Bloodline: Heroes Of Lithas, Kökenine Rağmen Başka Bir Mobil RPG

Geçen hafta Bloodline: Heroes of Lithas’ın önizleme yapısıyla epey zaman geçirdim. Bir sürü düşmanla savaştım, krallığımı yönettim, bir ya da iki arkadaşla flört ettim ve bu flörtlerden kaynaklanan varisler yetiştirdim. Yüzeyde, oyun tipik bir mobil RPG’nin tüm ayırt edici özelliklerine sahiptir: birden fazla para birimi, menüler üzerine menüler ve bir karakterin nihai saldırısını etkinleştirmek için ara sıra dokunma ile ilkel otomatik savaş oyunu. Bununla birlikte, yüzeyin altını kazmaya başlayın ve hiçbir şey bulamayacaksınız, çünkü oyunun gidişatı bu kadar.

Bloodline’a bir karakter yaratarak başlarsınız: önceden ayarlanmış birkaç yarış arasından seçim yaparsınız, biraz hafif özelleştirme yaparsınız, yeni kahramanınızı adlandırırsınız ve krallığınızın tahtını üstlenirsiniz. Başlangıçta krallığın kendisinde yapacak pek bir şey yok, bu yüzden hikaye boyunca yolculuğunuza, görevleri kabul ederek ve ordularla savaşarak yola çıkıyorsunuz.

Ancak bu görevleri oynarken gözlerinizi kırpmayın, aksi takdirde aksiyonu kaçırabilirsiniz. Bu biraz abartılı ama fazla değil; misyonlar gerçekten uçup gidiyor. İki grup akılsızca birbirlerine saldırır ve her saldırıda hasar verir. Sonunda, grup üyelerinizin kutuları birer birer yanar ve o karakterin en güçlü hareketini etkinleştirmek için onlara dokunursunuz. Düşmanlar yenildiğinde, bir zafer ekranı görürsünüz, belki diyaloglarını okurken birbirleriyle konuşan iki karakterden oluşan bir “kesim sahnesi” izleyin, ardından bir sonraki dövüşe geçin. Kemikte et yok, devam edebilmek için son düşmanın düşmesini beklerken arada sırada hafifçe vurarak izliyorsunuz.

Bu görevlerde ilerledikçe, hikaye çabalarınıza katkıda bulunan kaynaklarıyla krallığınızın daha fazlasının kilidini açarsınız. Senato’da şehre yardım eden kararların alınmasına yardımcı oluyorsunuz, bölgeleri yönetiyorsunuz ve vergileri topluyorsunuz ve arenada diğer oyuncularla savaşıyorsunuz ve zindandaki mahkumları sorguluyorsunuz. Krallık bir motordur ve siz, oyuncu, onun ateşlemesisiniz…ama motorun menü yönetiminden biraz daha fazla üzerinde çalışması çok yazık. Bu alanlardan herhangi birinde kırmızı bir işaret görürseniz, içeri girersiniz, dokunulması gerekenlere dokunursunuz ve dışarı çıkarsınız ve o zaman bile tek yaptığınız oyunun sayısız para biriminden birini toplamaktır: altın, ekmek, elmaslar. , ve benzeri.

Bloodline’ın şapkasını taktığı tek tamirci – sonuçta başlıkta var – flört eden arkadaşlar aracılığıyla kahramanlarınızın bir soyunu geliştirme yeteneğidir. Bu yoldaşların kilidi, günlük oturum açma etkinlikleri, görevleri tamamlama veya diğer yollarla açılır ve her biri belirlenen Yoldaş menüsünde sizi bekler. Çocuğun nasıl büyüdüğünü üç eylemden biriyle şekillendirdiğiniz için mirasçıları yetiştirmek düzgündür: eğitim, çıraklık ve eğitim. Tabii ki, bu eylemler yine sadece dokunma meselesi, ama en azından çocuğun nasıl büyüdüğüne dair bir ajans var. Bazı çocuklar diğerlerinden daha fazla eylem gerektirir – benim doğurduğum bir çocuğa ihtiyaç vardı 75 Büyümeden önceki eylemler – ve onları yükseltmek için gereken süre oyun içi zamanlayıcılar tarafından yapay olarak şişirilir, bu nedenle ticari marka tamircisi bile mobil maskaralıklardan kaçınamaz.

Kur aşaması böyle olmasaydı, Bloodline’ın soy yönlerinden daha çok zevk alırdım…garip. Yoldaş menüsünü açıp bir yol arkadaşı seçtiğinizde, onlara hediyeler verme, cazibe seviyelerini yükseltme ve daha nadir çocuklar üretme seçeneğine sahipsiniz. Hazır olduğunuzda, “Mahkeme”ye dokunmak, bir perdenin kapanıp yeniden açıldığı, seçilen yoldaşın çok sevimsiz bir tek satırlık söyleyerek göründüğü küçük bir ara sahne başlatır ve ardından bebek görünür. Her şey iğrenç hissettiriyor, özellikle zorunlu tek astar. Oynadığım başka bir yoldaş (nedense kelepçeli olan) diyor ki, “Yayla çok iyisin, merak ediyorum başka neyle iyisin?” Ben edepli biri değilim ama perdenin basit bir şekilde kapanması ve ardından bebeğin ortaya çıkması meselenin anlaşılmasını sağlayabilirdi.

Bloodline: Heroes of Lithas, bir Facebook reklamında göreceğiniz türden bir mobil oyun hissi veriyor. Burada çok az madde var, sadece menülere dokunarak daha fazla para biriminin kilidini açarak daha fazla para birimi eklemek için daha fazla menünün kilidini açabilirsiniz. Yapılması gereken maceralar ve savaşlar var, ancak oynanış şekli, oyun sadece dövüşü bitirmek istiyor, böylece menüye dokunmaya geri dönebilirsiniz. İronik olarak, mobil oyun bu tür para yüklü, menü ağırlıklı deneyimlerin ötesine geçmeye başladığından, kan bağı daha eski bir çağın kalıntısıdır. Yeni bir kahramanın bu Kan Soyuna girme ve onu yeni çağa hazırlama zamanı gelebilir.