Bu muhtemelen kısa bir makale olmalıdır. öyle diyorum çünkü Neredeyse 30 yıldır taş gibi bir gerçek olan bir argüman yapacağım. Steven Spielberg’in Jura Parkı mükemmel bir film. Heck, hatta mükemmel bir film olabilir. Her izlediğinde, bazı yeni parlaklık ortaya çıkıyor.
Jurassic Saga’nın altıncı ve “son” filmiyle, Jurassic Dünya Hakimiyeti, Birkaç hafta içinde vizyona girdikten sonra serideki her filmi tekrar ziyaret etmeye karar verdim. Sadece tazelemek için değil, her filme yeni bir görünüm kazandırmak için. ile başlayan ilk Jura Parkı, 11 Haziran 1993’teki açılış gecesinde izlediğim ve anında hayran kaldığım bir film. On yıllardan beri, çoğunlukla kablo üzerinde bit ve parçalar halinde düzinelerce ve düzinelerce kez gördüm. Ancak reklamsız bitmesini izlemek tamamen farklı bir deneyim. Cıvata somunlarını gerçekten neden görüyorsun Jura Parkı popüler kültürde bu güne kadar varlığını sürdürmüştür.
Tekrar izlemede gözüme çarpan ilk şey senaryonun mükemmele yakın olması. Tabii ki, Michael Crichton’un dinozorları klonlama konusundaki orijinal fikri modern Onları bir tema parkına yerleştirmek başlı başına harika, ancak Crichton ve David Koepp’in uyarlanmış senaryosu o kadar iyi yapılandırılmış ve itici ki, onu bir senaryo yazarlığı dersi vermek için kullanabilirsiniz. İlk sahneden itibaren izleyiciye, farkında bile olmadan birden fazla önemli bilgi verilir ve ardından, bir sonraki sahneye sorunsuz bir geçiş sağlanır. Gizemli bir yaratık tarafından öldürülen bir işçiyle başlıyoruz. Bir sonraki sahnede, ölümüyle ilgili bir dava var ve önce kehribar içinde bir sivrisinek görüyoruz. Bir karakter Alan Grant’ten (Sam Neill) bahseder ve filmin üçüncü perdesini oluşturan Alan Grant’i keseriz. Parkın sahibi John Hammond’a (Richard Attenborough) bir teklifle ve birkaç dakika içinde girin Jura Parkı yarışlara kapalıdır.
Bu hikaye anlatımı ekonomisi tüm film boyunca devam ediyor. Muhtemelen hikayeyi ilerletmeyen veya önemli karakter gelişimi sağlamayan tek bir sahne yok. Ve bu hikaye, çoğunlukla, inanılmaz derecede basittir. Alan Grant, Ellie Sattler (Laura Dern) ve Ian Malcolm (Jeff Goldblum) adaya geldiklerinde, dinozorların nasıl yaratıldığını öğrenirler, bu konuda sorular sorarlar ve ardından parka doğru yola çıkarlar. Temelde bu. Duygusal riskleri artırmak için çocukları Tim ve Lex’i (Joseph Mazzello, Ariana Richards) eklersiniz ve Nedry (Wayne Knight) hikayesi her şeyi karmaşıklaştırıyor, ancak oldukça hızlı bir şekilde, dinozorlarla sürünen bir tema parkında dolaşan insanlar var.
G/O Media komisyon alabilir
70 $ tasarruf edin
Apple AirPods Maks
Sonraki Seviye Sesi Deneyimleyin
Dinamik kafa takibine sahip uzamsal ses, sizi çevreleyen sinema benzeri ses sağlar
Bu basitliğe eklemek gerçek Jura Parkı ayrıca mitolojiden neredeyse tamamen yoksundur. Daha sonraki filmlerde John Hammond’ın şirketi InGen’i, kişisel hayatını, arkadaşlarını, rakiplerini ve onun keşiflerini isteyen diğer şirketleri öğrenirdik. Dünya önemli ölçüde genişler. Ama bu asla bu filmin bir parçası değil. Nedry’ye embriyoları çalması için para ödeyen Dodgson’ın kim olduğunu bilmiyoruz. Umurumuzda değil. Bu dış dünyayla ilgili değil. Bu hikaye, bu karakterler ve hayatta kalmaları hakkında.
Bu yeniden izlemede dikkatimi çeken bir diğer şey de aksiyon sahnelerinin mutlak parlaklığıydı. Bu günlerde kaotik eyleme alıştık. Hızlı çekimler, patlamalar, etrafta uçuşan kameralar, temelde non-Dur kargaşa. Jura Parkı bu değil mi Her an, her sahnede her karakterin tam olarak nerede olduğunu biliyorsunuz. Spielberg’in engelleme ve düzenlemesi o kadar temiz ki, diyelim ki ilk T-Rex saldırısını herhangi bir noktada duraklattıysanız, izleyen herhangi biri size karakterlerin diğerlerine göre tam olarak nerede olduğunu söyleyebilir ve bu sadece gerilimi artırır. Bu, yönetmenin her sahne için kullandığı, bir arsız, muhtemelen kasıtlı, istisna dışında bir uygulamadır: by zaman VelosirAptorlar Tim ve Lex’i mutfakta köşeye sıkıştırdılar, herkesin her an nerede olduğunu bilmeye o kadar alıştık ki Lex’in kompartımanın kapısını kapatmaya çalıştığını gördüğümüzde ve yırtıcı kuşun üzerine eğildiğini gördüğümüzde, gerçekten dehşete düşüyoruz. İşte o zaman Spielberg altımızdaki halıyı çekiyor. Raptor’ın bir yansıma gördüğünü anlıyoruz ve çöktüğünde ve Lex kaçarken o güzel adrenalin patlamasını yaşıyorsunuz. An çok iyi çalışıyor çünkü ona giden her sahne, seyircinin gördüklerine güvenmesini ve anlamasını sağlamak için mükemmel bir şekilde tasarlandı.
Spielberg ayrıca tüm film boyunca karakterlerin biz seyircilerin hissetmesi gereken merakı hissetmelerini sağlıyor. Birden fazla sahnede, Grant ve Sattler, Jurassic Park’ın bir T-Rex’i veya hasta bir Triceratops’taki güzelliği olsun, ekrandaki ifşalara fiziksel ve duygusal tepkiler veriyor. Grant en sonda helikopterin penceresinden dışarı bakarken bile rahatlamış ama aynı zamanda büyülenmişti. Karakterleri ekranda merakla görmek seyirciye de o merakı yaşama fırsatı veriyor. Kimse yorgun değil. Kimse bozuk değil (Tamam, Nedry bozuldu ve bunun onu nereye götürdüğünü görüyoruz). Herkes parkın büyüsü ve tehdidi karşısında huşu içinde veya korku içindedir. Hafıza işe yararsa, franchise’ın geri kalanı boyunca yalnızca en nadir durumlarda geri dönen bir ton oluşturur. Bu filmi gerçekten özel yapan bir ton.
Bu aynı zamanda filmde çalışan herkesin ustalığından da kaynaklanıyor. Senaryo ve yönetmenlikten daha önce bahsetmiştik, ancak ILM’nin dijital efektleri, özellikle de T-Rex’inki, 30 yıl sonra neredeyse kusursuz olmaya devam ediyor. John Williams’ın puanı tam anlamıyla—ve demek istediğim, kelimenin tam anlamıyla –brbir bağlamda duyduğumda beni gözyaşlarına boğar. Kostümler, setler, tasarımlar, Jura Parkı yüzlerce insanın mükemmel bir fikir üzerinde çalışmasının ve herhangi birimizin hayal edebileceğinden daha uzun sürecek bir şey yapmasının sonucudur.
Bugün insanlar “Mükemmel film” terimini oldukça abartılı bir şekilde kullanıyorlar. Ve süre Jura Parkı %100 mükemmel değil, neredeyse filmlere yakın.
“Beklemek, az önce söyledin mi Jura Parkı mükemmel değil miydi?”
TAMAM, bunun tartışmalı olabileceğini düşündüm. İşte bunu neden söylüyorum ve bunların en küçükleri olduğunu açıklayarak bunun önsözüne girmeme izin verin, en küçük küçük şeyler. Kendi başına umurumda bile olmayan şeyler ama mükemmel mükemmeldir.
Örneğin, John Hammond, Grant ve Sattler’ın Montana’daki karavanına nasıl gizlice girdi? Helikopterin onu almaya geldiğini görüyoruz, ama oraya herkes tarafından fark edilmeden nasıl geldi? Yürüdü mü? Araba sürdü mü? Ayrıca, bir adamın imkansız, mantıksız şansını asla kafamdan atamıyorum.) kehribar içinde korunmuş bir sivrisinek bulmak, hiç, but o zaman b) o sivrisinek aslında 65-100 milyon yaşındadır ve 20 milyon veya 2 milyon veya başka bir sayı dememek; c) tsapa saplanmadan hemen önce bir dinozorun kanını emen sivrisinek; ve sonra) tüm bu farklı dinozor türlerini yeniden yaratmak için yeterli DNA’yı elde etmek için yeterli sivrisinek bulmak. Kullanılabilir dinozor kanına sahip tek bir sivrisinek bulmak, bir yıl boyunca her gün piyangoyu kazanmak gibi olmalı. Ama birden fazla bulmak için? Sadece en astronomik oranlar. Ve evet, bu bir bilimkurgu filmi, inanmamayı askıya almanız gerekiyor, gerçekten önemli değil ve en azından fikrin kendisi temel bilimsel anlam ifade ediyor, bu da bir şey söylüyor. Ama eğer mükemmellikten bahsediyorsak, bu onu 0 gibi düşürür..1%.
Jura Parkı şu anda HBO Max’te yayın yapıyor.
Gelecek hafta geliyor: diğer tek Steven Spielberg-yönlendirilmiş Jura sinema, 1997’ler Kayıp Dünya: Jurassic Park.
Daha fazla io9 haberi ister misiniz? En son ne zaman bekleneceğini kontrol edin hayret ve Yıldız Savaşları sürümler, sırada ne var DC Universe film ve TV’deve hakkında bilmeniz gereken her şey Ejderha Evi ve Yüzüklerin Efendisi: Güç Yüzükleri.