Eskiden Russia Today olan RT’nin aldığı yer, bazı soruları gündeme getiriyor. Maxime Audinet, Fransa hakkında olduğu kadar Rusya hakkında da çok şey söyleyen bu hassas konuyu ele aldı.
RT’nin yeri
Genel olarak, Twitter’da RT hakkında “kötü şeyler” dediğinizde, genellikle “ve France 24? “. Varyant BBC, CNN, Al-Jazeera veya diğer herhangi bir uluslararası haber kanalı ile çalışır. Gerçekten de ilk bakışta RT, tıpkı France 24 gibi uluslararası bir haber kanalı gibi görünebilir. Yumuşak güç kavramına aşina olanlar için, onun tezahürlerinden ne fazla ne de eksiktir. . Maxime Audinet kesinlikle aynı fikirde: Başlangıçta Russia Today, Rusya hakkında yolsuzluk, şiddet, toplumun altüst edilmesi ve diğer çeşitli ve çeşitli siyasi zimmete para geçirme vakalarından başka bir şey göstermeyi amaçlayan bir yumuşak güç aracıydı.
Yavaş yavaş, Russia Today ve daha az ölçüde, Sputnik bir dönüş yaptı: amaç artık sadece yumuşak güç kullanmak değil, aynı zamanda kanalın yerleştirildiği alanlarda belirli sosyal ve politik bölünmeleri vurgulamaktı.
SEO analiz araçları ve ölçümlerinin yardımıyla Maxime Audinet, trafiğin bir kısmının nasıl oluşturulduğunu bilimsel olarak gösterir. Yapay olduğu varsayımına değinilirse, yazar bunu kesin olarak doğrulamaya kalkışmaz. Benzer şekilde, Russia Today’in sosyal medya ölçümleri söz konusu olduğunda bazı tutarsızlıklara dikkat çekse de, satın almaları güçlü bir şekilde iddia etmiyor. En fazla, web sitesinden ve sosyal ağlardan gelen trafiğin tamamen doğal olmadığından şüphelenilebilir.
Diğer uluslararası haber kanallarından farklı olarak Russia Today’in var olabilmek için çok erken dijital alana yatırım yapmak zorunda kaldığı kabul edilmelidir. Özel bir televizyon kanalınız olmadığında, yenilik yapmanız gerekir. Bununla birlikte, Ruslar dijital iletişim açısından en kötüsü olmaktan uzaktır.
Algoritmalar ve yazı dizisi
RT’nin bölge şubeleri, kuruldukları bölgelerin haberlerine yer vermeyi amaçlamaktadır. Bu nedenle RT France, Fransızca haberleriyle ilgilenirken, Rusya ve Rusça konuşulan alanla ilgili haberler başka bir siteye yönlendiriliyor. France 24 ile olan farklardan biri de bu. France 24’ü izlerseniz, dünya hakkında olduğu kadar Fransa hakkında da bilgi sahibi olursunuz. Sürekli haber kanallarının aksine, haberler çeşitli gerçekler, küçük siyasi ifadeler veya ilginç olmayan editörlerin tartışmaları ile eski değildir. Bu nedenle, bir yumuşak güç aracı niteliği bu yapılandırmada geçerli değildir: İnternet kullanıcısı Rusya’dan bilgi almak istiyorsa başka bir siteye gitmekten daha iyidir.
RT France, oldukça özel bir prizma ile Fransız haberlerine odaklanır: öne sürülen sözde bölücü konulardır. Benzer şekilde onları avukat veya “yüksek eklenmiş tıklamalar” olarak nitelendirebiliriz. Böylece RT, sarı yeleklilerin dalgasında sörf yaptı. Medya, bu hareketin aktörleri arasında çok popülerdi, filtrelenmemiş, açıklama yapılmadan ve gösterilerin ve göstericiler tarafından yapılan yorumların bağlamsallaştırılmasından dolayı tarafsız olarak görüldü. Editoryal çizgisini sosyal ağlarda tartışmalı konulara dayandırmak yeni bir şey değil: tüm sürekli haber kanalları bu uygulamaya ilgisizce katılıyor. Ancak odak noktası, oldukça özel bir şekilde sosyal ve toplumsal kırılmalardır.
Program takviminin organizasyonu kendini açığa vuruyor: bir bilgi yaması ve ardından talk show. Yine görünüşte yeni bir şey yok: BFM TV de bunu yapıyor. Fark nerede? Sunucular genellikle yanlış bilgi, yanlış bilgi, komplocu veya kafa karıştırıcı alanlardan gelir. Mutlaka Putin ile uyumlu değiller, ancak kendilerini alternatif, ana akım karşıtı olarak sunuyorlar. Alternatifin yeni ana akım haline gelip gelmediğini merak edecek kadar.
Konuklar genellikle aynı türdendir: bir konuda uzman olarak sunulurlar, çarpıtılmış, hatta yanlış bir gerçeklik görüşünü savunurlar ve neredeyse gerçeğin artık hiçbir ilgisinin olmadığını söylemek ister. Önemli olan konunun alternatif olması ve tıklanmasıdır.
Bir bilgi biçimi olarak görelilik
Tüm fikirlerin geçerli olduğunu ve aptallıkla mantıklı bir akıl yürütmeyle savaşabileceğimizi açıklamak için her zaman yararlı aptallarımız olmuştur. Aşağı yukarı, RT’nin yazı dizisinin unsurlarından biridir. Konuk, belli şeyleri açıklamak için gerçekten uzman ve tam tersi, saçmalıkları sıralayacak şaşkın bir insanı aynı seviyeye koyuyoruz.
En bariz örnek kanal için 2010’da İngiltere’de yapılan afiş kampanyasıdır. Bunlardan birinde Barack Obama ve Mahmud Ahmedinejad’ın yüzlerini şu soruyla görüyoruz: En büyük nükleer tehdidi kim temsil ediyor? Maxime Audinet alınan pozisyonları analiz eder ve RT’de dosyadan bağımsız olarak tüm pozisyonların aynı krediye sahip olduğunu gösterir. Böylece Kırım ile ilgili olarak “Fransa, Kırım’ın Rusya tarafından ‘ilhakını’ kınar, Moskova ona Mayotte davasını hatırlatır”.
Bu editoryal satır, RT’ye insan kaynakları yönetimi konusunda sınırsız yetki veren Kremlin tarafından finanse edildiği için mümkündür. RT France örneğinde, medyanın mesleğin sosyal ve ekonomik durumunu anladığı açıktır. Fransız basını, saha muhabirlerinin ve araştırmacı gazetecilerin aleyhine olacak şekilde, ilgisiz başyazılar tarafından kirletilmiş, zırvalıklarla ödüllendirilmiştir. RT işe alma konusunda hiç zorluk çekmiyor: kanal makul maaşlar, kalıcı sözleşmeler sunuyor ve gençleri işe almak konusunda isteksiz değil. Buna, BFM TV, AFP, France Télévisions’ın aksine, RT France gazetecilerinin genel olarak toplumsal hareketlerde ve siyasi toplantılarda iyi karşılandığı gerçeğini de eklersek, kanalın profesyoneller için varlıkları var.
Maxime Audinet’in kitabı, hem eleştirel ve mantıklı RT analizi için hem de mevcut medya sistemimizdeki kusurların neler olduğunu gösterdiği için beklediğimiz kitaptı. Bilgi aleminde her şey mükemmel olsaydı, RT böyle bir yer almazdı. Bu kitabı okuduktan sonra hala RT’nin sadece bir haber kanalı olduğuna inanıyorsanız, okuduklarınızı anlamamışsınız demektir.