Sanatçının uzak bir yıldızdan geçen gezegenleri gözlemleyen Kepler Uzay Teleskobu anlayışı. 30 Ekim 2018’de NASA, Kepler’in yakıtının bittiğini ve Dünya’dan uzaktaki mevcut ve güvenli yörüngesinde emekli olacağını duyurdu. Kepler, 2.600’den fazla ötegezegen keşfinin mirasını bırakıyor. Kredi: NASA Ames/W Stenzel
Jodrell Bank Astrofizik Merkezi liderliğindeki uluslararası bir astrofizik ekibi tarafından yapılan yeni bir çalışma, neredeyse aynı olan bir ikizin inanılmaz yeni keşfini sundu. Jüpiter Dünya’dan 17.000 ışıkyılı devasa bir mesafede bir yıldızın yörüngesinde.
bu ötegezegenK2-2016-BLG-0005Lb, kütlesi bakımından Jüpiter ile hemen hemen aynıdır ve güneşe olan uzaklığı, 2016 yılında elde edilen veriler kullanılarak keşfedilmiştir. NASAKepler uzay teleskobu. Ötegezegen sistemi, 2018’de faaliyetlerini durdurmadan önce 2.700’den fazla onaylanmış gezegen bulan Kepler’in daha önce gördüğünden iki kat daha uzak.
Sistem, Einstein’ın Görelilik Teorisi’nin bir öngörüsü olan yerçekimi mikro mercekleme kullanılarak bulundu ve uzaydan bu şekilde keşfedilen ilk gezegendir. Çalışma dergiye gönderildi Kraliyet Astronomi Derneği’nin Aylık Bildirimleri.
Galaktik Merkeze yakın bölgenin görünümü, gezegenin bulunduğu yerin merkezinde. İki görüntü, bölgeyi Kepler (solda) ve Kanada-Fransa-Hawaii Teleskobu (CFHT) tarafından yerden görüldüğü gibi gösteriyor. Gezegen görünmüyor, ancak yerçekimi görüntünün merkezindeki (daire içinde) sönük bir yıldızdan gözlemlenen ışığı etkiledi. Kepler’in çok pikselli gökyüzü görüntüsü, gezegen sinyalini kurtarmak için özel teknikler gerektiriyordu. Kredi: Manchester Üniversitesi
Doktora öğrencisi, Manchester Üniversitesi’nden David Specht, yeni araştırmanın baş yazarıdır. Mikro mercekleme etkisini kullanan bir ötegezegen bulmak için ekip, Galaksinin merkezine yakın milyonlarca yıldızı düzenli olarak izlediği Nisan ve Temmuz 2016 arasında toplanan Kepler verilerini araştırdı. Amaç, bir dış gezegenin ve ev sahibi yıldızının, görüş hattından geçerken arka plandaki bir yıldızdan gelen ışığı geçici olarak büküp büyüttüğüne dair kanıt aramaktı.
Çalışmayı finanse eden Bilim ve Teknoloji Tesisleri Konseyi’nin (STFC) Baş Araştırmacısı Dr. Eamonn Kerins, “Etkiyi görmek için ön plandaki gezegen sistemi ile arka plandaki bir yıldız arasında neredeyse mükemmel bir uyum gerekiyor” dedi. Dr. Kerins şunları ekliyor: “Arka plandaki bir yıldızın bir gezegenden bu şekilde etkilenme olasılığı, on milyonlarca yüz milyona karşı birdir. Ama Galaksimizin merkezine doğru yüz milyonlarca yıldız var. Böylece Kepler oturdu ve üç ay boyunca onları izledi.”
“Etkiyi görmek için, ön plandaki gezegen sistemi ile arka plandaki bir yıldız arasında neredeyse mükemmel bir uyum gerekiyor. Arka plandaki bir yıldızın bir gezegenden bu şekilde etkilenme olasılığı, on milyonlarca yüz milyona karşı birdir. Ama Galaksimizin merkezine doğru yüz milyonlarca yıldız var. Böylece Kepler oturdu ve üç ay boyunca onları izledi.”
– Eamonn Kerins
Özel analiz yöntemlerinin geliştirilmesinin ardından, geçen yıl, o sırada STFC tarafından finanse edilen bir doktora sonrası araştırmacı olan Dr. Kerins ile birlikte çalışan Dr. Iain McDonald tarafından yürütülen bir çalışmada sunulan yeni bir arama algoritması kullanılarak aday sinyaller nihayet ortaya çıkarıldı. Bu analizde ortaya çıkarılan beş yeni aday mikro mercekleme sinyalinden biri, yörüngede dönen bir ötegezegenin varlığıyla tutarlı bir anomalinin açık belirtilerini gösterdi.
https://youtu.be/K__XU_OaQNc
Jüpiter ikizi K2-2016-BLG-0005Lb’den gelen yerçekimi mercekleme sinyalinin bir animasyonu. Sistemin etrafındaki yerel yıldız alanı, K2C9-CFHT Çok Renkli Mikro Mercekleme Araştırması ekibi tarafından yer tabanlı Kanada-Fransa-Hawaii Teleskopu ile elde edilen gerçek renkli görüntüleme kullanılarak gösterilmektedir. Pembe çizgilerle gösterilen yıldız, Kepler’in uzaydan gözlemlediği büyütme sinyalini göstermek için canlandırılmıştır. Bu sinyalin zamana göre izi sağ alt panelde gösterilmektedir. Solda, gezegen sisteminin yerçekimi alanının neden olduğu yıldızın birden fazla görüntüsünü içeren, mercekleme sinyali için türetilmiş model yer almaktadır. Sistemin kendisi doğrudan görünmez. Kredi: Manchester Üniversitesi
Beş uluslararası yer tabanlı anket de Kepler ile aynı anda gökyüzünün aynı alanına baktı. Dünya’dan yaklaşık 135 milyon km uzaklıkta bulunan Kepler, anomaliyi Dünya’dan gözlem yapan ekiplerden biraz daha erken ve daha uzun süre gördü. Yeni çalışma, sinyalin uzak bir ötegezegenden kaynaklandığını kesin olarak gösteren birleşik veri kümelerini kapsamlı bir şekilde modelliyor.
Dr. Kerins, “Kepler ile buradaki Dünya’daki gözlemciler arasındaki görüş noktası farkı, görüş hattımız boyunca gezegen sisteminin nerede olduğunu üçgenlememize izin verdi” diyor.
“Kepler ayrıca hava veya gün ışığından kesintisiz gözlem yapabildi, bu da ötegezegenin kütlesini ve ev sahibi yıldızdan yörünge mesafesini kesin olarak belirlememize izin verdi. Kütlesi ve kendi Güneşimizin kütlesinin yaklaşık %60’ı olan Güneş’e göre konumu bakımından temel olarak Jüpiter’in tek yumurta ikizidir.”
Bu on yılın ilerleyen saatlerinde NASA, Nancy Grace Roman Uzay teleskopunu piyasaya sürecek. Roman, mikro mercekleme yöntemini kullanarak potansiyel olarak binlerce uzak gezegen bulacak. Avrupa Uzay Ajansı’nın önümüzdeki yıl fırlatılması planlanan Öklid görevi, ek bir bilim etkinliği olarak bir mikro mercekleme ötegezegen araştırması da yapabilir.
Dr. Kerins, ESA Euclid Exoplanet Science Çalışma Grubu Başkan Yardımcısıdır. “Kepler hiçbir zaman mikro mercekleme kullanarak gezegenleri bulmak için tasarlanmamıştı, bu yüzden birçok yönden bunu yapmış olması şaşırtıcı. Roman ve Euclid ise bu tür işler için optimize edilecek. Kepler’in başlattığı gezegen sayımını tamamlayabilecekler” dedi.
“Kendi güneş sistemimizin mimarisinin ne kadar tipik olduğunu öğreneceğiz. Veriler ayrıca gezegenlerin nasıl oluştuğuna dair fikirlerimizi test etmemize de izin verecek. Bu, diğer dünyaları arayışımızda yeni ve heyecan verici bir bölümün başlangıcı.”
Referans: “Kepler K2 Kampanya 9: II. D. Specht, R. Poleski, MT Penny, E. Kerins, I. McDonald, Chung-Uk Lee, A. Udalski, IA Bond, Y. Shvartzvald, Weicheng Zang, tarafından mikro mercekleme kullanılarak bir ötegezegenin ilk uzay tabanlı keşfi, RA Street, DW Hogg, BS Gaudi, T. Barclay, G. Barentsen, SB Howell, F. Mullally, CB Henderson, ST Bryson, DA Caldwell, MR Haas, JE Van Cleve, K. Larson, K. McCalmont, C. Peterson, D. Putnam, S. Ross, M. Packard, L. Reedy, Michael D. Albrow, Sun-Ju Chung, Youn Kil Jung, Andrew Gould, Cheongho Han, Kyu-Ha Hwang, Yoon-Hyun Ryu, In- Gu Shin, Hongjing Yang, Jennifer C. Yee, Sang-Mok Cha, Dong-Jin Kim, Seung-Lee Kim, Dong-Joo Lee, Yongseok Lee, Byeong-Gon Park, Richard W. Pogge, MK Szymański, I. Soszyński , K. Ulaczyk, P. Pietrukowicz, Sz. Kozlowski, J. Skowron, P. Mróz, Shude Mao, Pascal Fouqué, Wei Zhu, F. Abe, R. Barry, DP Bennett, A. Bhattacharya, A. Fukui, H. Fujii, Y. Hirao, Y. Itow, R. Kirikawa, I. Kondo, N. Koshimoto, Y. Matsubara, S. Matsumoto, S. Miyazaki, Y. Muraki, G. Olmschenk, C. Ranc, A. Okamura, NJ Rattenbury, Y. Satoh, T. Sumi , D. Suzuki, SI Silva, T. Toda, PJ Tristram, A. Vandorou, H. Yama, C. Beichman, G. Bryden ve S. Calchi Novati, Gönderildi, Kraliyet Astronomi Derneği’nin Aylık Bildirimleri.
arXiv:2203.16959