Çarşamba günü Cannes’da, tehlikeye rağmen neden kendi dublörlerini yapmakta ısrar ettiği onuncu kez sorulduğunda, Tom Cruise, geçmiş bir dönemden bir ekran efsanesine atıfta bulunarak cevap verdi. “Kimse Gene Kelly’ye ‘Neden dans ediyorsun’ diye sormadı?” Cruise, Fransız gazeteci Didier Allouch’un moderatörlüğünü yaptığı haraç konuşmasında söyledi. “Neden kendi dansını yapıyorsun?”
Cruise’un kendisini Hollywood’un altın çağının en iyi atletlerinden biri olan Kelly’ye benzetmesi adil bir karşılaştırma. 1983’te 21 yaşında iç çamaşırıyla yerde kayan yıldızdan. Riskli iş onun havacılık manevraları için 50’li yaşlarının sonlarında jetlere ve ayakta duran g-kuvvetlerine karşı burkulması Top Gun: Maverick25 Mayıs’taki küresel açılışından önce Çarşamba gecesi festivalde prömiyeri yapılan Cruise, her zaman vücudunu işine verdi.
Ancak son zamanlarda kişiliğin arkasındaki kişiyi çok az ortaya çıkaran biri için, Cruise’un Kelly ile karşılaştırması başka bir şekilde anlatıyordu: Kendisini bugün nasıl gördüğünü gösteriyor, neredeyse nesli tükenmek üzere olmasa da şimdi nesli tükenmekte olan bir şovmen türüne benziyor. Cruise, TV ve çizgi roman filmi yapmayan, Instagram’da ağırlık odasında asla “otantik” bir anı paylaşmayan veya Twitter’da hızla kesilen bir siyasi rant paylaşmayan bir film yıldızı. Akış ve sosyal medyanın baş döndürücü değişimiyle boğuşan bir film işinde, Cruise şimdi Kelly’nin döneminde geçerli olan kurallara göre oynuyor: kıçınıza dokunarak dans edin ve onları sinemaya götürün. İzleyiciler “gerçek” sizi bilmek istemiyor; onlara muhteşem arketipi verin.
için sürüm başına buyruk COVID-19 salgını nedeniyle birkaç kez ertelendi. Cruise’un kendisini bir yıldız yapan iş modeline bağlılığı konusunda herhangi bir kafa karışıklığı olmasın diye, en vurgulu ve açıkçası, haraç konuşmasının neredeyse tek doğrudan yanıtı, Allouch’un Paramount’un hiç satıp satmayacağına ilişkin sorusuna yanıt olarak geldi. Süper silah tiyatronun devam etmesini beklemek yerine bir akış hizmetinin devamı. Cruise, “Bu asla olmayacaktı” dedi. “Bu asla olmayacaktı.”
Cruise, Steven Spielberg, Chris Nolan, James Cameron ve neredeyse tamamı yönetmen olan bir avuç başka Hollywood üyesi gibi, tiyatroları bir şeyi film yapan şeyin tanımının bir parçası olarak görüyor. “İşi anlıyorum,” dedi Cruise. “Ama sinema için filmler yapmanın çok özel bir yolu var ve ben büyük ekran için filmler yapıyorum. Bir film yazmak, televizyon için bir şey yazmaktan farklı bir beceridir. Tamamen farklı bir beceri seti.”
Cannes’ın abartılı standartlarına göre bile, festivalin Cruise’u ve onun filmini karşılaması çılgınca zirvedeydi. Sekiz Fransız savaş uçağı prömiyerin üzerinde yakınlaştı ve Fransız (ve Amerikan) bayrağının renklerine uyması için kırmızı ve mavi duman çıkardı. Film gösterime girmeden önce, festival yönetmeni Thierry Fremaux, yıldızın filmografisinin 13 dakikalık bir klip makarasını sunarak ayakta alkışlandı ve ardından ona bir başkasına ilham veren sürpriz bir Palme d’Or’u sundu. Filmi, sahilde bir havai fişek patlamasıyla birlikte altı dakikalık üçüncü bir alkış izledi.
Kusursuz şovmen Cruise, benzersiz bir gösteri sunan festivale gelmişti ve hem festivalin hem de yıldızın birbirine ihtiyacı olduğu açıktı. İnsanlar Cruise’u alkışlıyordu, aynı zamanda onun temsil ettiği şey için – cazibe, kaçış ve şimdi 59 yaşında olan eski moda bir film yıldızının disiplini ve pandemi sırasında neredeyse yanıp sönen bir iş için hala alevler taşıyordu.
Prömiyerde olduğu kadar zarif olan Cruise, Allouch ile konuşma sırasında da sinir bozucu bir şekilde kaçamak davrandı ve neredeyse her soruya yanıt olarak aynı iki veya üç anekdot ve ifadeye geri döndü. 2005’te Oprah’ın kanepesine atlayıp, Katie Holmes’a olan aşkını kendinden geçmiş bir şekilde ilan ettiği ve birçok kişiye tamamen serbest göründüğü zaman olduğu gibi, doğaçlama konuşmak yıldız için her zaman iyi sonuçlanmadı. Cruise’un Scientology’yi savunması ve psikiyatriye muhalefeti onu bazı izleyicilerinden uzaklaştırdı ve belki de yayıncısından mükemmel tavsiyeler aldığı için artık bu konular hakkında herkesin önünde konuşmuyor.
Cannes’da aldığımız Yolculuk, kanepelere atlayan değil, bizi kendi alanımızdan çıkarıp tekrar sinema salonlarına götüren yolculuktur. Cannes’da aldığımız Cruise, bir fotoğraf görüşmesinde hala göz alıcı bir şekilde yakışıklı ve bir ses ısırması ile büyüleyici. Ama kesinlikle gerçek Tom Cruise değildi. O adam kendini bize bir daha asla göstermeyebilir, eğer öyleyse. Bunun yerine, Cruise sadece step dansına devam etmeye meyilli görünüyor.