Three Hopes Review – Tekrarlayan Ama Tatmin Edici – The Outerhaven

Son birkaç aydır Nintendo Entertainment Podcast’ini dinliyorsanız, Fire Emblem Warriors Three Hopes’un bir süredir “en çok beklenen listemde” olduğunu ve şimdi, 31 saat sonra… tam olarak bir yolu tamamladım. Evet, bu oyunun sadece bir tarafını yenmem bu kadar uzun sürdü. Bu Fire Emblem Warriors Üç Umut İncelemesini okurken, lütfen diğer yolları da oynayacağımı bilerek cesaret edin… eğlenceli bir eziyetten çok bir slog olsa bile.

Oyun Adı: Ateş Amblemi Savaşçıları: Üç Umut
Platform: Nintendo Anahtarı
geliştirici: Akıllı Sistemler/Omega Force
Yayımcı: Nintendo
Yayın tarihi: 26/06/22
Fiyat: 59.99$

Bunu “Azure Gleam” yolu için spoiler üzerinde tutacağım çünkü yine… oyunla geçirdiğim iki hafta boyunca geçebildiğim tek yol bu. Ama ana hikaye başlangıçta aynı şekilde oynuyor. Sen paralı asker Shez’sin (ya da kendine ne ad vermeye karar verirsen). Senin için hariç tüm paralı asker grubunu yok eden “Kül Şeytanı” ile bir kavgadan sonra, kendine ve yeni gizemli “kader ortağın” Arval’a, bir gün iblisle savaşabilmen için güçleneceğine söz veriyorsun. ve galibiyet. Bu, istemeden sizi bir dizi tanıdık yüzün yoluna sokar (Bakınız: Edelgard, Dimitri ve Claude) ve bir kez daha hangi yolu seçeceğinizi seçmeniz gerekir.

Dmitri’nin yolunu seçtim çünkü Mavi Aslan’ın Ateş Amblemi Üç Evdeki hikayesini sevdim ve burada da aynı derecede keyif aldım. Dahası, Fire Emblem Warriors Three Hopes (tıpkı ondan önceki Hyrule Warriors Age of Calamity gibi), işleri daha taze hissettirmek için yolların hikayesini değiştirerek/iyileştirerek, dünyayı kucaklayarak doğru olanı yaptı. Örneğin (hala spoiler değil), oyunda profesör olmayacaksınız; Seçtiğin evde okul arkadaşı olacaksın. Ardından, iki yıllık bir zaman aralığını zorlayacak belirli koşullar olacak ve bu olduğunda, Shez, parçası olmadığınız orduda baş general olur.

Bu ince farklar, bu oyundaki eğlencenin büyük bir bölümünü açıyor. Sadece yeni bir karakter olduğu ve Byleth’ten tamamen farklı bir kişiliğe sahip olduğu için (ve aslında bu sefer herkesle konuştuğu için) değil, aynı zamanda hikaye o kadar farklı ilerlediği için işlerin nereye gideceğini gerçekten bilmiyorsunuz. Ayrıca, daha önce daha küçük bir rolü olan (veya daha önce ölmüş olan) bazı karakterler burada daha fazla ete kemiğe bürünür. Örneğin, Azure Gleam’de, temel bir düşman olan Cornelia olarak bilinen kadın hakkında daha fazla şey öğreniyoruz. Felix’in babası Rodrigue de hikayeye eskisinden çok daha fazla dahil oluyor.

Son olarak, bu bir spoiler, bu yüzden uyarıldınız, Three Houses hayranları Dmitri için “anahtar dönüşümün” Mavi Aslanlar’ın “umutlu ama yüklenen” liderinden “Çılgın Kral” takıntılı birine gittiğini biliyor. kan ve ölümden başka bir şey olmadan, sonunda kendi krallığı olan Faerghus’un “Adil Lideri” haline geldi. Three Hopes’ta tam anlamıyla “domuz” olmasına izin vermiyorlar. Onunla dalga geçerler ve zaman zaman bazı kısımlarını gösterirler, ancak kilit nokta, arkadaşlarının, danışmanlarının ve konseyin, yükün yalnızca kendisine ait olmadığını bilmesini sağlamasıdır. Birlikte, herkesi yok etmek zorunda kalmadan daha iyi bir dünya yaratabilirler. Güzel bir bükülme ve “büyüyen” tek kişi o değil, tartışmasız Üç Ev’den daha iyi bir yol (Bkz: Sylvain).

Standart Dynasty Warriors meselesine göre, Fire Emblem Warriors Three Hopes, 1’e 1000 oynanışı hayata geçiriyor ve yalan söylemeyeceğim, tam yerinde olduğunda, gerçekten yerinde. Takımınızdaki her kişi bir birey gibi oynuyor. Sihir açısından benzer karakterlere sahip olsanız bile (Azure Gleam için Annette ve Mercedes başlangıç ​​için sihirbazdır), farklı oynarlar. Annette daha saldırgan olabilirken Mercedes daha çok şifacıydı. Dahası, elde ettiğiniz karakterlerin çoğunlukla farklı “yolları” olacaktır ve bu, aldıkları hamleleri, son “Savaşçı” saldırılarını vb. değiştirmeye yardımcı olacaktır.

Tamamen takdir ettiğim bir şey, Fire Emblem oyununun oyuna gerçek bir şekilde dahil edilmesiydi. Karakterlerin seviyesini yükseltecek ve zaman içinde sınıflarını geliştireceksiniz. Her zaman en iyi “versiyonuna” sahip olmanızı sağlamak için kullandıkları silahları, sahip oldukları yetenekleri ve kullanabilecekleri özel saldırıları sürekli olarak yönetebilirsiniz. Ayrıca, “hikaye savaşlarında”, savaşın gidişatını değiştirmenize veya düşman karakterleri toplamanıza yardımcı olacak stratejilerin kilidini açabileceksiniz. İki Kara Kartal üyesi hariç hepsini işe aldım ve Azure Gleam koşumda dört Küllü Kurt’un hepsini aldım. Bu iyiydi çünkü bana daha sağlam bir kadro ve konuşmak için en sevdiğim karakterlerden bazılarını verdi.

Merak edenler için, evet, destek sohbetleri oyunun çeşitli karakterlerine yeni bir ışık tutuyor ve muhtemelen bildiğiniz gibi, onları savaşta ortağınız olarak bulundurarak veya onlarla birlikte çalışarak onlarla “Desteklerinizi” artırabilirsiniz. ev işlerine, onlarla yemek yemeye, onlarla antrenman yapmaya ya da eskisi gibi temelde çay saatleri olan “Seferlere” götürmek. Ayrıca küçük bir spoiler, Three Houses’daki kadar göstermese de belli bir şeyi yaptıktan sonra oyundaki bir karakterle evlenebiliyorsunuz. Koşum için Petra’yı seçtim çünkü… o harika biri.

Üç Ev’den Üç Umut’a aktarılan her şeyi görmek gerçekten eğlenceli çünkü iyi ya da kötü için çok fazla. Görevlere çıkmadan önce herkesle konuşmak ve desteklerinizi oluşturmak isteyeceksiniz, böylece bu karakterlerin her biriyle konuşmanın tam olarak nasıl olduğunu bilirsiniz. Ve sadece ana oyunda bahsedilen genişletilmiş karakterleri görmek, gerçekten harika olan şeylere yeni katmanlar ve dinamikler ekliyor.

Ayrıca, onlar için önemli olan bir görevde belirli sayıda karakter alacağınız paraloglar da var. Oyunun hızını gerçekten değiştirebilirler… ve buna zaman zaman ihtiyacınız olacak.

Bu Fire Emblem Warriors Three Hopes Review’daki en büyük eleştirim, ana hikaye görevleri arasında oynanışın tekrarı. Açık olmak gerekirse, genel olarak 1’e 1000 oynanışından bahsetmiyorum çünkü doğru oynarsanız… bu sizi çok fazla rahatsız etmeyecek. Daha ziyade ana göreve ilerlemek için yapabileceğiniz görevlerden bahsediyorum. Çünkü Three Hopes’ta size savaşmanız için bir dizi yer verilecek ve ilerlemek için birçoğunda savaşmanız bekleniyor.

İlk başta, seviye atlamaya, sahip olduğunuz karakterleri hissetmeye ve daha fazlasını yapmaya çalıştığınız için çok kötü değil. Ama zamanla… hikaye için daha da BÜYÜK bir görev yapabilmek için görev üstüne görevden geçmek zorunda kalmak gerçekten sıkıcı hale geliyor. Ayrıca, bu görevlerin çoğu, kale alma, kilit karakterleri öldürme vb. açısından aynı şekilde oynanır. Bazen, ilerlemeniz için size aniden “kolay bir çıkış” vermek için yaptığınız görevi bile terk ederler. Bölüm başına bu görevlerden sadece bir avuç gerçek olsaydı?

Ben aldırmazdım. Ama bazen bölüm başına 8-11 görev yaptığınızda ve biri hariç hepsi hemen hemen aynı şekilde oynandığında? Bu bir sorun. Dürüst olmak gerekirse, oradaki şeyler hakkında nasıl konuştuğumu görmek için Age of Calamity incelememe geri döndüm ve bu oyundaki görevlerin farklı şekilde düzenlendiği için aldırmadığımı duyabiliyordunuz. Sadece ara sıra oradaki seçenekler yüzünden hüsrana uğradım, oysa burada… Sona çabucak varmak için yalvarıyordum.

Bir diğer önemli konu da, zaman zaman oyunun sizi hem hatırlamanız hem de yapmayı hatırlamanız gereken şeylerle aşırı yüklemesidir. Oyunda toplayacağınız çok sayıda materyal var, böylece silah alabilir, eşya satın alabilir, tesisleri yükseltebilirsiniz (ki bu bazen can sıkıcıdır) ve daha fazlasını yapabilirsiniz. Evet, Üç Ev’de yaptığınız buydu, ama orada daha az kaotik hissettim. En temel şeyleri yapmayı unuttuğum zamanlar oldu ama ilerlemek için görevleri tamamlamaya çalışıyordum. Eğitim gibi temel şeyler bile bazen anlamsız hale geldi çünkü herkes sınıflarında zaten ‘ustalaştı’ ve temelde bunu destek konuşmaları için yapıyorsunuz.

Savaşların kendileri açısından, bununla Age of Calamity arasındaki temel fark, neredeyse her zaman dört karakterlik bir diziyi kontrol ediyor olmanızdır. Her zaman. Yetkin karakterlerle dolu büyük bir kadronuz olduğunda? Onlara tüm haklarını vermeye çalışmak zor olabilir ve bazen haritaların kendilerine göre geri tepebilir. O zaman büyük dövüşler için sekiz karaktere sahip olabilirsin… ama sadece dördüne geçebilirsin ve kontrol etmek istediğin dört karakteri alabilmek için dizilişi değiştirmeyi unutacaksın. Diğerlerine rehberlik ederken, her zaman istediğiniz kadar etkili olmazlar.

Oynanış açısından kuşkusuz en büyük sorun, kamera ve kilitleme sistemi. Oyunda, bir düşmana kilitlenmek için kontrol çubuklarından birine tıklamanız söyleniyor ve kamera her zaman düşmanınızı görmenizi sağlayacak. Düşmanım tam önümdeyken o çubuğa kaç kez tıkladığımı ve sistem beni başka birine bakmamı yolladı anlatamam! Bazen kelimenin tam anlamıyla onlarca metre uzakta olan biriydi! Sonra tıklamayı kaldırmak zorunda kaldım ve bir sonraki tıklamamın gerçek bir kilitlenme yapacağını umdum. Kamera bazen vahşi sallanmasıyla da yardımcı olmadı.

Son olarak, eleştiri açısından, Azure Gleam’in sonu iyiydi, ancak aynı zamanda gerçek bir sondan yoksundu (tıpkı Three Houses’ta olduğu gibi). Bunu mahvetmeyecek olsam da, önemli bir zafer kazanıldı ve işler ilerliyor gibi görünüyordu. Ardından anlatıcı, savaşın belirsiz nedenlerle devam ettiğini kaydetti. Ayrıca, Claude tarafından savaştan SONRA ne olacağına dair önemli bir hikaye gündeme getirildi… ve orada asılı kaldı. Dimitri ve Claude o savaş bittikten sonra ne yaptılar? Asla bilemeyeceğiz.

Sonuç olarak, umarım bu Fire Emblem Warriors Three Hopes Review oyunla ilgili gerçek hislerimi vurgular. Bu harika bir deneyim ve her şeyin tekrarlayan doğasına rağmen, sadece sıkıldığım için durmak istemedim. Hiç sıkılmadım, ama işlerin biraz daha hızlı gitmesini istedim. Warriors tarzı oyun, belirli şeylerle yeni zirvelere ulaşıyor, ancak genel deneyime zarar veren tanıdık tuzaklara düşüyor.

Yine de, Ateş Amblemi Üç Ev’i sevdiyseniz, kesinlikle bu sevilen karakterler ve dünyalarıyla yeni bir görünüm ve yolculuk yapmak için Üç Umut’a bir şans vermek isteyeceksiniz.

Şunlar da hoşunuza gidebilir