Oyunlarda yabancı dünyaları keşfetmekten bahsettiğimizde, klasik bilimkurgu uzaylı yaşamının vaadini No Man’s Sky’dan daha iyi temsil eden bir oyun seçmek zor. Kağıt kapaklı kağıt hamuru estetiğinden, keşfedilmemiş uzak sınırların sunumuyla uyandırılan nefes kesici coşkuya kadar, bilimkurgunun temel fikirlerine olduğu kadar ona güç veren prosedürel nesil teknolojisine de bir aşk mektubu. Yaratıcı Sean Murray sık sık ‘üç büyük’ yazarları alıntıladı – Clarke, Asimov ve Heinlein – kilit etkiler olarak.
Yine de, No Man’s Sky’ın sunduğu keşif türü garip bir şey. Kendi şartlarına göre deneyimlemeye çalıştığımız, sayılamayacak kadar çok dünyalar var, ama onlara da izimizi bırakıyoruz. Bozulmamış flora ve faunalarına hayret ediyoruz ve sonra yere bir bayrak dikiyor ve manzaralarını ve tuhaflıklarını katalogluyoruz. Kurgusal kaşifler olarak, bu yerler bizi merakla dolduruyor ve bu yüzden tam olarak el değmemiş güzellikleri nedeniyle onlara göz dikiyoruz. Onları hayranlıkla izliyoruz, sonra iddiamızı ortaya koyuyoruz. Tam olarak sükunetinin cazibesi için sakin bir göle gitmek, sonra geldiğimizi belirtmek için içine bir taş atmak gibi.
No Man’s Sky bu yaklaşımda hiçbir şekilde yalnız değildir ve dünya dışı ekolojileri hala harikalarla doludur. Ancak hikayelerinde insanlığın önemini azaltan ya da onları resimden tamamen çıkaran yabancı manzara tasvirleri var. Gelişen, kayıt altına alınmayan, tuhaf bir çeşitlilikle köpüren insan agnostik ekolojileri. Son zamanlarda, başka hiçbir oyun bu faturaya ACE Team’in The Eternal Cylinder’dan daha iyi uymadı, The Trebhum adlı bir uzaylı türünün Spor benzeri evrimine dayanan merkezi bir öncül ile hayatta kalma konusunda şaşırtıcı derecede yaratıcı bir dönüş.
Oyun direktörü Charles Bordeu bize, Trebhum mutasyonlarından bazılarının gerçek dünyayla bariz benzerlikleri olduğunu söylüyor: çekirge bacakları, kirpi derisi veya çevreleriyle uyum sağlayan kamuflaj. Bordeu, “Ancak, mikropları ve parazitleri bazı uzaylı yaratıklarımız ve düşmanlarımız için ilham kaynağı olarak kullandık” diye açıklıyor. Titanik, biyomekanik bir canavar olan Unifier, canlılara bağlanan parazitler üretir. bakteriyofaj. Bu arada suda yaşayan Squabadoo, oyuncunun hareketini kontrol altına alır ve onları zehirli su inine götürmeye çalışır. “Doğada buna bir örnek, hamamböceklerinin kafasına vuran ve hamamböceğinin kendi özgür iradesiyle hareket etmesini engelleyen bir zehir enjekte eden mücevher yaban arısıdır.”
Tabii ki, herhangi bir yeteneğin The Eternal Cylinder’ın oyun ekosisteminde hala bir anlam ifade etmesi gerekiyor. “Trebhum için, gerçek hayattaki hayvanlardan esinlenerek benzersiz bulmacalar yaratmamıza izin veren mutasyonlar bulduk.” Bordeu, parlayan bir cilt mutasyonunun örneğini veriyor, “Trebhum’un derisinden ışık yaratmasına ve etkili bir şekilde küçük bir yürüyen ampul haline gelmesine izin veren mutasyon. Doğada birçok biyolüminesan hayvan türü vardır ve bunu oyuncunun küçük gruplarını zifiri karanlık mağaralarda yönlendirmesi gereken bir meydan okuma yaratmak için kullanmak istedik.”
balıksız bir okyanusta oyun oynamak eğlenceli bir şaka gibi görünüyordu
Yaklaşan Tidebreak, son derece popüler Mothership ile uyumlu bir kaynak kitap biçimindeki In Other Waters evreninin anlatı keşif oyununun bir genişlemesidir. masa üstü RPG. Ebedi Silindir gibi, yıldızı da garip ve ayrıntılı bir uzaylı ekosistemidir, ancak burada oyuncular dalgaların altında yeni yaşamı keşfeden bir zenobiyolog rolünü üstlenirler.
Yaratıcı Gareth Damian Martin, “In Other Waters’daki hemen hemen her ekolojinin, okyanuslarımızda meydana gelen bir şeyde bir temeli var” diyor. “İnandırıcı bir uzaylı ekosistemi icat etmek için çevre ile başlamalısınız. Alg Blooms, derin deniz tuzlu su havuzları, okyanus menfezleri: hepsinin benzersiz ve büyüleyici yaşam örnekleri üreten çok farklı koşulları vardır. En sevdiğim yaratıklardan biri Yeti Yengeç. Hidrotermal menfezlerde kıllı kollarını kullanarak bakteri yetiştiriyorlar ve ben bu fikri ödünç aldım ve yaratıklarımdan biri için biraz büktüm.”
Bütün bir ekosistem oluşturmak, özellikle Martin gibi solo bir geliştirici için çok büyük bir iştir, ancak “ilginç sonuçlara varmak için bir dizi kural ve örüntüyü takip etmek onu çok daha kolay hale getirdi” diyorlar. Martin ne kadar çok okursa, o kadar garip gerçekleri ortaya çıkardılar. Mütevazı limpetin dişlerinin var olan en güçlü biyolojik materyal olduğunu biliyor muydunuz? Bunun gibi keşifler, “kendimize ait garip bir kırılma” olarak adlandırdıkları bir ekosistemle sonuçlandı.
Diğer Sularda Diğer Sularda 14.99$ $11.80 Şimdi satın al Network N, Microsoft ve diğer programlar aracılığıyla yapılan uygun satın alımlardan komisyon alır.
Sürrealizm, Bordeu’ya ve ACE’deki ekibe gerçek dünya biyolojisi kadar ilham verdi. Pek çok garip bitki örtüsüne baksalar da, hayal gücü alanı hala önemli bir mihenk taşıydı. “Bizler illüstrasyonlarda, özellikle de 1970’lerin ve 1980’lerin çizgi filmlerinde mevcut olan sürrealizmin büyük hayranlarıyız.” Rene Laloux’un 1973 animasyonu Fantastic Planet’ten ve nefis ezoterik kitap Codex Seraphinianus’tan bahseder. Bordeu, “Var olmayan bir dilde yazılmış psychedelic resimlerle dolu” diyor ve “bilimsel bir kitaba benziyor, ancak içindeki tüm tasarımlar kurgusal” diyor.
Martin için, önemli bir ilham kaynağı olan Wayne Barlowe’un Keşfi – yabancı bir dünyanın kurgusal, resimli bir anlatımıydı. Martin, Barlowe’un hem uzay oyunlarında hem de daha geniş medyada yaratık tasarımı üzerindeki etkisinin çok büyük olduğunu söylüyor. “Subnautica’nın yaratıklarının tasarımcısı olan mükemmel Alex Ries’in özellikle Barlowe’dan ilham aldığını biliyorum. Korku bölgesinde de etkisini her yerde görebilirsiniz. Destiny 2’nin kovanı, örneğin, ona ve ailesine çok şey borçludur. şeytan illüstrasyonları. Avatar üzerine yaptığı çalışma, fikir üretmek için çevresel bir mantığı veya benzersiz bir vücut planını takip ederken benimsediğim yaklaşımın aynısının inanılmaz bir örneği.
“Hiçbir yaratığın gözleri veya dış kulakları olmadığı bir ekosistem gibi tek bir fikri alıp onunla birlikte hareket etmesini seviyorum. Benzer şekilde, Başka Sularda da balık tutmama kuralını kendime koydum. Balıklar kendi gezegenimizin baskın su türleridir ve bu yüzden onları denklemden çıkararak yaşam için yeni yollar bulacağımı biliyordum. Ayrıca okyanusta balıksız bir oyun oynamak eğlenceli bir şaka gibi görünüyordu.”
bilimkurgu medyasında bu bozulmamış uzaylı sınırlarını yaratmanın sahtekâr ve yavan bir tarafı var
Martin ayrıca Expedition’ın formundan da etkilenmiştir. “Barlowe’un kendisini yabancı bir gezegene gönderilen bir illüstratör olarak kurguya dahil etmesine bayılıyorum. Aynı şeyi In Other Water’ın sonsöz kitabı olan A Study of Gliese 667Cc için de yaptım. Tidebreak yaparken beni en çok heyecanlandıran şeylerden biri bu – o okyanusa geri dönmek ve daha fazla resim yapmak, kendimi bir tür vahşi yaşam sanatçısı olarak görmek, o dünyanın dokularını ve renklerini zihinsel olarak keşfetmek.”
Yabancı dünyaların spekülatif vizyonları olduğu gibi kendi ekolojimizden ilham alıyorsa, bu ekolojilere yönelik tehditlerin bizimkileri de yansıtması mantıklıdır. Eternal Cylinder, oyunun ana düşmanıdır. Çevresel yıkım, iklim değişikliği veya daha fazlası için bir analog mu?
“Yorumlardan biri buydu,” diyor Bordeu, “ama başkaları da var.” Örneğin, tekdüzelik ve çeşitlilik arasındaki karşıtlık. “Oyunu ilk tasarlarken geliştirmek istediğim asıl amaç bu olmasa da, silindir yapay bir felaketin etkilerini doğal bir felaketten daha iyi temsil ediyor.”
bazı uzaylı yaratıklarımıza ilham kaynağı olarak mikropları ve parazitleri kullandık
Bordeu, silindirin tsunami gibi bir şeye benzetilebilmesine rağmen, açıkça yapay biçiminin onu insan yapımı bir krizle daha karşılaştırılabilir hale getirdiğini söylüyor. “Ağaçların ormansızlaşması benzer, insanlık bakir yaşam alanlarını fethederken ekosistemlerin nasıl düzleştiğine ve tarandığına bakın. Amazon Yağmur Ormanı’ndaki bir maymun ailesinin hayatını tehdit eden insan kaynaklı bir orman yangınına çok benziyor.”
Martin’e göre, kurgusal dünyalar yaratırken Dünya ile olan ilişkimiz göz ardı edilemez. Martin, “Tarihimize bir şekilde bağlamadan uzaylı ekolojileri hakkında bir oyun yapmayı hayal edemiyorum” diyor. “Bilimkurgu medyasında bu bozulmamış uzaylı sınırları oluşturmak ve onlara sömürgecilik ve keşif kahramanlığı fikirleri aşılamak konusunda bana dürüst olmayan ve yavan gelen bir şey var.”
Martin’in In Other Water’ın anlatısına yaklaşımı, kendi gezegenimizdeki yaşamı araştırma duygusundan ilham aldı. “İlk başta, merak ve merak tarafından yönlendiriliyorsunuz. Hayatın ne kadar çeşitli ve akıl almaz olduğunu görüyorsunuz ama kendinizi çabucak insanlığın etkisini okurken buluyorsunuz. Oyunun insanları bu yolculuğa çıkarmasını istedim. Merak ve meraktan üzüntüye, öfkeye ve pişmanlığa. Ama sonra diğer taraftan da, olası geleceklere doğru.
“In Other Waters’ın sonunda Gliese 667Cc’den bir sinyal geliyor ve o anda yeni dünyayı incelemek, sömürmek ve keşfetmek isteyen bir tür altın hücumu var. Bu yüzden temizlik ekipleri gönderen şirketlerimiz ve içeri uçan özel bilim adamları ve tuhaflık olarak satmak için yaratıkları yakalamak isteyen kaçakçılar ve tüccarlar var. Gerçekten Tidebreak, insanlığın Gliese 667Cc’nin anlatımına yeniden katıldığı andır ve bunun nasıl oynanacağını keşfetmek oyunculara bağlı olacak.”
ACE Team, Jump Over the Age ve Hello Games gibi geliştiriciler, bize bu büyüleyici ve çeşitli uzaylı ekosistemlerini getirmek için adımlar atarken, keşif ihtiyaçlarımız emin ellerde. Bethesda’nın yaklaşmakta olan Starfield’ı için konsept sanatı, insan gruplarına odaklanan bir anlatıya işaret ederken, ayrıca fantastik ve belki de el değmemiş dünyalara kısa bir bakış sunuyoruz. Evrende yalnız olup olmadığımız sorusu, klasik bilim kurgunun temel bir yönüdür, ancak birçok yönden, etrafımızdaki garip ve çeşitli yaşamı alarak, gezegenimizde yalnızmış gibi davranma eğilimindeyiz. imtiyazlı. Yine de bilim kurgunun güzelliği bu. Bu, uzaktakilerden çok, etrafımızda olanlarla ilgili bir kutlamadır.
Hiçbir Adamın Gökyüzü Hiçbir Adamın Gökyüzü 59.99$ 29,99 $ Şimdi satın al Network N, uygun satışlardan bağlı kuruluş komisyonu kazanır.