Samanyolu’ndaki beyaz cücelerin hareketlerinin haritalanması

Beyaz cüceler bir zamanlar güneşe benzeyen normal yıldızlardı ancak daha sonra tüm yakıtlarını tükettikten sonra çöktüler. Bu yıldızlararası kalıntıları incelemek tarihsel olarak zor olmuştur. Bununla birlikte, İsveç’teki Lund Üniversitesi’nden yakın zamanda yapılan bir araştırma, bu şaşırtıcı yıldızların hareket kalıpları hakkında yeni bilgiler ortaya koyuyor.

Beyaz cücelerin yarıçapı güneşin yaklaşık yüzde 1’i kadardır. Yaklaşık olarak aynı kütleye sahipler, yani santimetreküp başına yaklaşık 1 ton gibi şaşırtıcı bir yoğunluğa sahipler. Milyarlarca yıl sonra beyaz cüceler, görünür ışık yaymayı bırakacakları bir noktaya kadar soğuyacak ve sözde siyah cücelere dönüşecekler.

Keşfedilen ilk beyaz cüce 40 Eridani A idi. Dünya’dan 16.2 ışıkyılı uzaklıkta, beyaz cüce 40 Eridani B ve kırmızı cüce 40 Eridani C’den oluşan ikili bir sistemle çevrili parlak bir gök cismi. 1783’te keşfedilen gökbilimciler, ev galaksimizin evrimsel tarihini daha derinden anlamak için beyaz cüceler hakkında daha fazla şey öğrenmeye çalıştılar.

yayınlanan bir çalışmada Kraliyet Astronomi Derneği’nin Aylık Bildirimleribir araştırma ekibi, çöken yıldızların nasıl hareket ettiği hakkında yeni bulgular sunabilir.

“Gaia uzay teleskobundan yapılan gözlemler sayesinde, bugüne kadarki en büyük beyaz cüce kataloğu için ilk kez üç boyutlu hız dağılımını ortaya çıkarmayı başardık. Bu bize, hız yapılarının benzersiz ayrıntılarla ayrıntılı bir resmini veriyor.” diyor Lund Üniversitesi’nde astronomi alanında doktora öğrencisi olan Daniel Mikkola.

Gaia sayesinde araştırmacılar yaklaşık 1,5 milyar yıldızın konumlarını ve hızlarını ölçtüler. Ancak son zamanlarda güneş çevresindeki beyaz cücelere tamamen odaklanabildiler.

“Beyaz cücelerin hızlarını ve hareket modellerini haritalamayı başardık. Gaia, sıcaklıklarına ve parlaklıklarına bakıldığında iki paralel beyaz cüce dizisi olduğunu ortaya çıkardı. Bunları ayrı ayrı incelersek, farklı şekillerde hareket ettiklerini görebiliriz. muhtemelen farklı kütlelere ve yaşam sürelerine sahip olmalarının bir sonucu” diyor Daniel Mikkola.

Sonuçlar, Samanyolu’nun tarihini ve gelişimini haritalamaya devam etmek için yeni simülasyonlar ve modeller geliştirmek için kullanılabilir. Beyaz cüceler hakkında artan bilgi birikimi sayesinde, araştırmacılar Samanyolu’nun doğuşunu çevreleyen bir dizi soru işaretini düzeltebilmeyi umuyorlar.

“Bu çalışma önemli çünkü galaksimizdeki en yakın bölgeler hakkında daha fazla şey öğrendik. Sonuçlar ayrıca ilginç çünkü kendi yıldızımız güneş bir gün Samanyolu’ndaki tüm yıldızların yüzde 97’si gibi beyaz bir cüceye dönüşecek. ” diye bitiriyor Daniel Mikkola.