Kredi bilgileri: Anastasiia Kriuchevska
Merkür, kutuplarının etrafındaki en dik kraterlerin gölgelerinde su buzu barındırır. Ancak bu su moleküllerinin Merkür’e nasıl ulaştığı belli değil. Şimdi yeni bir simülasyon, asteroitler, kuyruklu yıldızlar ve toz parçacıkları gibi gelen küçük cisimlerin mevcut tüm buz tabakalarını hesaba katacak kadar su taşıdığını gösteriyor. Çalışma, ötegezegen sistemlerindeki su üzerine yeni araştırmaların temelini oluşturabilir. Çalışma yayınlandı İkarus 19 Nisan’da
Birkaç on yıldır Merkür’ün su barındırdığını biliyoruz. Bunun sadece su buharı şeklinde olabileceğini bekleyebilirsiniz. Sonuçta, gezegenin atmosferi yok, bu yüzden basınç eksikliğinden dolayı bir sıvıyı ekarte edebiliriz. Ve Merkür, güneşe Dünya’dan neredeyse üç kat daha yakındır, bu nedenle su buzu da olası görünmüyor. Ama sonra kraterler var. Yüksek enlemlerdeki dik kraterler, sonsuza dek karanlıkta yakalanan, yalnızca sonsuz siyah gökyüzünün fonunda Samanyolu’nun loş parlayan kuşağı tarafından aydınlatılan oluklar içerir. Bu ürkütücü yerler, güneşe en yakın gezegende, metrelerce kalınlıkta buz tabakalarına ev sahipliği yapıyor. Şimdi soru şu: Bu su molekülleri Merkür’e nasıl geldi?
İlk yazar Kateryna Frantseva (SRON Hollanda Uzay Araştırmaları Enstitüsü / Groningen Üniversitesi), göktaşı etkilerini asteroitler, kuyruklu yıldızlar ve gezegenler arası toz parçacıkları (IDP’ler) şeklinde simüle eden bir algoritma geliştirdi. Bir milyar yıl boyunca bu cisimlerin Merkür’ün yüzeyine şu anda gördüğümüz miktarı açıklamaya yetecek kadar su getirdiği ortaya çıktı.
Kredi bilgileri: Anastasiia Kriuchevska
Frantseva, “Volkanik aktivite ve kabuk ve mantodan gaz çıkışı gibi içsel su kaynaklarını göz ardı edemeyiz, ancak bu, Merkür’de gördüğümüz suyu açıklamak için küçük cisimlerin etkilerinden başka bir şeye ihtiyacımız olmadığını gösteriyor.” dedi. Simülasyon, ÜİYOK’lerin yılda on bin kilogramın üzerinde bir ağırlıkla açık ara en ağır yükü taşıdığını gösteriyor. Karşılaştırıldığında, asteroitler ve kuyruklu yıldızlar her yıl yaklaşık bin kilogram verir.
Simülasyon, güneş sistemimizin dışındaki gezegenler olan ötegezegenlere su dağıtımı için yeni teorik modeller için bir temel sağlar. Bunlar, örneğin, gökbilimcilerin dış gezegen sistemlerindeki asteroit kuşaklarının ev sahibi yıldızlarından yeniden ışık yayarken yaydığı ışık spektrumundaki su izlerini tespit edebilecekleri, örneğin yakın zamanda piyasaya sürülen James Webb teleskopundan gelecek gözlemlerle karşılaştırılabilir.
Gökbilimciler, diğer gezegen sistemindeki asteroitlerden ve kuyruklu yıldızlardan gelen bombardımanı tahmin ediyor
Kateryna Frantseva ve diğerleri, Suyun Merkür’e Dışsal teslimi, İkarus (2022). DOI: 10.1016/j.icarus.2022.114980
Alıntı: Uzay tozu, asteroitler ve kuyruklu yıldızlar, 19 Nisan 2022’de https://phys.org/news/2022-04-space-asteroids-comets-account-mercury.html adresinden alınan Merkür’deki (2022, 19 Nisan) tüm suyu açıklayabilir.
Bu belge telif haklarına tabidir. Özel çalışma veya araştırma amaçlı herhangi bir adil işlem dışında, yazılı izin alınmadan hiçbir bölüm çoğaltılamaz. İçerik yalnızca bilgi amaçlı sağlanmıştır.