Hayvanlar üzerinde yapılan yeni araştırmalar, Ebola virüsünün korkutucu direncini doğruluyor gibi görünüyor. Çalışma, virüsün monoklonal antikorlarla tedaviyi takiben maymunların beyinlerinde rutin olarak kalabildiğini, hatta bazen haftalar sonra yeniden yüzeye çıkarak akut hastalığa ve ölüme neden olduğunu buldu. Yazarlar, bulguların, salgınlar sona erdikten sonra bile hayatta kalanların uzun vadeli sağlığını izleme ve bu ısrarın üstesinden gelebilecek yeni tedaviler geliştirme ihtiyacını vurgulamaktadır.
2014-2016 Ebola’nın ardından salgın Batı Afrika’da -kayıtlı tarihin en büyüğü ve 11.000 kişinin ölümüne neden olan- Ebola’nın hayatta kalanların iyileştikten sonra bedenlerinde kalabileceğine dair kanıtlar ortaya çıkmaya başladı. Genellikle, bu saklanma noktaları, gözler, beyin ve testisler gibi bağışıklık sisteminin kasıtlı olarak daha az uyanık olduğu vücudun bölümlerinde bulundu. Daha yakın zamanlarda, kalıcı enfeksiyonları olan hayatta kalanların yıllar sonra yeni salgınları yeniden alevlendirmeknormalde zoonotik hastalığın (başlangıçta hayvanlardan insanlara yayılan) sorun yaratması için başka bir yol açık bırakmak.
Amerika Birleşik Devletleri Ordusu Tıbbi Enfeksiyon Hastalıkları Araştırma Enstitüsü’nde bulaşıcı bir hastalık araştırmacısı olan çalışma yazarı Xiankun Zeng’e göre, Ebola’nın vücutta tam olarak nerede saklandığı ve varlığının, özellikle monoklonal verilen kişilerde hayatta kalanları nasıl etkileyebileceği hakkında çok az şey biliniyor. Ebola için standart bir tedavi haline gelen antikorlar.
Virüsün gizli yeteneklerini daha iyi anlamak için Zeng ve ekibi, kasıtlı olarak rhesus makaklarına Ebola bulaştırdı ve sonra onları monoklonal antikorlarla tedavi etti. İyileşen ve enfeksiyondan kurtulanlarda, virüsü vücutta aradılar. Antikorla tedavi edilen maymunlar, virüsü hemen hemen her organdan atıyor gibi görünüyordu, biri hariç: beyin.
Zeng, tedavi edilen maymunların yaklaşık %20’sinin beyinlerinde, özellikle beyin omurilik sıvısının üretildiği, dolaştırıldığı ve tutulduğu ventriküler sistemde hala Ebola izlerine sahip olduğunu söyledi. Virüs, mikropları tanıyan, hedef alan ve bazen yiyen büyük bağışıklık hücreleri olan makrofajların içine saklandı ve beyindeki varlığına genellikle doku hasarı ve iltihaplanma eşlik etti. Bu vakaların ikisinde, virüs, Ebola enfeksiyonu ile ilişkili akut nörolojik semptomlara ve ilk iyileşmeden haftalar sonra ölüme neden olarak, tam bir geri dönüş sahnesine sahip görünüyordu.
Zeng, Gizmodo’ya bir e-postada, “Çalışmamız, hastalığın yeniden ortaya çıkmasını önlemek için terapötik antikorlarla tedavi edilen kurtulanlar da dahil olmak üzere, Ebola virüsü hastalığından kurtulanların uzun süreli takibine ihtiyaç olduğunu öne sürüyor” dedi. bu bulgular Çarşamba günü Science Translational Medicine’de yayınlandı.
Bu çalışma insanları içermese de, bildirilen vakalar hayatta kalan ve antikorlarla tedavi edilen ve daha sonra ciddi şekilde hastalanan veya muhtemelen beyinde başlayan enfeksiyonun nüksetmesi nedeniyle ölen insan sayısı. Diğer araştırmalar var bulundu Hayatta kalan bazı kişilerin, kalıcı enfeksiyona bağlı olabilecek ciddi, uzun süreli nörolojik semptomlar geliştirebileceğini.
Zeng, insanlığın Ebola salgınlarını kontrol altına almak için birkaç yıl öncesine göre çok daha iyi bir konumda olduğunu belirtiyor. şimdi var iki mevcut Ebola aşısı ve onaylanmış monoklonal antikorlar önemli ölçüde azaltmak Aksi takdirde %90’a kadar ölümcül olabilen bir enfeksiyondan ölme riski. Ancak bu bulgular ve diğerleri, hayatta kalanları ve toplulukları korumak için daha fazlasının yapılabileceğini öne sürüyor. Ebola’ya özgü antivirallerin geliştirilmesi gibi.
“Beyin, gözler ve testisler gibi bağışıklık açısından ayrıcalıklı organlar, monoklonal antikor bazlı terapötikler için daha az erişilebilir olduğundan, monoklonal antikorların ve daha iyi doku penetrasyonuna sahip antiviral ilaçların kombinasyon terapileri, Ebola virüsünün kalıcılığını önlemeye ve temizlemeye yardımcı olabilir.” dedi Zeng.