Çözünürlük Yıldız Savaşları: Keşif 4. sezonun DMA hikayesi, 5. sezonun Klingon aşk şiiri gibi kaçınması gereken süregelen bir modeli sürdürüyor. Sonequa Martin-Green’den Michael Burnham, USS Discovery’nin resmi kaptanı olarak daha zorlu bir ilk sezonla karşılaşamazdı. 32. yüzyıl Federasyonu, daha önce benzeri görülmemiş bir yerçekimi anomalisi Deep Space Repair Beta Six’e çarptığında yeniden inşa etmeye yeni başlıyor. DMA (Karanlık Madde Anomalisi) olarak adlandırılan bu yıkıcı güç, beş ışıkyılı boyunca uzanır, yolunu kapatacak kadar şanssız her şeyi yok eder ve gelişine dair hiçbir uyarı vermeden uzayda tahmin edilemez bir şekilde atlayabilir.
Bu görünüşte aşılmaz zorlukla karşı karşıya kalan Burnham ve ekibi, bilime başlarlar ve çabucak DMA’nın doğal bir fenomenden ziyade insan yapımı bir yaratım olduğu sonucuna varırlar. Bu araştırma izi, Federasyon’u Bilinmeyen Türler 10-C’ye – DMA’nın başka bir galaksiden gelen yaratıcılarına – götürür ve yerçekimi yıkımı Dünya ve Ni’Var’a inerken, bu son derece gelişmiş uygarlığın hızla “kapalı” düğmesine basması için yalvarması, Burnham’ın en iyi seçeneği haline gelir.
Yıldız Savaşları: Keşif 4. sezonun finali (“Coming Home”), Bilinmeyen Türler 10-C’nin rahatsızlıktan dolayı alçakgönüllülükle özür dilemesi ve muhtemelen önce yaşam formlarını taramak için bu harika teknolojiyi kullanmaları gerektiğini kabul etmesiyle sona eriyor. Onlar devam eden bir çalışma ve ilerlemeyi daha iyi yapacaklarına söz veriyorlar. İyi biten her şey iyidir, ama tüm sonlar birbirine çok benzemeye başlar. İşte nasıl Yıldız Savaşları: KeşifDMA’nın bitişi The Burn’e çok yakın ve neden 5. sezonun trendi kırması gerekiyor?
Star Trek: Discovery 4. Sezonun Finali 3. Sezonun Burnuna Çok Benzer
Başından beri, Yıldız Savaşları: Keşif 4. sezonun DMA konsepti, 3. sezonun Burn’u ile belli belirsiz benzer bir alanı işgal ediyor. Her ikisi de gezegenlere zarar veren ve Federasyon istikrarını tehdit eden galaksiyi kapsayan felaketlerdir. En önemlisi, her iki olay da doğal olarak ortaya çıkıyor – Burnham ve Discovery ekibi aksini kanıtlayana kadar, The Burn / DMA’nın bir şey veya biri tarafından tetiklendiği gerçeğiyle çarpıcı bir şekilde çarpıcı. Şansa bakılırsa Discovery bu iki galaktik krizi çözebilecek tek gemi. Gelecekten gelmek, yalnızca Discovery’nin önemli miktarlarda dilithium’a sahip olduğu anlamına gelirken, Galaktik Bariyer’den geçmek Spor Sürücüsü olmadan mümkün olmazdı.
Yıldız Savaşları: Keşif Eğer benzerlikler burada dursaydı, 4. sezon tekrarlama problemlerinden kaçınabilirdi. Temel öncüller inkar edilemez derecede benzer olsa da, yalnızca kahramanlarımızın çözebileceği yıkıcı fenomenler standart bilimkurgu malzemesidir ve yine de herhangi bir anlatı yönünde gelişebilir. 3. sezondaki Burn ile paralellikler sadece Yıldız Savaşları: Keşif 4. sezonun finali, Bilinmeyen (veya gerçekten de Bilinen) Türler 10-C ile doruğa ulaşan yüzleşme sırasında.
Kaptan Saru’nun Keşfi, The Burn’ün kaynağını bulduğunda Yıldız Savaşları: Keşif 3. sezonda gemi, bir düşman mı, bir silah mı yoksa tamamen başka bir şey mi bulacaklarını bilmeden bilinmeyen bir bölgeye gitti. Hedeflerine ulaşan Saru, kitle imhasına tamamen kazara neden olan ve artık bir tehdit oluşturmamayı kabul eden Su’Kal ile tanışır. Kaptan Burnham’ın Keşfi Bilinmeyen Türler 10-C’yi bulduğunda Yıldız Savaşları: Keşif 4. sezonda gemi, bir düşman mı, bir silah mı yoksa tamamen başka bir şey mi bulacaklarını bilmeden bilinmeyen bir bölgeye doğru yola çıkar. Hedeflerine ulaşan Burnham, kitlesel yıkıma tamamen kazara neden olan 10-C ile tanışır ve artık bir tehdit oluşturmamayı kabul eder.
Yıldız Savaşları: Keşif Nihai çözüm büyük ölçüde farklı olsaydı, 3. sezonun Burn kurulumunu kopyalamaktan kurtulabilirdi. Bunun yerine, her yayın temel yapısı neredeyse aynıdır – Discovery’nin neyin beklediğinden emin olmayan iki tehlikeli senaryoya girmesi, her ikisinin de her ikisinin de sadece büyük, garip yanlış anlamalar olduğunu her zaman öğrenmek için.
Neden Star Trek: Discovery’nin Yanığı Sezon 4’ün DMA’sından Daha İyiydi?
arasında böyle cömert bir geçiş Yıldız Savaşları: Keşif4. sezon öncekilere göre daha iyi olsaydı, Burn ve DMA hikayeleri bu kadar sorunlu olmazdı. Bunun yerine, 3. sezonun üstün anlatıyı hazırladığını iddia edebilirsiniz – ve bu büyük ölçüde ilgili risklere bağlıdır.
Michael Burnham’ın Discovery ekibi 32. yüzyıla vardıklarında, The Burn’ün yıkımıyla zaten harap olmuş bir galaksiyi selamlıyorlar. Ardından tüm sezon, Emerald Chain’in yükselişinden Ni’Var ve Earth’ün Federasyon’da Brexit yapmasına kadar bu felaketin herkesi ne kadar ciddi şekilde etkilediğini öğrenmekle geçiyor. Yıldız Savaşları: Keşif sadece söylemek İzleyiciler, The Burn’ün neden berbat olduğunu, ancak bu tarihi değiştiren felaketin muazzam, elle tutulur etkilerini gösteriyor.
1. bölümde Kwejian’ın yok edilmesinin ardından, Yıldız Savaşları: Keşif‘nin DMA’sı anlamlı sonuçlardan yoksundur ve hiçbir yerde bu, 4. sezonun finalinden daha belirgin değildir. Dünya, Ni’Var ve Federasyon sadece küçük bir türbülansla kurtuluyor – yeterince adil, hiç kimse ciddi anlamda her iki gezegenin de yok olması bekleniyordu. Ama sonra General Ndoye, Booker’ın kaçak gemisine çarpmak için asil bir fedakarlık yapar – sadece küçük sıyrıklarla gemiye geri ışınlanmak için. Daha da kötüsü, Yıldız Savaşları: Keşif4. sezon finali Booker’ın ölümünü ve Burnham üzerindeki duygusal etkisini satmaya çok fazla zaman ve enerji harcıyor… sadece 10-C’nin onu bir el hareketiyle geri getirmesi için. 10 yıl boyunca Federasyon Genel Merkezi’nden Spor Sürücüsü olmadan mahsur kalmanın potansiyel zımbırtısı bile Bilinmeyen Tespit Cihazı 10-C tarafından sadece birkaç dakika içinde çözüldü.
10-C’nin DMA’sının büyüklüğü ve gücü göz önüne alındığında, durum çok düzgün bir şekilde sona eriyor ve herkes büyük ölçüde zarar görmeden uzaklaşıyor. Tek büyük zayiatımız Ruon Tarka ve adil olmak gerekirse, o oldu 4. sezonun çoğu için herkesi öldürmeye çalışmak. Yıldız Savaşları: Keşif 3. sezonda Federasyon büyük bir yeniden inşa operasyonuyla karşı karşıya kaldı; 4. sezon finalinde DMA durdurulduktan sonra, bazı kayaları temizlemekten başka yapılacak bir şey kalmadı.
Star Trek: Discovery Sezon 5, Formülü Değiştirmek İçin Büyük Bir Kötüye İhtiyaç Duyuyor
bir nedeni var Yıldız Savaşları: Keşif 3. ve 4. sezonların her ikisi de nezaket ve diplomasi yoluyla çözülen yanlış anlamalarla sona eriyor. Yıllar geçtikçe artan bir şekilde, Yıldız Savaşları: Keşif barış, işbirliği, ruh sağlığı ve kabul etrafında sağlıklı bir diyalog kurmaya çalıştı. Bu asil, değerli bir yön ve Gene Roddenberry’nin orijinal ütopik vizyonuna modern bir dokunuş getiriyor. Ayrıca her final, Klingonlar/Romulanlar/Borg’a karşı büyük, kanlı bir fazer savaşında sonuçlanırsa bunu başarmak çok zordur.
arasındaki benzerliklerin gösterdiği gibi Yıldız Savaşları: Keşif sezon 3 ve 4, ancak, bu felsefe aynı zamanda anlatı sınırlamaları da getiriyor. The Burn, dilityum patlamasının arkasında kötü bir düşman varlığını kışkırttı, ancak gerçek suçluyu korkmuş bir Kelpien erkek çocuğu olarak ortaya çıkararak beklentileri alt üst etti. Bilinmeyen Türler 10-C, ileri teknolojileri sayesinde daha da kötü bir potansiyele sahipti, ancak bir kez daha, niyetleri asla kötü niyetli değildi. Su’Kal’ın masumiyeti inandırıcı bir sonuç olarak kabul edilebilirken, 10-C’nin yardımseverliğine inanmak çok daha zor. Yaşam anlayışları bireyselden çok toplumsal olsa bile, böyle teknolojik olarak gelişmiş bir türün Federasyon kapıyı çalıp kibarca durmalarını isteyinceye kadar DMA’nın yıkımından habersiz kaldığını düşünmek gülünç. Uzaylıların mesajı, “Gelecekte, daha geniş bir tarama yapacağız” kulağa daha çok Arthur Dent’in duyacağı bir bahane gibi geliyor. Bir Otostopçunun Galaksi Rehberi.
bu bir kalıp Yıldız Savaşları: Keşif 5. sezonda tekrarlamaktan kurtulamayacak – ve yeni bir büyük kötü adam tanıtmak en bariz çözümü temsil ediyor. Tarka ve Osyraa, daha geniş planların yan kötüleriydi, ancak daha zorlu bir düşman, Michael Burnham’ı 3. ve 4. sezonların tekrarından koparabilirdi. Yıldız Savaşları: Keşif 5. sezonun en büyük zorluğu, kapsayıcı, ilerici tonunu, kasıtlı olarak galaktik çekişmelere neden olan gerçek bir ana düşmanla dengelemede yatmaktadır… taramaları yeterince geniş olmadığı için değil.
Yazar hakkında