Araştırmacılar son zamanlarda Zambiya’daki aslanlar ve leoparlar üzerindeki tel tuzakların ve av tüfeği peletlerinin etkilerini incelediler. Kafataslarının ve dişlerin adli muayenesi sayesinde, insanların bu hayvanlara önceden düşünülenden daha sık zarar verdiğini keşfettiler.
Afrika vahşi doğasında büyük kedilere yönelik birincil tehdit insan faaliyetleridir. Artan gelişme ve ormansızlaşma, eskiden bu büyük yırtıcıların yaşaması ve avlanması için geniş topraklara sahip alanlara tecavüz ediyor. İnsanlar bu bölgeye yaklaştıkça, aslanların ve leoparların yaralanma ve öldürülme olasılığı daha yüksek.
Çalışma yazarı Paula White, Earther’e “Sonunda bunun sıklığını görmek çok endişe vericiydi” dedi.
onların içinde kağıtFrontiers in Conservation Science’da yayınlanan , araştırmacılar, tel tuzakların yaşamları boyunca aslanlara ve leoparlara verdiği zarara bakmanın, kaç kedinin öldürüldüğüne bakmanın dışında, kaçak avlanmanın etkilerini anlamada önemli bir faktör olabileceğini söylüyorlar.
White, “Ölüm oranı, insanların vahşi yaşam üzerindeki etkilerini değerlendirmek için kullanılan en yaygın ölçümdür” dedi. basın bülteni. “Ancak, genellikle daha şifreli olan ölümcül olmayan yaralanmalar, insanların vahşi yaşam üzerindeki etkilerini değerlendirirken de dikkate alınmalıdır.”
Her ikisi de California Üniversitesi’nden (Los Angeles) beyaz ve meslektaşı Blaire Van Valkenburgh, aslanların ve leoparın dişlerindeki doğal aşınmayı av tüfeği peletlerinin veya tel tuzaklarının neden olduğu daha ciddi hasarla karşılaştırmak için fotoğrafları kullandı. Fotoğraflar, tuzaklardan kaynaklanan dişlerde büyük, göze çarpan girintiler gösterdi.
Zambiya’nın iki bölgesinden (Luangwa Vadisi ve Greater Kafue ekosistemi) 112 aslan ve 45 leopardan alınan bir kafatas örneğinde, yetişkin erkek aslanların en az %37’si ve yetişkin erkek leoparların %22’si bir noktada bir tuzağa yakalanmıştı. hayatlarında. Ayrıca, incelenen aslanların dörtte birinden biraz fazlasının kafataslarına gömülü av tüfeği peletlerine sahip olduğunu buldular.
“[The wear from snaring and shooting] White, Earther’e verdiği demeçte, hayvanın hayatta kaldığı eski yaralanmalardır. “Bu muhafazakar bir tahmin, çünkü bir hayvan vücudunun başka bir yerinde vurulmuş olsaydı, bunu sadece kafataslarına bakarak belgeleyemezdik.”
White ayrıca, bir aslan veya leoparın kendilerini, ailelerini veya çiftlik hayvanlarını savunmaya çalışan bir kişi tarafından öldürülmesi durumunda, etoburun ölümünün yetkililere bildirilmeyeceğine dikkat çekti.
Zambiya gibi ülkelerde giderek daha fazla insan çalı etiveya Afrika’daki vahşi hayvanların eti. Bushmeat maymunları, sıçanları, yarasaları ve hatta yılanları içerebilir. Bu uygulama genellikle insanları ve hayvanları yemek için birbirleriyle rekabet ve uzay. Hızla artan insan nüfusu ve tarım da dahil olmak üzere diğer faktörler, %40 düşüş Son yirmi yılda Zambiya’nın aslan nüfusunda. Çoğu zaman, yemek ya da satmak için kaçak avlayan insanlar bunu finansal gereklilikbu da uygulamayı durdurmayı zorlaştırdı.
“Bushmeat Zambiya’da önemli bir sorun. Yaban Hayatı Suçlarını Önleme’den Luwi Nguluka, bizim için vahşi yaşam popülasyonlarımız için açık ara en büyük tehdittir” dedi. 2020 yılında Moğol.
Zambiya ve aslan nüfusuna sahip diğer ülkeler de birkaç kaçak avlanma karşıtı programa ev sahipliği yapıyor. Koruma Güney Luangwa Vadi’deki vahşi yaşam popülasyonlarının azalmasını önlemek için tuzağa karşı devriyeler ve daha uzun saha devriyeleri ve araştırmaları yürütür.
White, çalışmanın aslanların ve leoparların insan faaliyetleri tarafından nasıl avlandığını veya incitildiğini anlamak için kalıplar oluşturmaya yardımcı olabileceğini söyledi. Gelecekteki araştırmaların zamanla ülkenin koruma çabalarına yardımcı olacağını umuyor.
“[The findings] coğrafi bir kalıbı ve bu alanlardaki sıklığı daha fazla anlamamıza yardımcı olabilir. Etobur ölümlerinin rakamlarını almak çok zor” dedi. “Çoğu zaman, sadece ortadan kaybolurlar.”