“Sahte yüzler” veya sentetik yüzler artık bir insan için daha algılanamaz. Texas Üniversitesi tarafından yürütülen bir araştırma, birkaç yüz kişiden gerçek insanları bir algoritma tarafından oluşturulan yüzlerden ayırt etmesini istedi.
Çalışma süreci ilginç. 315 denekten oluşan ilk gruba, yan yana iki portreden hangisinin sahte olduğu soruldu. Aynı talep, yapay zekanın belirli yerlerde bıraktığı kusurlar başta olmak üzere, sahte yüzlerin tespiti konusunda kısaca eğitim alan 219 kişiden oluşan ikinci bir grup için de aynı istek. 233 katılımcıdan oluşan üçüncü ve son grup, ilk iki gruba sunulan 128 görüntünün güvenilirliğini 1 ile 7 arasında bir ölçekte değerlendirdi.
ABD makamları bir yapay zekaya telif hakkı vermeyi reddediyor
Birinci gruptaki denekler cevaplarında ikiden birinden az doğru cevap almışlardır (%48,2). Daha iyi hazırlanmış ikinci grup için, yüzde biraz artarak doğru cevapların %59’una ulaşır. Son olarak, son grubun derecelendirmeleri, gerçek insanlara (4.48) kıyasla sahte yüzlere (4.82) ortalama olarak daha yüksek bir güvenilirlik puanı verir.
Gerçek (R) ve sentetik (S) yüzler en iyi (üst ve orta üst) ve en kötü (alt ve alt orta) doğru şekilde sınıflandırılır. Kaynak: PNAS / Sophie Nightingale ve Hany Farid.
” Oluşturulan her görüntünün gerçek bir yüzden ayırt edilemez olduğunu söylemiyoruz, ancak bunların önemli bir kısmı ayırt edilebilir.» üzülmek Sophie Nightingalen, çalışmanın ortak yazarı. Ayrıca, bu sentetik portreleri yaratmayı mümkün kılan teknolojilere erişim kolaylığı konusunda endişe duyduğunu da kabul ediyor. O yanlış değil.
Yaklaşık iki yıl önce, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki başkanlık seçimleri sırasında, 17 yaşındaki genç bir Amerikalı, Twitter’da sahte bir adayın sahte profilini oluşturmuştu. Gizemli Andrew Walz, adından da anlaşılacağı gibi, yapay bir zeka tarafından oluşturulan portreleri içeren thispersondoesnotexist.com sitesinden alınan bir profil resmine sahipti. Twitter, aldatmanın medyada yer almasıyla uyarılmadan önce profilini sonunda onaylayacak.
Sonuçlarında, iki ortak yazar “ bu teknolojileri geliştirenler, ilişkili risklerin faydalarından daha fazla olup olmadığını merak ediyor. Eğer öyleyse, o zaman bir teknolojinin gelişmesini sırf çalıştığı için caydırırız.. »