NASA roketi, Dünya’nın yaşamı destekleyen sırrını ölçmek için: Zayıf bir elektrik alanı

Venüs ve Mars – ve bildiğimiz kadarıyla evrendeki başka herhangi bir gezegen – neden desteklemiyorken, Dünya neden yaşamı destekliyor?

NASA’nın Greenbelt, Maryland’deki Goddard Uzay Uçuş Merkezi’nde uzay bilimcisi ve NASA’nın Endurance için baş araştırmacısı olan Glyn Collinson, “Bu, tüm bilimdeki en temel sorulardan biri: Neden buradayız? Ve Dayanıklılığın peşinde olduğu şey bu” dedi. misyon.

Dayanıklılık görevi, Dünya’nın küresel elektrik potansiyelini veya Dünya’nın elektrik alanının havamızdaki elektrik yüklü parçacıkları ne kadar “çektiğini” ölçmeye çalışacak. Bu elektrik potansiyelinin çok zayıf olması bekleniyor, bu da ölçülmesini zorlaştırıyor – ve Dünya’nın yaşamı destekleyebilmesinin bir nedeni. Endurance’ın Norveç’in Svalbard kentindeki küçük Ny-Ålesund kasabasından çıkış penceresi 9 Mayıs’ta açılıyor.

Dünya, yaşamı destekleyebilmesinin en önemli nedenlerinden biri olan sulu bir gezegendir. Yine de milyarlarca yıl önce Venüs hakkında benzer bir şey söylemiş olabilirsiniz. Bilim adamları, Venüs’ün bir zamanlar bugün olduğundan çok daha ıslak olduğuna inanıyor, ancak hala tam olarak anlayamadığımız nedenlerden dolayı kurudu. Neden Dünya’dan önemli bir farkı tam olarak belirleyebileceğini bulmak ve yaşanabilir bir gezegen için gizli bir bileşeni ortaya çıkarmak.

2016 yılında, Avrupa Uzay Ajansı’nın Venus Express misyonu bir ipucu keşfetti. Uzay aracı, gezegeni çevreleyen 10 voltluk bir elektrik potansiyeli tespit etti, bu da pozitif yüklü parçacıkların yüzeyinden çekileceği anlamına geliyordu. Gezegen çapında bir elektrikli süpürge gibi, bu elektrik potansiyeli, yoğun güneş ışığıyla hidrojen atomlarından ayrılan pozitif yüklü oksijen gibi, suyun bileşenlerini çekebilir. Zamanla, bu elektrik potansiyeli Venüs’ün suyunun uzaya boşaltılmasında rol oynamış olabilir.

Ancak Venüs’ten gelen bu bulgular, Dünya hakkında soruları gündeme getirdi. Venüs’ün elektrik potansiyeli, atmosferinin elektrik yüklü dış tabakası olan iyonosfer tarafından yaratılır. Ancak Dünya’nın da bir iyonosferi var. Peki Dünya’nın benzer bir elektrik potansiyeli var mı ve eğer öyleyse, suyumuz neden hala etrafta?

Collinson, “Dünya’nın yaşanabilir olmasının nedenlerinden birinin, bu çok zayıf elektrik potansiyeline sahip olmamız olduğunu düşünüyoruz.” Dedi. Dayanıklılık ekibi, Venüs’tekinden 25 kat daha zayıf olan yaklaşık 0,3 voltluk bir güç tahmin ediyor ve o kadar zayıf ki, önceki tüm ölçüm girişimlerini boşa çıkardı. Collinson, “Bir saat pili kadar güçlü değil – ama orada olmalı,” diye ekledi.

Collinson, ekibi ve roket deneyi ile dünyanın en kuzeydeki fırlatma menziline seyahat ediyor ve Arktik Okyanusu’ndaki bir Norveç takımadası olan Svalbard’da bulunuyor. Orada ekibi, deneylerini Dünya’nın manyetik kuzey kutbu üzerinden başlatacak.

Collinson, “Venüs’te öncülük ettiğimiz tekniği kullanarak, Dünya’da bunu yapmak için yepyeni bir teknoloji icat etmek zorunda kaldık” dedi.

Endurance görevi havalandıktan sonra, milyarlarca yıldır gerçekleşen kademeli bir atmosferik kaçış sürecinin parçası olan Dünya’nın atmosferinden kaçan elektronları ölçecek. Bu elektronlar, Dünya’dan belirli, öngörülebilir bir hızda kaçarlar, ancak Dünya’nın küresel elektrik potansiyeli tarafından çok az yavaşlamaları gerekir. Collinson’ın aletleri, ne kadar güçlü olduğunu bulmak için bu ince yavaşlama etkisini ölçmeye çalışacak.

Her şey planlandığı gibi giderse, Dünya’nın küresel elektrik potansiyelinin ilk ölçümleri olacak.

Collinson, “Başarılı olursak ödül harika” dedi. “Çünkü neden burada olduğumuzu anlamakla doğrudan ilgili olan Dünya’nın bu temel özelliğini ölçeceğiz.”