Web’de, belirli sitelerde, İnternet kullanıcılarının reklam tanımlama bilgilerini kabul etme veya içeriğe erişmek için ödeme yapmayı çözme arasında seçim yapması gerekir. Ve bir adı var: çerez duvarları (veya Fransızca’da “izleyici duvarlar”).
Bu uygulamaya müsamaha edilirse, sayısız şikayetlere yol açmıştır. Ulusal Bilgi İşlem ve Özgürlükler Komisyonu (CNIL) 16 Mayıs Pazartesi günü yayınlandı çerez duvarlarının yasallığını değerlendirmek için ilk kriterler, konuyla ilgili mevzuat bekliyor. CNIL, duvar tanımlama bilgilerinin genel bir yasağını savunmasa da, bir İnternet kullanıcısı izleyicilere izin vermediğinde yayıncıları uygun alternatifleri kullanmaya teşvik eder.
Yayıncıların mantığına göre, ücretsiz web karşılıksız değildir: İnternet kullanıcılarının kişisel verileriyle birlikte gelir ve bu veriler genellikle web oyuncularının hizmetlerini özellikle hedefli reklamlara başvurarak finanse etmeyi mümkün kılar. Böylece çerezler ve diğer izleyiciler, bir İnternet kullanıcısı hakkında yaşı, ikamet ettiği yer veya tüketim alışkanlıkları gibi bilgilerin toplanmasını mümkün kılar. CNIL, izin alınmasına ilişkin Avrupa kurallarının artmasıyla birlikte birçok sitenin çerez duvarlarını tercih ettiğini gözlemliyor.
İzleyicilere hangi alternatif(ler)?
Bu ifade, “bir hizmete erişimin, İnternet kullanıcısı tarafından, kendi terminalinde belirli izleyicilerin depolanmasının kabulüne koşullandırılması gerçeğini” belirtir CNIL’i belirtir. İnternet kullanıcıları bu izleyicileri reddederse, çerez duvarları oluşturan sitelerin yayıncıları bu reklam geliri kaybını maddi tazminat teklif ederek telafi etmeye çalışırlar. İnternet kullanıcısı daha sonra izleyiciler veya bir ödeme duvarı arasında seçim yapar.
CNIL, Danıştay’ın 2020’de denendi “Özgür rıza şartı, izleyici duvarların uygulanmasına yönelik genel bir yasağı haklı çıkaramaz, kişilerin rıza özgürlüğünün özellikle alternatiflerin varlığı dikkate alınarak vaka bazında değerlendirilmesi gerekir gerçek bilgi çerezlerin reddedilmesi durumunda sunulur”.
CNIL tarafından çerez duvarlarının yasallığını değerlendirmek için önerilen kriterler, en yaygın olarak gözlemlenen uygulamalara dayanmaktadır ve daha sonra “duruma göre bir analizin parçası olarak kullanılmalıdır”, düzenleyici otoriteyi haklı çıkarır.
CNIL, İnternet kullanıcısı izleyicileri reddetse bile içeriğe erişmek için “adil bir alternatif” olup olmadığına bakar. Bunu başaramazsa, yayıncı “başka bir yayıncının böyle bir alternatifi, hizmetine erişimi koşullandırmadan kullanıcının izleyicilerin yatırılmasına izin vermesi koşuluyla sunabileceğini gösterebilmelidir” düzenleyiciyi belirtir. Bu durumda, izleyicilere erişim izni veren sitenin yayıncısı, “internet kullanıcısı ile kendisi arasında olası bir dengesizliğin varlığına karşı özellikle dikkatli olmalıdır” ve muhtemelen ikincisini “gerçek bir seçimden” mahrum bırakacaktır.
Maksimum fiyat eşiği yok
CNIL, ödeme duvarı alternatifinin bu nedenle “prensipte yasaklanmadığını” düşünmektedir. Ancak, bu parasal değerlendirme “İnternet kullanıcılarını gerçek bir seçimden mahrum bırakacak şekilde olmamalı”, yani CNIL’e göre “makul” bir fiyat.
Bir oranın makul olup olmadığını belirlemek için CNIL, “duruma göre” bir analiz önerir. Bununla birlikte, veri koruma makamı, altında bir tarifenin makul sayılabileceği bir eşik belirleme yetkisinin bulunmadığını düşünmektedir.
Bu, bu uygulamayı kullanan her yayıncının, içeriğe erişmek için teklif edilen “parasal bedelin makullüğünü haklı çıkarabilmesi” gerektiği anlamına gelir. CNIL, yayıncıları fiyat şeffaflığını göstermek için analizlerini yayınlamaya teşvik eder.
CNIL, değerlendirmesinde, yayıncı tarafından önerilen finansman biçiminin “sistematik olarak” ücretli bir abonelik biçimini almaması gerektiğini de savunuyor. Yayıncı, mikro ödemeler yapmak için sanal cüzdanları kullanmayı seçebilir. Bu sistem, kullanıcının banka bilgilerini kaydetmesine gerek kalmadan belirli içeriğe ara sıra erişim sağlar.
Ayrıca, bazı yayıncılar İnternet kullanıcılarının bir kullanıcı hesabı oluşturmasını şart koşar. CNIL’e göre, yayıncılar uygulamada böyle bir yükümlülüğün “amaçla bağlantılı olarak haklı olduğunu” sağlamalıdır.
İzin verilen istisnalar
Bir kullanıcı ücretli erişimi seçerse, CNIL hangi durumlarda belirli izleyicilerin hala yatırılabileceğini değerlendirir.
Prensipte, bir İnternet kullanıcısı çerezleri reddederse, CNIL’e “sadece web sitesinin çalışması için gerekli izleyiciler kullanılabilir” hatırlatılır. Ancak belirli koşullar altında istisnalar mümkündür. Örneğin, bir yayıncı harici multimedya içeriğini entegre ederse, o zaman bu çok özel durumda, bir üçüncü taraf sitesinde barındırılan içeriğe erişmek için İnternet kullanıcısının izleyicilerin yatırılmasına izin vermesini isteyebilir.
Her durumda, İnternet kullanıcısı belirli kullanımlara izin vermek için her zaman sitenin ayarlarına gitme olanağına sahip olmalıdır, CNIL’in altını çiziyor.