kış kor Arthur Artorias’ın ailesine ne olduğunu öğrenmek için “ölü”den dönerkenki hikayesini takip eden izometrik bir gizli oyundur. Servet, şöhret, kimlik – amacı, kaybedileni kurtarmaktır. Haydi bu Winter Ember incelemesinin oynanışına ve hikayesine derin bir dalış yapalım.
Öykü ve Yazma
Bu Winter Ember incelemesinin güçlü yönlerinden biri hikayesidir. Uzun bir giriş ara sahnesi, Arthur’un “Yüzsüz Adam”a dönüşmeden önce neler olduğuna dair bir fikir veriyor. Artorias ailesinden hayatta kalan tek kişidir.
Artorias ailesi katliamı kimseyi canlı bırakmadı. Ancak Arthur’un tanıştığı gizemli bir kız olan Vesna sayesinde hayatta kaldı.
Yıllar geçer ve Arthur sonunda ailesinin cinayetini araştırmaya hazırdır. Ara sahne hemen dikkat çekiyor. İyi yazılmış ve çok ilginç.
Stüdyo, sanat stilini de gerçekten iyi uyguladı. Bana Netflix’ten Dota 2: Dragon’s Blood animasyonunu hatırlattı.
Ana hikayeye geçersek, çizgisel ama yine de ilginçliğini koruyor. Her görevde, yıllar önce olanları daha fazla çözüyorsunuz.
Oyunda beni oynamaya devam ettiren tonlarca sürpriz var. Hikâye olağan bir olay örgüsüne dönüştüğünde bir bükülme ile geri tokatlıyor.
Ayrıca, harita boyunca dağılmış yan görevler var. Diğer macera oyunları kadar bol değil ama hiç yoktan iyidir. Ayrıca, ağır hikayeden çok ihtiyaç duyulan bir mola sağlar.
Yine de hikaye mükemmel değil. Hiç mantıklı gelmeyen akıllara durgunluk veren kısımlar var. Ama kurgu olduğu için çok rahatsız edici değil.
Eğer duymadıysanız, oyunu oynamadan hikayeye göz atmak istiyorsanız Winter Ember çizgi romanına bir göz atın.
Kış Köz Oynanışı
Winter Ember’ın tanıtımı uzun. Hareket etme ve dövüşme gibi temel bilgilerle başlar, ancak işçilik ve beceri geliştirmelerinin gelmesi biraz zaman aldı. O noktaya geldiğimde oyuna bir saat kalmıştım.
Anargal şehrinde gezinmek biraz açık dünya gibidir. Ancak, şehirde yapabileceğiniz çok fazla etkileşim yok. Yalnızca temel etkileşimlere izin verilir ve bu açıdan daha iyi olabilirdi gibi geldi. Bu, oyuna genel olarak dalmayı artıracaktı.
Oyunun odak noktası gizliliktir, bu nedenle karanlık alanlar arkadaşlarınızdır. Oyunun gizli yönü en zorlu ve bazen doğrudan düşmanlara gidip onları bir kavgaya soktuğum için hüsrana uğradım.
Dövüş tamam. Zamanlamayı kavradığınızda, gitmekte fayda var. Sadece sizi parçalara ayıracaklarından, düşmanları bir gruba dahil etmeyin.
Dövüşmek sadece hasar vermek için tuşa basmak değildir. Ayrıca, savuşturma veya çevreyi kullanma gibi daha fazla hasar vermenin yollarını da düşünmelisiniz.
Boss dövüşleri de var. Cup Head kadar zor değil ama savaşmak için farklı stratejiler düşünmenizi sağlamaya yetiyor. Koşup strateji mi kurmalısın yoksa kafa kafaya mı savaşmalısın?
Oyunda crafting var ama oklara özel. Bu oklar, bir düşmanı yenmek veya yeni alanlar keşfetmek için kullanabileceğiniz bir unsurla birleştirilebilir. Çevreyle etkileşim kurarken okları daha kullanışlı buluyorum. Dövüşe gelince, normal kılıç dövüşü daha iyidir.
Beceri ağacı da mükemmel. Beceri jetonları haritanın her yerine dağılmış durumda ve konumlarına dair hiçbir ipucu yok. Beceri jetonları kıt olduğundan hangilerini yükseltmeniz gerektiğini düşünmelisiniz. Düşmanları yendiğinizde düşmezler.
İhtiyacınız olan becerileri en üst düzeye çıkarmanız biraz zaman alacaktır. Bu bence iyi bir şey çünkü oyun tarzınıza bağlı olarak hangi becerileri geliştireceğinize öncelik vermeniz gerekiyor.
Haritada gezinmek kolaydır. İki hızlı seyahat seçeneği vardır – at arabasıyla veya lağımı kullanarak.
At arabası, hızlı seyahat mesafesine bağlı olarak ücret alır. Bu arada, rögarlar harita boyunca dağılmıştır ve bir rögardan diğerine ücretsiz olarak seyahat edebilirsiniz. Tek ön koşul, gözetleme çubuğudur ve özgürce seyahat etmeden önce bir menholün kilidini açmanız gerekir.
Gizli bir oyun olarak Winter Ember, kilit açma ve yankesicilik ile doğru yaptı. Orta seviye kilitleme hala kolay geliyor ve çoğu zaman iki denemede alıyorum.
Ancak, zor modda kilitleme gerçekten zorlayıcıdır. Zamanlayıcı hassastır ve aynı zamanda hantal kontroller onu daha da zorlaştırır. Bazen tuşlara basmada da gecikme oluyormuş gibi geliyordu.
Oynanış: geliştirilecek şeyler
Gelelim oyun problemlerine. Geliştiriciler, zanaat malzemelerini harita boyunca dağıttı ve bu bir sorun olabilir.
Örneğin, tüm oyunu yeniden yapmak zorunda kaldım. Niye ya? Çünkü elimdeki elemental okun son parçasını kullandım.
Tekrar üretebilirdim, ancak bulunacak malzeme olmadığı için yapamadım. Tüm Güney Anargal’ı dolaştım, yan görevler yapmaya çalıştım ve yine de hiçbir şeyle ödüllendirilmedim.
Diğer bir problem ise nesne etkileşimidir. Nesnelerle etkileşime geçmek için belirli bir konumda olmanız gerekir.
“Oh, sağında atlamak için bir sandık var mı?” Etkileşim düğmesinin açılması için diğer tarafa geçmeniz gerekir.
Kelimenin tam anlamıyla bir düşmanın arkasında olduğum zamanlar oluyor, ancak gizli bir öldürme yapamıyorum. Bunun yerine, oyunun “gizli” kısmını yenerek onlarla önceden yüzleşmek zorunda kaldım.
Bazen sinir bozucu oluyordu çünkü etkileşimin tetikleneceği yerden bir piksel uzaktaymışım gibi geliyordu ama olmadı.
Kontroller
PC’de Winter Ember oynamak, kontrolleri nedeniyle en iyisidir. Fare ve klavyenin (MnK) sağlayabileceği hassas harekete ihtiyacı var.
Kontrol cihazımla oynamayı denedim, ancak etkileşim düğmesi ve hassas konumlandırma MnK ile daha iyi elde ediliyor.
Örneğin, bir kontrol cihazına kıyasla fare ile yay ile nişan almak daha kolaydır.
Yine de bir kontrolörde dövüşmek daha iyidir. Faremi kullandığım zamana kıyasla bir saldırıyı savuşturma şansımın daha yüksek olduğunu hissettim.
Peki başka ne eksik? Muhtemelen duvara tırmanma veya hatta bir platformdan diğerine atlama gibi diğer hareket seçenekleri.
Bakın oyunda henüz bir merdivenin yanında sandık olduğu yerler var, sandıktan merdivene atlamak mümkün değil. Bir suikastçının kolayca çıkabileceği küçük duvarlar da vardır ama bu mümkün değildir.
Genel olarak, kontroller pürüzsüz ve anlaşılması kolaydır. Ekranda anahtar bağlama hatırlatıcıları var, bu yüzden unutmak kolay değil. Daha fazla hareket seçeneği oyunu daha iyi hale getirebilirdi.
görseller
Oyunu PC’de mümkün olan en yüksek ayarlarla 144Hz 1080p’de oynadığımı belirtmek isterim.
Winter Ember, 3D izometrik görünümüyle harika görünüyor. Ortam harika, renkler harika. Ruh hali, hikayenin tasvir etmeye çalıştığı şeyle mükemmel.
Karakter tasarımı da yerinde. Kapüşonlu figürün kahramanı Assassin’s Creed’i andırıyor ama elbette Arthur’un da kendine has bir yeteneği var.
NPC’ler, kıyafetleri istenen ayara uyduğu için fena değil.
Öte yandan, kötüler de harika görünüyor. Elbette kopyala yapıştır askerler gibi görünüyorlar ama sizi çömelmiş haldeyken tespit etmeleri dışında bakmak rahatsız edici değil.
Enfekte olanlar da harika görünüyor ama zehir tükürdüklerinde görüşü engellemesinden nefret ediyorum. Yine de daldırma ekler ve ben hala onunla iyiyim.
Daha önce ara sahnelerin çarpıcı olduğunu söylemiş miydim?
Muhteşem bir kesme sahnesi birbiri ardına bölümleri tanıtıyor. Anime hayranları buradaki sanat stilini kesinlikle takdir edeceklerdir. Eğer değilseniz, belki bu başlangıç olur.
Winter Ember’ın karanlık ortamına rağmen, hiç de sıkıcı görünmüyor. Lambalar ve gecenin mavimsi tonu arasındaki kontrast çok çekici. Anagral’ın soğuk kışı, karlı şehir manzarasında görsel olarak hissedilir.
Genel olarak, Blowfish Studios bir Viktorya Kışını canlandırmak için harika bir iş çıkardı.
Ses
Winter Ember, çarpıcı görselleri mükemmel sesle birleştirir. Ortam sesi, benim gibi gizli oyunlarla ilgilenmeyen biri için daha sürükleyici hale getiriyor. Sanki biri beni her an yakalayacakmış gibi hissettiriyordu.
Ayak sesleri sorun değil ve hem Arthur’un hem de düşmanın ayak sesleri duyulabilir.
Dövüşme, yürüme, koşma ve diğer eylemlere mükemmel ses eşlik eder.
Üstelik çoğu bağımsız oyunun aksine önemli karakterler seslendiriliyor.
Şimdi sesin bir dezavantajı var, ama çok küçük bir tane. NPC’ler her yerde aynı ses hatlarını mırıldanır, bu nedenle çok sayıda NPC’nin yanından geçerseniz, aynı cümleleri bekleyin.
Sonuç olarak, Winter Ember ses bölümünde başarılı oldu. Sürükleyicidir ve ses sorunu yoktur.
Kış Közü Son Düşünceler
Winter Ember, türü ana akıma geri getirmeye hazır olan ilginç bir gizli izometrik oyundur. Splinter Cell’in oyun endüstrisinde dalgalar yaratmasından bu yana bir süre geçti. Şimdi, Blowfish Stüdyoları doğru yeri işaretledi.
Bu oyun, her lokma farklı lezzet katmanları veren tam bir yemek gibidir. Bu durumda, her yay ve yan görevler mezedir ve ana görev öne çıkan şeydir. Birleştirildiğinde, hepsi sonunda tatmin edici bir deneyime yol açar.
Özellikle ana hikaye tipik bir intikam hikayesi değil. Bundan çok daha fazla.
Bu Winter Ember incelemesinde her şey övülmeye değmez. Alt-orta etkileşim ve tıknaz kontroller, deneyimi azar azar aşağı çeker. Yine de, oyunun harika olma potansiyelinden uzaklaşmıyor.
Winter Ember, zamanınızın çoğunu kolayca tüketecek zorlu bir gizli oyundur. Türü seviyorsanız izleyin. Gizli oyunların hayranı değilseniz, yine de denemelisiniz. Mükemmel değil, ama eğlenceli ve önemli olan da bu.
Bu inceleme, Winter Ember’ın PC versiyonuna dayanmaktadır. Anahtar, Blowfish Studios tarafından sağlandı..