Diablo III’ün on yılı aşkın süredir beklediğinden sonra, 10 yıl önce piyasaya sürüldüğünde pek çok kişinin umduğu oyun olmadığına şüphe yok. Kalıcı bir çevrimiçi bağlantıya olan bağımlılığını vurgulayan çok sayıda lansman günü sıkıntılarının yanı sıra – çevrimdışı mod mevcut değildi – Diablo III kritik bir denge sorunu yaşadı. Ganimet ilerlemesinin keyif için kritik olduğu bir oyunda, büyük bir fikir onu engelledi: Ya oyuncular gerçek dünya parası için bile oyun içi öğeleri kendi aralarında satabilseydi?
Diablo III’ün Müzayede Evi ilginç bir fikir gibi görünüyordu. Geleneksel oyun yoluyla topladığınız ganimetler oyun içinde satışa sunularak daha iyi, karaktere özel eşyalarla takas yapmanıza ya da şeytanları hackleyerek geçirdiğiniz saatler için gerçek para kazanmanıza izin verebilir. Ancak bu yaklaşımla ilgili sorunların ortaya çıkması uzun sürmedi. Birincisi, Diablo III’ün ganimet sistemi tatmin edici değildi. Öldürülen düşmanların bedenlerinden eşyalar fışkıran bir sürü var, ama çoğu zaman ya düşük kaliteliydi ya da seçtiğiniz sınıf için kullanışlı değildi. Bu hayal kırıklığını birleştirmek, Müzayede Evi’nin her zaman mevcut cazibesiydi – eğer istediğim tatar yayını alamazsam, neden satın almayayım? Ve eğer satın alabilirsem, neden oynayayım?
Diablo ve aynı türden aksiyon rol yapma oyunlarının tümü, oyuncuları için tek bir tepki uyandıracak şekilde yapılandırılmıştır: daha iyi ve daha iyi ganimet elde etmeye devam etmek için neredeyse doyumsuz bir dürtü. İster yeni bir silahı öne çıkaran efekt yüklü animasyonlar olsun, isterse arka planda her zaman tutarlı, ancak ilgi çekici bir mücadeleye sahip olmanızı sağlayan matematiksel denklemler olsun, diğer tüm destekleyici oyun mekaniğinin hizmet ettiği tek hedef budur. eziyete devam edin. Müzayede Evi bunu tamamen kaldırdı. En iyi donanıma giden yolu satın alma yeteneği, Diablo III’ün gerçek oyununu tamamen gereksiz hissettirdi. Özellikle Diablo III’ün ilk ganimet sistemi, kullanabileceğiniz ganimetleri sunmak için sinir bozucu derecede kötü bir iş çıkardığında, istediğiniz teçhizatı satın alabilecekken neden saatlerce oynayasınız ki?
Diablo III’ün Action House’u ile altında yatan oynanabilirlik arasındaki uyumsuzluk, “oyna-kazan” oyunlarına artan ilgi göz önüne alındığında, bugün ekstra bir yankı uyandırıyor. Yeni olmasa da (birçoğu 2017’de ilk NFT’lerin basılmasından hemen sonra ortaya çıktı) bunlar büyük, halka açık oyun yayıncıları ve geleceklerine blok zinciri teknolojisini dahil etme planları arasında büyük konuşma noktaları haline geldi. Axie Infinity tartışmasız bunların en popüleri. 2018’de piyasaya sürüldüğünde, Pokemon gibi çağdaşlara çok benziyor ve oynuyor, bir dizi canavar toplamanıza ve diğer oyunculara karşı savaşmanıza izin veriyor. Savaşlar sizi Smooth Love Potion kripto jetonlarının yanı sıra Axie Infinity Shard (AIS) jetonlarıyla ödüllendirir; bunların her ikisi de diğer kripto para birimleri veya fiat para birimi (ABD Doları gibi geleneksel paralar) ile takas edilebilir. Bu savaşlarda kullanılan canavarlar da NFT’lerdir, aynı gelir için satılmalarına ve takas edilmelerine izin vererek, nadir yaratıklar ve ilgili jetonlar için savaşları öğüten oyuncular etrafında bir ekonomi yaratır.
Onun yüksekliğinde, Axie Infinity, ağırlıklı olarak para kazanmanın yeni bir yolunu arayan birçok oyuncuyu kendine çekti, mutlaka büyüleyici bir oyun deneyimi arayanlar değil. Bu, çok sayıda genç oyuncunun Axie Infinity’nin kârlarını tek gelir kaynağı olarak kullandığı Filipinler gibi bölgelerde en belirgindir. Tek bir sahibin oyunculara oynamaya başlamaları için gerekli üç canavarı (yüzlerce dolara mal olan bir giriş engeli) tedarik edeceği ve kullanıldıkları savaşlardan elde edilen herhangi bir kârdan pay alacağı belirli havuzlar oluşturuldu. Başlangıçta kazançlı olsa da, faiz Axie Infinity’de var 2021’in sonundan bu yana keskin bir düşüş yaşadı ve zararlı bir hack’ten kurtulmak için mücadele etti Bu, bu yılın başlarında oyunculara milyonlarca dolar kaybetti.
Axie Infinity blok zinciri kullanıyor ve Diablo III’ün Müzayede Evi, Blizzard’ın tamamen kontrol ettiği bir ekosistem kullansa da, her ikisinin de tasarımı aynı amaca hizmet ediyor. Axie Infinity’de, oyunun tamamı ekonomisine göre tasarlanmıştır – bir savaştan sonra oyunculara ne kadar verilir, belirli canavarların nadirliği ve hangi özelliklerin en çok arzu edildiği. Diablo III ile Blizzard’ın on yıl önce aynı şeyleri düşündüğünü görebilirsiniz. Oyun, aşırı tekrarlanan ve oldukça değersiz hissettiren ganimetler sayesinde, onları Müzayede Evi’ni kullanmaya itecek şekilde dengelendiğinden şüphelenen oyuncular tarafından eleştirildi. Blizzard’ın tüm gerçek para işlemlerinden alacağı kesintinin peşinde olan oyuncuları oynamak yerine para harcamaya ikna ederek, bu, Diablo III’ün övülenlerle aynı sürükleyici zindan tarama, ganimet avı deneyimine yakın herhangi bir yerde olma yeteneğini zayıflattı. Diablo II.
İyi haber şu ki, bu farkındalıkla Blizzard, Diablo III’te mümkün olan en iyi iki değişikliği yaptı. İlk olarak, Müzayede Evi’nin tamamen kaldırılması, daha iyi ganimet için düşmanları öldüren kalıcı mecazın kurulmasıydı. Diğeri, birkaç ay sonra ve oyunun ilk ve tek genişlemesi olan Reaper of Souls’un piyasaya sürülmesinden hemen önce gelen Loot 2.0 adını verdiği şeyin tanıtımıydı. Loot 2.0 ile Blizzard, karakterlere bağlı donanımın sınırlarını gevşetti, bunun yerine yüksek seviyeli öğeleri hesabınıza bağladı ve size oluşturulan karakterler arasında ticaret yapmak için bir avuç şans verdi. Yağmanın arkasındaki algoritma da “nicelikten çok kalite” fikriyle elden geçirildi. Artık diğer sınıflar için ayrılmış daha düşük seviyeli eşyalar veya teçhizatlar almıyordunuz. Bunun yerine, sürekli olarak, sizi hemen donatmaya özendiren ve saatlerce öğütmeye devam etme şevkini geri getiren teçhizata sahip oldunuz.
Bu yamanın, Diablo III’ün birçok yönünü ona çok daha güçlü ve kalıcı bir çekicilik kazandırmak için elden geçiren Reaper of Souls’tan önce gelmesi çok yardımcı oldu. İyi ama güvenli Diablo III olaylarını takip eden oldukça parlak bir kampanya ve hikayenin yanı sıra, bugün birçok oyuncunun hala meşgul olduğu oyunsonu döngüsünü tanıttı. Sezonlar, oyunculara birkaç ayda bir geri dönmeleri için bir neden vermek için tanıtıldı; Macera modu, Diablo III’ün birçok haritasını ve kampanyanın doğrusal yolunun sınırları dışında sundukları ödülleri keşfetmenizi sağlar. Bununla birlikte Nephalem Rifts geldi – sayısız ganimet ödülü ve daha da kazançlı Greater Rifts açma şansı sunan rastgele zindanlar. Paragon seviyeleri de karakter başına değil, hesaba dayalı olacak şekilde değiştirildi ve oyuncuların çeşitli oyunlarda ödülleri toplamasına izin verildi.
Kurulan bu yeni üsle Blizzard, yaklaşık iki yıl önce harekete geçirdiğini başarıyla rotasını düzeltmişti. Ve birçok oyuncunun ağzında bıraktığı kötü tada rağmen, Diablo III’ün devam eden başarısı, çalışmaya değdiğini gösteriyor. Geliştirici, Diablo Immortal (başlangıçta mobil cihazlara özel bir giriş olarak duyuruldu ve şimdi PC’ye de geliyor) ve Diablo IV üzerinde çalışmaya devam ederken, Blizzard bugüne kadar ARPG’sini yeni sezonlarla güncellemeye ve yamalarla desteklemeye devam ediyor.
Diablo III bir felaket olmaya yakındı – ARPG’ye yeni bir çağ yaklaşımıydı ve bu türün Diablo II’nin piyasaya sürülmesinden bu yana neden gözden düştüğünü sağlam bir şekilde pekiştirdi. Her zaman çevrimiçi olma gereksinimi binlerce kişiyi günlerce dışarıda tutması ve Müzayede Evi’nin denge odağını karıştırmasıyla, o zamanlar endüstrinin en büyük korkularının çoğunu bünyesinde barındırıyordu. Blizzard’ın 10. yıldönümünde bir ders olarak durması gereken en sonunda karmaşadan çıkış yolunu bulması şu şekildedir: Oyununuz uzak durmak için çok eğlenceliyse, oyuncular ara sıra rahatsızlık ve hayal kırıklığı yaşayacaklardır. Ve kazan-kazan oyunlarına yeniden artan ilgi göz önüne alındığında, başkalarının da bunu zor yoldan öğrenmesi kaçınılmaz görünüyor.
Devamını oku: Diablo 3 Felaket Bir Lansmandan İyi Bir Zaman Cehennemine Nasıl Geçti?