James Webb Uzay Teleskobu kadar karmaşık bir aygıtın çalışması biraz zaman alıyor, bu nedenle yörüngesine geçen ayın sonlarında girmiş olsa da, hala başlangıç süreci üzerinde çalışıyor. Bugünün dönüm noktası büyük bir, Webb ilk yıldızını 18 kez fark etti. Ve kutlamak için bir selfie aldı.
Muhtemelen bildiğiniz gibi, bu devasa yörünge teleskobunun kapsamına uzun yıllar boyunca geliştirme, montaj ve yerleştirme boyunca baktıysanız, Webb temelde büyük miktarda kızılötesi ışığı yakalamasına yardımcı olan petek şeklindeki 18 aynadan oluşan bir koleksiyondur. seçtiği hedeften.
Ancak, bu aynaların her birinin (artı öndeki ikincil ayna ve diğer birçok bileşen), yansıyan görüntünün diğerleriyle eşleşmesi ve örtüşmesi için tam olarak ayarlanması gerekir.
“Birincil ayna bölümlerinin hizalı olmadığını biliyoruz, bu yüzden aslında 18 ayrı teleskop gibi davranıyorlar ve her ayna için bir tane olmak üzere 18 ayrı görüntü görmeyi bekliyoruz, bu noktada biraz bulanık, çünkü henüz görmedik. Webb’deki optik elemanların yöneticisi Lee Feinberg, tüm bunları benim yapabileceğimden çok daha iyi açıklayan bir NASA videosunda, “her şeyi hizalayın veya odaklanın” dedi.
Bunu, bir karakterin bayıldıktan sonra uyandığı ve dünyayı iki ya da dörtlü olarak gördüğü, ardından yavaş yavaş bu görüntüleri sıraladığı çizgi filmler gibi düşünün. Bu durumda, elbette, teleskop uzayın ortasındadır, bu nedenle güvenle bakılacak en iyi (ve hemen hemen yalnızca) şey yıldızlardır.
Ekibin, belirgin ve benzer parlaklıktaki diğer yıldızlarla çevrili olmayan bir yıldıza ihtiyacı vardı. Büyükayı takımyıldızında, kozmik ayının boyun kısmındaki HD 84406 adlı bir tanesini seçtiler. Büyük Ayı’ya daha aşina olan bizler için, kepçenin tepesini oluşturan iki yıldıza bakarsanız, HD 84406 bu çizgi boyunca sağa yaklaşık eşit uzaklıkta.
HD 84406’nın genel yönüne işaret eden Webb, her biri 156 biraz farklı yönde 10 görüntü alarak 1.560 çekim ve 54 gigabayt ham veri sağladı.
Resim Kredisi: NASA
NASA haber bülteninde Webb ekibinden bir bilim adamı olan Marshall Perrin, “Bu ilk arama, dolunay büyüklüğünde bir alanı kapsıyordu, çünkü segment noktaları potansiyel olarak gökyüzüne yayılmış olabilirdi” dedi. “Ve bu aramanın başlarında, merkeze çok yakın olan 18 parçanın hepsinden ışık bulduk! Bu, ayna hizalaması için harika bir başlangıç noktasıdır.”
Altı saatlik bir işlemden sonra, teleskopun 18 aynasının her birinde aynı yıldızı bulabildiler ve bunları, dizinin nasıl yeniden hizalanması gerektiğini gösteren tek bir görüntüde (üstte) birleştirebildiler. Perrin’in belirttiği gibi, bunlardan bir veya daha fazlasının merkezden çok daha uzakta olması, daha uzun ve daha yoğun bir ayna düzeltme prosedürü gerektirmiş olması tamamen olasıdır. Ama hepsi merkeze yakın kümelenmişler, bu da ayna dağıtımının çok iyi gittiği anlamına geliyor.
Bu, Webb’deki tek kamera sistemi değil ve uzun bir atışla tek kurulum süreci de değil. İlk “gerçek” görüntüyü elde etmemiz için daha uzun bir süre olacak, ancak bugünün başarısı, IR kamera ve ana aynaların henüz tam kapasitede olmasa da planlandığı gibi çalıştığını gösteriyor.
Neyse ki, en önemli içeriği elde etmek için başka bir araç yeterince işlevseldi: bir özçekim.
Resim Kredisi: NASA
Bunun gibi önemli adımları ele alacağız, ancak Webb’in her hareketine ayak uydurmak istiyorsanız, özel görev blogu.