Evren muamma ve gizemlerle doludur. Milyonlarca nesne algılanmadan hareket eder. Aslında, kendi Samanyolu galaksimizde gizlenen bu tür nesnelerin kıtlığı yok. Onlar hakkında çok az şey biliyoruz, ancak hayatımızı çeşitli şekillerde etkilemeye devam ediyorlar. Bu nesneleri inceleme çabaları sürerken, gökbilimciler, yaklaşık 3.000-4.000 ışıkyılı uzaklıkta, gizemli ışık parlamaları yayan yeni bir nesne tespit ettiler. Bu cismin, yakalanması zor “kara dul” yıldızı, hızla dönen bir pulsar veya daha küçük yoldaş yıldızını yavaş yavaş tüketerek gelişen nötron yıldızı olabileceğinden şüpheleniyorlar.
Kara dul yıldızları, gökbilimciler Samanyolu’nda yalnızca iki düzine kadarını tespit edebildikleri için nadirdir. Ancak bu esrarengiz nesneyi bulan Massachusetts Teknoloji Enstitüsü’nden (MIT) araştırmacılar, bunun en tuhaf ve en tuhaf kara dul pulsarları olabileceğine inanıyor. En yeni adayı ZTF J1406+1222 olarak adlandırdılar.
Araştırmacılar, yeni adayın, pulsar ve refakatçi yıldızın her 62 dakikada bir birbirini çevrelediği, şimdiye kadar tanımlanan en kısa yörünge periyoduna sahip olduğunu söyledi. Sistem benzersizdir, çünkü her 10.000 yılda bir iki iç yıldızın etrafında dönen üçüncü bir yıldıza ev sahipliği yapıyor gibi görünmektedir. katma MIT’nin web sitesinde bir açıklamada.
Bu üç yıldızlı sistem, nasıl oluşacağına dair soruları gündeme getiriyor. MIT araştırmacıları, kökeni için bir teori denediler: Sistemin, küresel bir küme olarak bilinen yoğun bir eski yıldız takımyıldızından ortaya çıktığını düşünüyorlar. Bu özel sistem, kümeden Samanyolu’nun merkezine doğru kaymış olabilir.
MIT Fizik Bölümü’nden baş araştırmacı ve fizikçi Kevin Burdge, “Bu sistem muhtemelen Samanyolu’nda güneşin etrafında olduğundan daha uzun süredir dolaşıyor” dedi.
Onların çalışması yayınlanan Nature dergisinde. Araştırmacıların bu üçlü yıldız sistemini tespit etmek için yeni bir yaklaşımı nasıl kullandıklarını detaylandırıyor. Kara dul ikili dosyalarının çoğu, merkezi pulsar tarafından yayılan gama ve X-ışını radyasyonu yoluyla tespit edilir, ancak MIT araştırmacıları bu sistemi tespit etmek için görünür ışık kullanır.