Hubble Uzay Teleskobu’ndan bu haftaki görüntü, Berenis Saçı takımyıldızı yönünde bulunan bir çubuklu sarmal gökada olan M91 gökadasını gösteriyor. Bize nispeten yakın, 55 milyon ışıkyılı uzaklıkta ve yerel üstkümemizin bir parçası. Adındaki M, 1770’lerde ve 1780’lerde ürettiği astronomik nesneler kataloğuyla ünlü Fransız astronom Charles Messier’den sonra Messier anlamına gelir. M1’den M110’a kadar katalogladığı nesnelerin tanımları bugün hala gökbilimciler tarafından kullanılmaktadır.

İnkar edilemez bir şekilde yakışıklı bir gökada ve merkezinde yıldızların oluştuğu klasik çubuk veya parlak toz ve gaz bölgesini gösterse de, bu özel gökada, merkezindeki canavar kara deliği öğrenmek için Hubble tarafından gözlemlendi. Samanyolu dahil neredeyse tüm galaksiler gibi M91’in kalbinde süper kütleli bir kara delik var. M91’in süper kütleli kara deliğinin kütlesi, 2009 yılında Hubble verileri kullanılarak hesaplandı ve muazzam olduğu, Güneş’imizin kütlesinin 9,6 ila 38 milyon katı arasında olduğu bulundu.

Sarmal gökada M91, NASA/ESA Hubble Uzay Teleskobu’ndan yapılan bu Geniş Alan Kamerası 3 gözleminin çerçevesini dolduruyor. M91, Berenis Saçı takımyıldızı yönünde, Dünya’dan yaklaşık 55 milyon ışıkyılı uzaklıkta yer alır ve – bu görüntüde açıkça görüldüğü gibi – bir çubuklu sarmal gökadadır. M91’in göze çarpan çubuğu muhteşem bir galaktik portre oluştururken, aynı zamanda astronomik bir canavarlığı da gizler. Kendi galaksimiz gibi, M91 de merkezinde süper kütleli bir kara delik içerir. Arşivsel Hubble verilerini kullanan bir 2009 araştırması, bu merkezi kara deliğin Güneş’ten 9,6 ila 38 milyon kat daha ağır olduğunu buldu. ESA/Hubble & NASA, J. Lee ve PHANGS-HST Ekibi

Hubble bilim adamları, “Arşivsel Hubble verileri, gökbilimcilerin M91’in merkezi kara deliğini tartmalarına izin verirken, daha yakın tarihli gözlemlerin başka bilimsel amaçları vardı.” yazmak† “Bu gözlem, genç yıldızlar ve içinde oluşturdukları soğuk gaz bulutları arasındaki bağlantıları araştıran bir astronomik veri hazinesi inşa etme çabasının bir parçası. Bunu yapmak için gökbilimciler, yer tabanlı Atacama Büyük Milimetre/milimetre-altı Dizisi tarafından radyo dalga boylarında zaten görülen gökadaların morötesi ve görünür gözlemlerini elde etmek için Hubble’ı kullandılar.

Bu görüntü, Hubble Uzay Teleskobu veya PHANGS-HST projesi ile Yakın Gökadalarda Yüksek Açısal çözünürlükte Fizik’in bir parçası olarak toplanmıştır. Bu proje için toplanan önceki Hubble görüntüleri, sarmal gökada NGC 2835 ve sarmal gökada NGC 4571’i içerir.






genel-19