Andy Dunn, erkek giyim şirketinin kurucu ortağı ve eski CEO’su bonobolar, satacak yeni bir şeyi var: hayat hikayesi. Sadece başka bir hayat kurtarabilir.
İçinde “Pişirme oranıDunn, çoğu zaman yüksek profilli bir kurucu olmasına ve psişik molalarla bağlantılı hastaneye yaptığı birkaç ziyarete rağmen, yarın kitap raflarına çarparak, onlarca yıldır halktan saklamayı başardığı bir sırla halka açılıyor. Kıdemli bir vatandaşa kabahatli saldırı ve ağır saldırı ile suçlanacak kadar şiddetli davrandı.
Dunn, tahmini gibi %4.4 ABD’li yetişkinlerin – ve hatta bir daha yüksek yüzde girişimcilerin – bipolar bozukluğu var. Özellikle Bipolar 1 Bozukluğu var, tanımlanmış Ulusal Ruh Sağlığı Enstitüsü tarafından “en az 7 gün süren manik dönemler” veya “kişinin acilen hastaneye kaldırılmasını gerektirecek kadar şiddetli manik belirtiler” içerdiği ve en az 2 hafta süren depresif dönemleri de içerdiği şeklinde.
Dunn, sürükleyici yeni kitabında, psikotik bir olay yaşadıktan sonra ilk kez 20 yaşında bir Northwestern Üniversitesi öğrencisi olarak teşhis edildiğini yazıyor (kuşlarla konuşuyordu ve diğer şeylerin yanı sıra kendisinin Mesih olduğunu düşünüyordu). Ancak tanıyı koyan doktor, Dunn’ın beş yıl boyunca başka bir epizot geçirmemesi durumunda bunun “tek seferlik bir psikotik olay” olduğunu kanıtlayabileceğini söyledi.
“Tek seferlik” terimi, “ailemizin yıllardır sarıldığı bir cankurtaran salı” haline geldi.
Sonraki yıllarda Dunn, Bonobo’yu ilk atılım indie erkek markalarından biri olarak kuracaktı; kurucu ortağı Brian Spaly ile savaş; ve yeni bir CEO getir, sonra onu tekrar kendisiyle değiştir üç ay sonra. Kız kardeşi Monica endişeyle onu takip etti. Yine de, Dunn dahil hiç kimse, 2016 yılının başlarında, o kadar tamamen çözüldüğü zaman ne olacağını tahmin etmemişti – üniversiteden beri ilk kez bir manik bölüm – onun dairesinde aya çıplak uluması ve ardından çarpıcı bir şekilde çarpmasıyla sona erdi. onu sakinleştirmeye çalışan o zamanki kız arkadaşı ve annesi. New York’taki Bellevue Hastanesi’nde bir hafta kalış, ardından 12 saatlik hapis cezası ve son olarak terapi ve ilaç şeklinde ihtiyaç duyduğu yardım.
Resim Kredisi: Penguen Rastgele Ev
Dunn, bu en uç noktanın olduğu sırada, utançla tüketildiğini ve Business Insider’a yem olacağından korktuğunu yazıyor. Ancak Bonobos’un 2017 yazında Walmart tarafından 310 milyon dolara satın alınmasından yaklaşık iki yıl sonra, Dunn dünyaya olayların kendi versiyonunu anlatmak için kalemi kağıda dökmeye başladı. Dunn ile bugün erken saatlerde kitap hakkında yaptığımız bir röportajda kitabın itici gücünden bahsetmiştik; onu bu kadar uzun süre sürükleyen hipomani olmadan şimdi nasıl yaşıyor; ve sırada ne var.
Aşağıdaki alıntılar uzunluk için hafifçe düzenlenmiştir.
TC: Bu kitapta, gerçekten bakılmamış taş bırakmıyorsunuz. Tüm ayrıntıların çoğunu paylaşmanız muhtemelen çok zordu. Kendin yapmadıysan birinin hikayeni anlatacağından endişelendin mi?
AD: Sanırım en büyük entrika, olaydan hemen sonra, New York’taki mahkeme salonlarına veya “Mezarlar”a girip çıktığımda olurdu. [a detention complex below the courtrooms in Manhattan]. Mahkeme muhabirleri var; kepçe kırmayı seven insanlar var. Bir polis kağıdının çıktığı bu anı hatırlıyorum. . . ve bir şekilde alınmadı. Hikayeyi kendi kelimelerimle anlatamayacak olmaktan çok korkmuştum çünkü bildiğiniz gibi bir şey çıkınca manşet haber oluyor.
Bu noktada başka birinin söylemesi tehlikesi olduğunu sanmıyorum, çünkü bilirsin, her neyse. 12 ya da 13 yıl boyunca pantolon sattım ve aşağı yukarı bir bebekle daha özel bir hayata geçtim ve sosyal medyadan ve çevrimiçi makaleler yazmaktan bir nevi geri adım attım. O yüzden çıkacağını zannetmiyorum. Ve bence akıl hastalığını tipik olarak bu şekilde tedavi ediyoruz, yani: eğer bunun hakkında konuşmayarak kurtulabilirsek, o zaman kesinlikle onun hakkında konuşmayalım.
[But] Geri durmanın tek nedeni, bir şeyin konuşulamaz olması ve bu yüzden çoğu insanın muhtemelen yazmayacağı birçok şeyi kesin ayrıntılarla anlatarak, ‘Bunu yazabilirim çünkü yanlış bir şey yoktu’ demenin bir yoluydu. ki ben yaptım. Yanlış olan tek şey bununla uğraşmamak olur ve ben insanlara yardım etmek istiyorum. [with their own] çünkü kabul edene kadar bununla başa çıkamazsınız ve bizim teşhislerini kabul etmek için 20 yıl bekleyen insanların lüksü yok.
Dahil edilen ayrıntılar arasında, Brian Spaly ile konuşmadan Bonobos.com URL’si için 13.000 $ ödemeyi kabul ettiğinizi, ardından onu aramış ve onun katkısını istiyormuş gibi davrandığınızı paylaşıyorsunuz. Daha sonra kendinize yalancı dediniz, en derindeki düşünce süreçlerinizi paylaştığınız birçok seferden biri. Rutin olarak düşüncelerini yazan biri misin? Bu ayrıntılardan bazıları için arkadaşlarınıza ulaştınız mı?
boyunca insanlarla konuştum. Biraz tarihçi gibi yaklaşmaya çalıştım; Bunu doğru yapmanın çok zor olduğunun biraz farkındaydım [because] birinin bakış açısı çok taraflı. Bu yüzden, nerede suçu başkasının yerine kendi ayaklarıma atma fırsatı varsa, buna karşı önyargılı olmanın önemli olduğunu hissettim çünkü bunu yapmamanın tek nedeni bir tür ego muhasebesi meselesi olurdu.
Kitaptan da anlayacağınız gibi, böyle başlamadım. Bir sürü suçu dışsallaştırıyordum. . . Brian ile aramdaki bu dinamiği ortaya çıkarmak, kitabın ikinci bölümünün büyük bir parçası, bu yüzden vinyet önemli olduğunu düşündüm.
“Yanık Hızı”, okuduğum bipolar bozukluğu olan birinin zihnindeki en net görünümü sağlıyor. O her yerde ve buna rağmen çok az anlayış var. Dünyanın sorunlarını çözebileceğinize inandığınız ve yabancıların kapılarını çaldığınız, hoş karşılanacağınızı düşündüğünüz ilk bölümünüzü okumak şok ediciydi. . .
AD: Mesih sanrısını çok net hatırlıyorum. Bir tanrı olduğunuzu düşündüğünüz bir gün veya birkaç gün olduğunu hayal edin. Bu çok heyecan verici. Eğer gerçekten bu düşünceye sahipseniz ve bunun doğru olduğunu düşünüyorsanız, bu bir filmde falan süper kahraman olmak gibidir. Bununla birlikte, kuşlarla konuşma hikayesi de dahil, hiç hatırlamadığım başka şeyler de var. Şimdi tesadüfen Kongre’ye aday olan arkadaşım Eric ile röportaj yapana kadar bunu bilmiyordum. Yaklaşık bir yıl kadar önce Chicago’da bir parkta oturduk ve ‘Hey, ben bir kitap yazıyorum’ dedim. Konu şu.’ Ve o, ‘Andy, biliyorsun, 20 yıldır bunun hakkında hiç konuşmadık’ diyor. İkimiz için de farklı şekillerde derinden unutulmazdı ve bunun derinliklerine inmek ve bunun hakkında hiç konuşmamamızın sebebinin birkaç kez denemiş gibi hissetmesi olduğunu keşfetmek çok ilginçti ve ben onu ittim, ki bu kulağa çok hoş geliyor. yeni bir teşhisi inkar eden biri gibi.
Başka bir yerde sizinle mezun olan ve olanları konuşmaya çalıştığınız başka bir arkadaşınızdan bahsediyorsunuz ve bu kişi aslında ‘Bunu bir daha düşünmeyelim’ dedi. Eminim ki bu gibi durumlarda bu yaygın bir durumdur, çünkü ya kişi nasıl tepki vereceğini bilmiyor ya da arkadaşını küçük düşürme konusunda endişeleniyor.
Çok canlı çünkü geriye dönüp baktığımda, bunu gündeme getirmek için bir teklifte bulunuyordum. [and] benim için yapması zor bir şeydi. Ve bunu alma şekli, ‘Oraya geri dönmeyelim’ gibiydi, bu arada, çok Gotik bir Ortabatı yaklaşımı gibi. Flip tarafı, ‘Pekala ateş et, oraya geri dönelim. Bu iyi şeyler, büyümenin gerçekleştiği yer burası.’ Ve bu yüzden kendimi çok kapalı hissettim.
Resim Kredisi: Andy Dunn
Psişik bir ara vermeye başladığınız anları yazınızda çok net anlatmışsınız. Bir örnekte, şimdiki karınızın gelin duşunun olduğu gün, uykusuzluktan dolayı, o günün bir noktasında kendinizi Özgürlük Heykeli gibi hissettiğinizi söylediniz. Başka bir bölüm yaşamak gibi talihsiz bir durumda olsaydınız, bunu görüp tanıyabileceğinizi ve daha hızlı yardım alabileceğinizi mi yoksa zorunlu olarak değil mi?
Bu mikro bölüm, doktorumun dediği gibi, şimdiye kadar gördüğü en sıra dışı şeylerden biri. Normalde psikotik düşünceleri olan biri aynı gün iyileşemez; hastaneye yatmayı gerektirir. Ama açık olalım. O gün kelepçeli olmak zorunda kaldım. Sina Dağı’na götürüldüm. Yani hayır, kendi polisinizi yapabileceğinizi sanmıyorum. Mantıksız düşüncelere sahip olma eşiğini bir kez geçtiğinizde ve artık onları bir kenara atmıyorsanız, başınız belada demektir.
Benim için amaç, ilaçla uyku arasında, akılcı ve akıl dışı düşünceyi ayırt edemediğim yere gelmemek. ben hiç olumsuzluk İyi bir gece uykusu aldığımda ve ilacımı kullandığımda mantıksız bir düşünceyi aklımdan çıkardım. Bu yüzden aile olarak uyku konusunda çok dikkatliyiz.
Ayrıca, Bonobo yıllarında sizi ileriye götüren, bipolar bozukluğun bir parçası olan bir tür yeniden canlanan enerji olan hipomani hakkında da yazıyorsunuz. Şimdi işinize nasıl yaklaşıyorsunuz?
Bugün bir arkadaşımın bazı ataklar geçiren ve yakın zamanda Bipolar 2 teşhisi konan erkek kardeşiyle görüştüm. . . aynı türden depresyon ve hipomani potansiyeline sahip ve bana gerçekten tanıdık gelen bir şey söylüyordu, bu da yaşam tarzını akıllıca yaptığı değişiklikler – içmeyi bırakmak [owing to medications like] lityum, tamamen uyuşmuş hissediyor.
Bipolar teşhisi konan ve bununla nasıl başa çıkacağını bulmaya çalışan birinin yolculuğu [is] Yeniden hipomanik olmanın güvenli bir yolu olup olmadığını görmek için neredeyse bir farmakolojik yolculuk gibi. Doktorumun güzel bir deyişi var, ‘Hepimiz her gün kontrol edilebilir bir şekilde hipomanik olabilir miyiz?’ Hipomani, kendinizi çok enerjik hissettiğiniz, yaratıcı bir vizyona sahip olduğunuz, bir akış halinde olduğunuz, kendinizi çok iyimser hissettiğiniz, adımlarınızın atıldığı bir ruh hali durumudur. Ve eğer şanslıysak, hepimizin böyle günleri olur, değil mi?
Şanslıysak, bilmem, yılda 10-20 gün böyle olabiliriz. Numaranın ne olduğundan emin değilim. Kişiye bağlıdır. Manik dönemlerim 2000 ile 2015 yılları arasında 15 yıl olarak belirlendi, ancak aradan geçen yıllarda muhtemelen %50 gibi hipomanik, %30 depresif ve diğer %20’sinde normal bir orta ruh hali içindeydim. zaman.
Yani son yıllarda sizin için iyi olan bir ilaç buldunuz.
Yaptım. Doğru ilaç karışımını elde etmek için bir yıl boyunca deney yaptım. Kitapta o kadar derine indim ki, dadım geçenlerde bana Pfizer ile bir reklam anlaşmam olup olmadığını sordu. [Laughs.]
Ve yeni bir girişiminiz var – arkadaşlıklar için bir tür Tinder – Kasım’da mı başlayacak?
Akıl sağlığı ile aynı bölgededir. Şirketin misyonu yalnızlığı ortadan kaldırmaktır ve birçok startup’ın yaptığı gibi başlamıştır; sahip olduğumuz bir ürün fikriydi ve bundan heyecan duyduk ve bunun üzerinde çalışma sürecinde işe yaramadı ama işe yarayan ve arkadaşlık keşfi etrafında dönen başka bir şey keşfettik.
Aslında bir dostluk keşif platformu inşa edebileceğinize dair tamamen aykırı bir düşünce var, tarihsel, aykırı olmayan [take] insanlar, arkadaş edinmek için bir web sitesine veya arkadaş edinmek için bir uygulamaya gitmeyi ters seçim gibi bulacaklardır. Yani şimdi bu varsayımı test ediyoruz. denir Balkabağı pastası. Ürün-pazar öncesi uyum içindeyiz. Bu yüzden, tabiri caizse, kadife ipin arkasında hala sıkışmaya, yinelemeye ve öğrenmeye devam ediyoruz. Umarız tıkır tıkır işleyen bir şey buluruz ve o noktada bunun hakkında daha çok konuşuruz.