izlemek imkansız değirmen 15 yıl önce iki isim yüzünden bugün yaptığımız gibi: Rose McGowan ve Harvey Weinstein. 2017’de, Robert Rodriguez/Quentin Tarantino ikilisinin iki yarısında da rol alan McGowan, filmin baş yapımcılarından biri olan Weinstein’ı, filmin vizyona girmesinden 10 yıl önce, 1997’de kendisine tecavüz etmekle suçladı. değirmen. Bu bilgi ve ardından gelen tüm serpinti ile, aktrisin hem Cherry Darling’i oynamasını izlemek Gezegen terörü ve Pam Ölüm Geçirmez, bu korku ve acının bir kısmını performansa yansıtmadan edemezsiniz, ancak iki tamamen farklı şekilde. masum niyetlerini bozmaz değirmenama onlara farklı bir ışık tutuyor.
değirmen 6 Nisan 2007’de iki tam uzunlukta filmin yanı sıra sahte fragmanlar, reklamlar ve daha fazlasını içeren üç artı saatlik bir tiyatro deneyimi olarak yayınlandı. Dönemin en cesur iki film yapımcısının cüretkar bir deneyiydi ve mali açıdan başarısız oldu ve muhtemelen bunun iki katı olan bir bütçeye karşı ancak 26 milyon dolar hasılat elde etti. O zamanlar, genel izleyicilerin ne izlediğinden emin olmadıkları ve kulaktan kulağa filme zarar verdiği hissine kapıldınız.
İzleyicilerin izlediği şey yönetmenlerdi. çaresiz ve Pulp Fiction modern multipleksleri dönüştürmeye çalışmak geçmişin tiyatroları. Ekranda yapışkan zeminler ve yırtıklar olan sinemalar, makaraları eksik ve baskıların her yerinde çizikler olan tıknaz, iğrenç filmler gösteriyor. Çoğu izleyici sadece normal bir film izlemek istedi ve değirmen bu değildi. Bununla birlikte, onu sevdim ve filmi sadece sinemalarda izlemekle kalmadım, birkaç yıl sonra Blu-ray’i de satın aldım. İşin garibi, bu Blu-ray bu haftaya kadar plastiğe sarılı kaldı. 15 yıldır tekrar izlemedim. Sadece korkutucu bir şey vardı değirmen. Birkaç yıllık üç saatlik çizgi roman gişe rekorları kıran filmlerden sonra şimdi çok daha yönetilebilir görünen uzunluk bir faktördü. Ama aynı zamanda filmle ilgili bilinçaltım da geri dönemeyecek kadar travmatikti. Ben de yapmadım. Yine de tekrar izlediğimde, bu korku için sadece çok geçerli nedenler değil, aynı zamanda zaman nedeniyle çok farklı okunan bir film buldum.
ilk özelliği değirmen dır-dir Gezegen terörü Robert Rodriguez tarafından. Tehlikeli bir toksin havaya salındığında, küçük bir Teksas kasabasının çoğunu deri eriten, et yiyen zombilere dönüştüren tek bir gecede geçiyor. Film hızlı tempolu, aksiyon dolu ve görüp görebileceğiniz en iğrenç filmlerden biri. Gerçekten. ne kadar itici olduğunu unutmuşum Gezegen terörü eriyen testislerinden tüküren dil kedisine kadar her türlü iğrençlikle doludur. Güçlü bir midem olduğunu düşünmeyi seviyorum ama bazen başımı çevirmek zorunda kaldım.
G/O Media komisyon alabilir
tabi işin özü bu Gezegen terörü. Şok edici, rahatsız edici ve ayrıca sizi güldürmesi gerekiyor. Bu amaçla, baştan sona kasıtlı olarak sevimsiz ve saldırgan birçok şaka var ve bunlar filmdeki düzinelerce önde gelen karakter tarafından sunuluyor (Josh Brolin, Freddy Rodriguez, Naveen Andrews, Michael Biehn, Bruce Willis ve diğerleri). Bunlardan herhangi biri muhtemelen kendi makalesini garanti edebilir, ancak hepsinin merkezinde Cherry Darling (McGowan) var. Cherry filmi açar, jenerikler sırasında boğucu bir go-go dansı yapar ve daha sonra bacağını kaybeder, bu da sakatlık mizahının tartışmalı olmasına neden olur. Sonunda, bacağını bir makineli tüfeğe dönüştürerek kaderini gerçekleştirir ve sadece arkadaşlarını kurtarmakla kalmaz, aynı zamanda bir devrim başlatır. Eğlenceli bir yolculuk, ama çok fazla ve nihayetinde 15 yıl, ilk sahneden itibaren onu altüst ediyor.
McGowan’dan başlayarak, provokatif bir şekilde giyinmiş ve dans etmiş, Rodriguez’in niyetini anlıyorsunuz, ancak 2022’de farklı bir şekilde vuruyor. Dansın üzerine yapıştırılan “Harvey Weinstein” adı anında haberler, röportajlar, acı ve ıstıraptan oluşan bir zihin montajı yaratıyor. Sonuç olarak, yan yana yerleştirme baştan çıkarıcıdan üretkenliğe aykırı hale gelir. Cherry’nin genel kahramanca yolculuğu sonunda bunu biraz düzeltiyor, ancak tarihin eklenen ağırlığı ünvanı kazanıyor. Gezegen terörü biraz fazla gerçek hissediyorum. Bittiğinde duygulandım. Ancak değirmen yeni başlıyordu.
Birkaç sahte fragmandan sonra (Rob Zombie, Edgar Wright, Eli Roth ve daha fazlası tarafından yaratıldı), değirmen ikinci özelliğine geçer, Ölüm Geçirmez Quentin Tarantino’nun fotoğrafı. Ölüm Geçirmez Genç kadınları arabasıyla takip edip öldüren Kurt Russell’ın canlandırdığı Stuntman Mike adında sadist bir sürücü hakkında. Yine de, saf Tarantino tarzında, bu gerçeklik, filmin büyük bir kısmı için, ticari marka etli, hoşgörülü diyalogu ve önde gelen kadınlarının göğüslerine, popolarına ve ayaklarına odaklanan kamera çalışmasından bahsetmiyorum bile. Hangi, yine, muhtemelen kendi makalesini kullanabilir.
Filmin yaklaşık 40. dakikasında Pam (yine McGowan tarafından canlandırılan) adlı genç bir kadın, Mike’tan eve gideceğini düşündüğünde her şey değişir. Arabaya bindiğinde, Mike onu öldürme niyetini ortaya koyuyor ve bunu, emniyet kemeri veya dolgusu olmayan bir yolcu koltuğunda otururken arabayı çılgınca sarsarak yapıyor. Bu acımasız bir sahne, McGowan’ın Weinstein’dan katlanmak zorunda kaldığı şiddeti hayal ettiğinizde bugün daha da acımasız hale geldi. Ona gerçekten gaddarca davranan bir kişinin parasını ödediği bir filmde bir karakterin gaddarca dövülmesini izlediğinizi unutmak zor. açılmasından bile daha fazla yürek burkan bir his. Gezegen terörü.
Ama işlerin değiştiği yer burası. McGowan’ın Gezegen terörü karakter baştan sona oldukça nesnelleştirildi, ancak nihayetinde lider olmak için bunun üzerine çıktı. Pam nesneleştirilmedi, vahşice öldürüldü. Hangi, ilk başta berbat hissettiriyor. Ancak Ölüm Geçirmez devam ediyor ve Tarantino bizi Dublör Mike’ın hedef alacağı bir sonraki kadın grubuyla tanıştırıyor, her şey tam dönüyor. Mike, ikinci kadın grubunu (Rosario Dawson, Zoe Bell ve Tracie Thoms tarafından oynanır) terörize etmeye başlar, ancak çok geçmeden yanlış bayanlarla uğraştığını fark eder. Masaları çevirip arabalarıyla onu kovalıyorlar. Sekans, film ve ikili filmin tamamı daha sonra, Mike’ı mutlak boktan döven kadınların uzun bir sahnesinde sona eriyor. Gerçekten de, filmin son görüntüsünde Dawson’ın karakterinin ayakkabısıyla kafasını parçalayıp açmasıyla sonuçlanan acımasız bir dayak gibi.
O anda, değirmen McGowan’ın tacizcisine karşı zafer kazandı. Mike sadece küçük düşürülmek ve mağlup edilmekle kalmaz, aynı zamanda öldürülür. İşte o zaman ve ancak o zaman, öyle hissetmeye başladım. değirmen yıldızlarından biri ile yapımcıları arasındaki 15 yıllık geçmişinden olumsuz etkilenmemişti. Daha ilk kareden beri hissettiğim bir duyguydu ama geçen çerçeve, Pam’in katiline tatmin edici bir adalet dağıtıldığında, masalar tersine döner.
tekrar ziyaret edilmemiş değirmen 15 yılda bir bütün olarak, bu konuda söylenecek ne kadar çok şey olduğuna şaşırdım. Görünüşte, evet, 190 dakikalık duvara dayalı, bazen kelimenin tam anlamıyla delilik. Ancak senaryolar, şok değeri ve öz farkındalığı dengeleme konusunda mükemmel bir iş çıkarıyor, ayrıca yaratık çalışıyor. Gezegen terörü dublör olduğu gibi tamamen şaşırtıcı Ölüm Geçirmez. Ayrıca McGowan karakterlerine ulaşmadan önce serpiştirilmiş birçok sorunlu parça var. Ancak şimdi filme 2022’de bakıyorum ve gerçekten en çok göze çarpan McGowan arkıydı. Gerçek hayat tarihinin bir filmin anlamını ve algısını nasıl değiştirebileceğini anlamamı sağladı. gibi aptalca, anlamsız bir deneyi bile gerektirebilir. değirmen daha fazla bir şeye dönüştürün. Bir tür kurtuluş.
değirmen hiçbir yerde yayınlanmıyor ancak Blu-ray’de mevcut.
RSS beslememizin nereye gittiğini merak ediyor musunuz? Yapabilirsin yenisini buradan al.