki en büyük doğrudan tüketiciye yönelik sosyal ticaret platformu olduğunu iddia ediyor. Şu anda 400’den fazla çalışanı var.
KitaBeli, Endonezya’nın Tier 2 ve Tier 3 şehirlerinin 100 milyar dolarlık bir pazar oluşturduğunu ve 200 milyon tüketicinin Endonezya’nın gayri safi yurtiçi hasılasının %50’sinden fazlasını oluşturduğunu söylüyor. Ancak, Jakarta gibi Tier 1 şehirlerdeki akranlarına kıyasla çevrimiçi sipariş verme konusunda daha fazla zorlukla karşılaşıyorlar. Örneğin, uzun teslimat süreleri, karmaşık tedarik zincirleri nedeniyle daha yüksek fiyatlar ve müşteriler bir ürünü kimin sattığını bilmediğinden güven sorunları.
KitaBeli, bu sorunları gidermek için faaliyet gösterdiği her şehirde aynı gün ve ertesi gün teslimatı sağlayan bir depo açtı. Ürünleri doğrudan markalardan ve müdürlerden temin ederek, daha sonra müşterilerine aktarılabilecek tasarruflar sağlar. Son olarak, güven sorununu, kullanıcıların grup satın almaları için sosyal ağlarından insanları bir araya getirdiği sosyal ticaret modeli aracılığıyla ele alıyor.
Kurucu ortak ve CEO Prateek Chaturvedi, TechCrunch’a Hindistan’dan taşındığında (önceki girişimi GetFocus’un Mokapos tarafından satın alındığı yer), Hindistan ve Endonezya e-ticaret pazarları arasındaki farklılıklar ve benzerliklerden etkilendiğini söyledi. Örneğin, Tier 2 şehirlerdeki e-ticaret, Tier 1 şehirlerine kıyasla daha az gelişmişti.
“Daha derine indiğimizde, bu küçük kasabalardaki kullanıcıların ilk kez çevrimiçi satın aldıklarını ve bu meçhul hizmetlerle ilgili güven sorunlarıyla karşılaştıklarını ve uygulamayı kullanma konusunda yardıma ve rehberliğe ihtiyaç duyduklarını gördük” dedi. Sonuç olarak, KitaBeli, uygulamasında her mahallede Mitras adlı ajanlara sahip olmak, yönlendirmeler ve grup satın alma gibi sosyal özellikleri denedi.
Hızlı tüketim ürünleri, sıklıkla satın alındıkları için KitaBeli’nin ilk kategorisi olarak seçilmiştir. Chaturvedi, “Tüketicilere doğrudan olduğumuz için, kullanıcıların bizimle satın alma alışkanlığı kazanmalarını istiyoruz” dedi.
KitaBeli’de satın almak için kullanıcılar uygulamayı açar, sipariş verir ve ardından bu satın alımları arkadaşlarıyla paylaşmaları için teşvikler alır. KitaBeli’nin müşterileri bunu pirinç, yağ, şeker, süt ve kişisel bakım ürünleri gibi temel gıda maddelerini satın almak için kullanıyor. Chaturvedi, her kullanıcının her siparişte genellikle 5 ila 10 dolar harcadığını ve her grubun genellikle 5 ila 25 kişiden oluştuğunu söyledi.
KitaBeli, büyük dağıtım merkezlerine sahip olmak yerine her şehirde küçük depolar açarak dağıtım ağını büyütebilmektedir. Chaturvedi, “Öncelikle FMCG’ye odaklandığımız için envanterimizi çok hızlı bir şekilde kullanabiliyoruz” dedi. “Sistemimiz, her bir ürün için envanter günlerini en aza indirecek şekilde çalışıyor. Depodaki stok miktarını azaltarak gerekli alanı da azaltabiliyoruz, bu da maliyeti düşürüyor.”