Kuzey İtalya’da kavrulmuş bir toprak parçası olan Salorno’yu inceleyen bir antropolog ekibi, bölgenin en az 172 kişinin kalıntılarının yakılmış olabileceği bir Geç Tunç Çağı ölü yakma platformu olduğunu söylüyor. Dahası, araştırmacılar kalıntıların son 3.000 yıldır yerde bırakıldığına inanıyorlar.
Sitenin adı Salorno-Dos de la Forca ve MÖ 1150’den MÖ 950’ye kadar uzanıyor. Araştırmacılar, kremlerin (yakılmış kalıntılar) yanı sıra kömürleşmiş hayvan kemik parçaları, çanak çömlek parçaları ve bronz mezar eşyaları buldu. Ayrıca sitede benzersiz şekilli bir kaya parçası vardı (yukarıdaki resimde görülüyor); herhangi bir tören amacı olup olmadığı bilinmemektedir.
Salorno ilk olarak 1980’lerde kazılmış olsa da, araştırmacılar bölgedeki kalıntıların biyoantropolojik analizini ancak yakın zamanda tamamladılar. Takımın analizi şu şekildeydi: yayınlanan PLoS One’da geçen hafta.
“Salorno’da ilginç olan şey, kül fırınları veya gömme alanlarıyla karakterize edilen çağdaş bilinen mezarlıklardan farklı olarak, bu sitenin çok farklı bir şey olarak görünmesidir: gömmek için seçilmeyen, kasıtlı olarak açıkta bırakılan bir ceset yığını. Stony Brook Üniversitesi’nde biyoantropolog ve yakın tarihli makalenin ortak yazarı Federica Crivellaro, Gizmodo’ya bir e-posta göndererek şunları söyledi:
“Salorno, seçildiği şekilde topluluğu için ‘kutsal’ bir yer olmalı, aynı zamanda yağmalanmaya veya yok edilmeye karşı korunmuştur, ancak nedenini tam olarak değerlendiremiyoruz” diye ekledi. “Bugüne kadar tesadüfen korunmuş olması çok özel.”
G/O Media komisyon alabilir
70 $ tasarruf edin
Apple AirPods Maks
Sonraki Seviye Sesi Deneyimleyin
Dinamik kafa takibine sahip uzamsal ses, sizi çevreleyen sinema benzeri ses sağlar
site bir ustrinum, Bir ölü yakma platformu için Latince. Yakma, Geç Tunç çağında cesetlerin atılmasının yaygın bir yoluydu, ancak genellikle kalıntılar yakıldıktan sonra gömülürdü. Salorno’da, siteyi diğer ustrina’dan ayıran, yerinde bırakıldılar.
Crivellaro’nun ekibi, insan kalıntılarının miktarına baktı ve sahada yakılan muhtemel insan sayısını, kremlerin toplam kütlesine dayanarak 48 ila 172 arasında hesapladı. (Sitede temsil edilen bireylerin sayısı, tüm bireylerin yakılıp yerinde bırakılıp bırakılmadığına veya bazı kemiklerin daha sonra başka bir yere gömülmesine bağlıdır.)
Her halükarda ekip, bireylerin kemiklerin durumu (parçalardaki belirli çatlaklar ısı kaynaklı travmayı gösterir) ve beyaz renk (sıradan, hidratlı kemiklerden farklı bir gölge) nedeniyle yakıldığını biliyor. sıcaklıklar 1292° Fahrenheit’i (700° C) aşmış olabilir. Sitede bulunan mezar eşyaları ve çanak çömlek tarzına bakılırsa, site birkaç yüzyıl boyunca kullanılmıştır.
Salorno’daki bireyler yakıldığı için hepsinin genetik olarak akraba olup olmadığını anlamak zor. Crivellaro, “Yakılan insan kalıntıları, parçalanmış, deforme olmuş ve iskeletler ve dişler normalde DNA’dan yoksun olduğu için geleneksel fiziksel antropoloji için asla seksi değildir.” Dedi. Ancak malların kalitesine ve bölgedeki çağdaş yerleşimlerin boyutlarına dayanarak ekip, Salorno’da yakılan ve bırakılan bireylerin az sayıda çekirdek aile veya bir grup yerel elit olabileceğini öne sürdü.
Araştırmacılar yangını kimin başlattığını bilmese de, yaklaşık 200 yıl boyunca yandığını ve bu süre içinde en az 50 kişiyi yaktığını biliyorlar. ‘Külden küle, tozdan toza’ kalıntıları yakıldığı yerde bırakıldığında yeni bir anlam kazanıyor; solucanlar için yem değilse, kalıntılar arkeologlar için harika bir yemdir.
Devamı: İngiltere’de Ortaçağ Kilisesinin Altında Nadir Roma Heykelleri Bulundu