Bu Hubble Uzay Teleskobu görüntüsü, Berenice’nin Saçı (Coma Berenices) takımyıldızında 17 milyon ışıkyılı uzaklıkta bulunan sarmal bir gökada olan NGC4826’yı göstermektedir. Bu galaksi, parlak çekirdeğinin bir tarafını kaplayan karanlık toz bandı nedeniyle genellikle “Kara Göz” veya “Nazar” galaksisi olarak anılır. Kredi: ESA/Hubble & NASA, J. Lee ve PHANGS-HST Ekibi, Teşekkür: Judy Schmidt
Bir galaksi, yerçekimi tarafından bir arada tutulan yıldızlar, toz, gaz ve karanlık madde topluluğudur. Galaksiler, birkaç yüz milyondan yüz trilyona kadar herhangi bir yerde yıldız içerir.
Galaksiler koleksiyonlardır. yıldızlartoz, gaz ve karanlık maddekendi kütlelerinden kaynaklanan yerçekimi kuvveti ile birbirine bağlı olan. Küçük bir cüce gökada birkaç milyon yıldız içerirken, bilinen en büyük gökadalar yüz trilyona kadar yıldız içerebilir.
Dahil olmak üzere birçok farklı galaksi morfolojisi vardır. eliptik galaksiler ve sarmal galaksiler. dahil olmak üzere birçok galaksi[{” attribute=””>Milky Way, have supermassive black holes at their centers. If the black hole is active, then the galaxy’s active core is classified as an active galactic nucleus (AGN). Galaxies are highly dynamic, evolving considerably throughout their lifetimes and interacting with one another.
As they are so large and bright, it is possible to study galaxies that are extremely far away — galaxies more than 13 billion light-years distant from Earth have been observed. The speed of light is finite, meaning that, for example, if a galaxy 13 billion light-years away is observed, it is seen how it was 13 billion years ago. This makes the study of galaxies a fascinating opportunity to study ‘fossils’ from the history of the Universe, thus providing clues to how the Universe has evolved over time.
Galaksi, yerçekimi ile birbirine bağlı yıldızlar, toz, gaz ve karanlık madde topluluğudur. Galaksiler, birkaç yüz milyon ila yüz trilyon yıldız arasında herhangi bir yerde bulunur. Kredi: ESA/Hubble, ESA, NASA & L. Calçada
Hubble’ı inşa etmenin temel bilimsel gerekçelerinden biri, Evrenin büyüklüğünü ve yaşını ölçmek ve kökeniyle ilgili teorileri test etmekti. Hubble kullanarak, gökbilimciler çalışabildiler Erken Evrendeki genç galaksiler ve en uzak ilkel galaksiler.
Hubble, eliptik, sarmal ve düzensiz gökadalar dahil olmak üzere her türden ve cüce gökadalar da dahil olmak üzere çeşitli boyutlardaki gökadaları görüntüledi ve inceledi. Messier 60 ve NGC 4647’nin bu görüntüsünde Hubble, hem eliptik hem de sarmal bir gökadayı görüntüleyerek iki gökada türünün net bir karşılaştırmasını mümkün kılmıştır. Görüntüde görülen sarı bulanık nesneler olan eliptik gökadalar, çoğunlukla gökada kümelerinin merkezlerine yakın bulunurken, spiraller, mavimsi yamalar genellikle daha uzakta ve daha izole bulunur.
Gökada. Kredi: ESA/Hubble & NASA, J. Lee ve PHANGS-HST Ekibi
Hubble ayrıca, gökadaların görünümlerinde ve yıldız içeriklerinde dramatik değişikliklere uğradığı güzel, nadir gökada birleşme olaylarını da gözlemledi. Bu sistemler, aşırı fiziksel koşullar altında yıldız kümelerinin oluşumunu izlemek için mükemmel laboratuvarlardır.
Hubble’ın en popüler görüntülerinden bazıları galaksilere aitti. 1500’den fazla galaksi görüntüsünün geniş ESA/Hubble arşivini keşfedebilirsiniz burada.