Erken güneş sisteminden 4 milyar yıllık kalıntı yolumuza çıkıyor

Yaklaşık 80 mil genişliğinde, Rhode Island’ın iki katından daha geniş olan muazzam bir kuyruklu yıldız, güneş sisteminin kenarından saatte 22.000 mil hızla yolumuza gidiyor. Neyse ki, Dünya’dan Satürn’den biraz daha uzakta olan güneşe asla 1 milyar milden fazla yaklaşamayacak; 2031’de olacak.

David Jewitt, güneş sistemindeki en eski nesneler arasında yer alan kuyruklu yıldızların, devasa dış gezegenler arasında yerçekimi bir langırt oyununda güneş sisteminden belirsiz bir şekilde fırlatılan buzlu cisimler olduğunu söyledi. UCLA gezegen bilimi ve astronomi profesörü, kuyruklu yıldızla ilgili yeni bir çalışmanın yazarlarından biridir. Astrofizik Dergi Mektupları. Tahliye edilen kuyruklu yıldızlar, güneş sistemini çevreleyen milyarlarca mil derin uzaya kadar uzanan geniş bir kuyruklu yıldız rezervuarı olan Oort bulutunda ikamet etti, dedi.

Tipik bir kuyruklu yıldızın, bir roket gibi görünmesini sağlayan milyonlarca mil uzunluğundaki muhteşem kuyruğu, havai fişeklerin kalbindeki kaynağın, tozla karıştırılmış katı bir buz çekirdeği – aslında kirli bir kartopu – olduğu gerçeğini yalanlıyor. Comet C/2014 UN271 olarak adlandırılan ve gökbilimciler Pedro Bernardinelli ve Gary Bernstein tarafından keşfedilen bu devasa, 85 mil genişliğinde olabilir.

Jewitt, “Bu kuyruklu yıldız, güneş sisteminin daha uzak kısımlarında göremeyecek kadar sönük olan binlerce kuyruklu yıldız için kelimenin tam anlamıyla buzdağının görünen kısmıdır.” Dedi. “Her zaman bu kuyruklu yıldızın büyük olması gerektiğinden şüphelenmiştik çünkü bu kadar uzak mesafeden çok parlak. Şimdi öyle olduğunu onaylıyoruz.”

Bu kuyruklu yıldız, gökbilimciler tarafından şimdiye kadar bir kuyruklu yıldızda görülen en büyük çekirdeğe sahiptir. Jewitt ve meslektaşları, NASA’nın Hubble Uzay Teleskobu’nu kullanarak çekirdeğinin boyutunu belirledi. Çekirdeği bilinen kuyruklu yıldızların çoğundan yaklaşık 50 kat daha büyüktür. Kütlesinin, güneşe çok daha yakın bulunan tipik bir kuyruklu yıldızın kütlesinden yüz bin kat daha fazla olan 500 trilyon ton olduğu tahmin ediliyor.

2019’da UCLA’dan doktorasını alan ve şu anda Macau Bilim ve Teknoloji Üniversitesi’nde çalışan baş yazar Man-To Hui, “Bu, güneşten hala çok uzaktayken ne kadar aktif olduğu düşünüldüğünde, inanılmaz bir nesne” dedi. Taipa, Makao. “Kuyruklu yıldızın oldukça büyük olabileceğini tahmin ettik, ancak bunu doğrulamak için en iyi verilere ihtiyacımız vardı.”

Böylece araştırmacılar, 8 Ocak 2022’de kuyruklu yıldızın beş fotoğrafını çekmek için Hubble’ı kullandılar ve kuyruklu yıldızın radyo gözlemlerini analizlerine dahil ettiler.

Jewitt, kuyruklu yıldızın şu anda güneşten 2 milyar milden daha az olduğunu ve birkaç milyon yıl içinde Oort bulutundaki yuvalama alanına geri döneceğini söyledi.

Comet C/2014 UN271 ilk kez 2010 yılında, güneşten 3 milyar mil uzaktayken tesadüfen gözlemlendi. O zamandan beri, yer ve uzay tabanlı teleskoplar tarafından yoğun bir şekilde incelenmiştir.

Bu kuyruklu yıldızın ölçülmesindeki zorluk, onu saran devasa tozlu komadan (toz ve gaz bulutu) katı çekirdeğin nasıl belirleneceğiydi. Kuyruklu yıldız şu anda çekirdeğinin Hubble tarafından görsel olarak çözülmesi için çok uzakta. Bunun yerine, Hubble verileri, çekirdeğin bulunduğu yerde parlak bir ışık artışı gösteriyor. Hui ve meslektaşları daha sonra çevreleyen komanın bir bilgisayar modelini yaptılar ve onu Hubble görüntülerine uyacak şekilde ayarladılar. Ardından, çekirdeği geride bırakarak komanın parıltısını çıkardılar.

Hui ve ekibi, çekirdeğin parlaklığını Şili’deki Atacama Büyük Milimetre/milimetre-altı Dizisi veya ALMA’dan alınan daha önceki radyo gözlemleriyle karşılaştırdı. Yeni Hubble ölçümleri, ALMA’nın daha önceki boyut tahminlerine yakındır, ancak inandırıcı bir şekilde, önceden düşünülenden daha koyu bir çekirdek yüzeyi önermektedir.

Jewitt, “Büyük ve kömürden daha siyah” dedi.

Kuyruklu yıldız 1 milyon yıldan fazla bir süredir güneşe doğru düşüyor. Oort bulutunun trilyonlarca kuyruklu yıldızın yuvalama alanı olduğu düşünülüyor. Jewitt, Alpha Centauri sisteminde Oort bulutunun güneş ile Dünya arasındaki mesafenin birkaç yüz katından güneşimize en yakın yıldızların mesafesinin en az dörtte birine kadar uzandığını düşünüyor.

Jewitt’e göre, Oort bulutunun kuyruklu yıldızları milyarlarca yıl önce devasa dış gezegenlerin yerçekimi tarafından güneş sisteminden atıldı. Profesör, çok uzaklardaki kuyruklu yıldızların, yalnızca yörüngeleri geçen bir yıldızın yerçekimi çekişi tarafından bozulursa güneşe ve gezegenlere doğru geri döndüğünü söyledi.

İlk olarak 1950’de Hollandalı gökbilimci Jan Oort tarafından hipotezi ortaya konan Oort bulutu, onu oluşturan kuyruklu yıldızlar çok soluk ve doğrudan gözlemlenemeyecek kadar uzak olduğu için hala bir teori olmaya devam ediyor. Jewitt, bunun güneş sisteminin en büyük yapısının neredeyse görünmez olduğu anlamına geldiğini söyledi.