NASA, Ay üssüne güç sağlamak için nükleer güce yöneliyor. ABD uzay ajansı, 2030 yılına kadar ayın yüzeyinde test edilecek üç küçük 40kW nükleer reaktör geliştirmek için 15 milyon dolarlık sözleşme imzaladı.



Uzay aracı, ana enerji kaynaklarından biri olarak güneş panellerine pekala güvenebilirken, bu tür çözümler ay veya Mars üsleri için uygun değildir. Bu nedenle, bir ay üssü oluşturmadaki sorun, yalnızca ona kargo göndermenin (450 gram için 100.000 dolar) bayat olması değil, aynı zamanda güneş panellerinin aşırı koşullarda çalışması gerekmesidir: 14 gün dayanmak zorunda kalacaktı. en yüksek sıcaklıklar (gölgede 120°C) ve diğer 14 gün aşırı soğuk (-130°C). İlk 14 gün boyunca alınan tüm enerjinin (ve belki daha fazlasının) önümüzdeki iki hafta içinde güneş panellerini ısıtmaya gideceği ortaya çıktı.

Bu nedenle görev için en pratik seçenek, yüksek enerji yoğunluğuna sahip yakıt kullanan kompakt ve hafif bir kaynaktır. Başka bir deyişle, nükleer.

Konsept yeni değil. Nükleer güç, 1960’lardan beri, SSCB’nin radar uydularına güç sağlamak için Dünya yörüngesine reaktörler yerleştirdiği ve Apollo ay görevinde radyoaktif izotoplarla çalışan aletlerin kullanıldığı 1960’lardan beri kullanılmaktadır.

Ancak Ay’daki Amerikan üssünde doruğa çıkacak olan Artemis görevi, ölçeklenebilir ve uzun hizmet ömrüne sahip tamamen yeni bir nükleer sistem gerektiriyor. Ayrıca reaktörler, tedarik sorunu olan plütonyumla çalışmasa iyi olurdu.

Ay reaktörlerinin tasarımı için Fisyon Yüzey Gücü projesi kapsamındaki sözleşmeler, Lockheed Martin, Westinghouse ve IX ile bunların yüklenici şirketlerine verildi. Sözleşmeler 12 ay geçerlidir. Sanatçıların ürünlerinde sunulan gelişmeler, daha sonra sadece Ay’a değil, Mars’a da yerleştirilecek olan seri nükleer reaktörlerin oluşturulmasına temel teşkil edecek.



genel-22