Parker güneş probu, Venüs’ün yüzeyinin ilk görüntülerini görünür ışıkta yakalar

NASA’nın Parker Güneş Sondası, Venüs yüzeyinin ilk görünür ışık görüntülerini uzaydan aldı.

Kalın bulutlar içinde boğulan Venüs’ün yüzeyi genellikle gözden uzaktır. Ancak, gezegenin son iki uçuşunda Parker, Geniş Alan Görüntüleyicisini veya WISPR’yi, tüm geceyi görünür spektrumun (insan gözünün görebildiği ışık türü) dalga boylarında ve yakın kızılötesine uzanan dalga boylarında görüntülemek için kullandı. .

Bir videoda birleştirilen görüntüler, kıta bölgeleri, ovalar ve yaylalar gibi ayırt edici özellikler gösteren yüzeyden hafif bir parıltı ortaya koyuyor. Gezegeni çevreleyen atmosferde ışıldayan bir oksijen halesi de görülebilir.

NASA Genel Merkezindeki Heliofizik Bölümü bölüm direktörü Nicola Fox, “Parker Solar Probe’un şimdiye kadar sağladığı bilim anlayışlarından heyecan duyuyoruz” dedi. “Parker beklentilerimizi aşmaya devam ediyor ve yerçekimi yardım manevramız sırasında alınan bu yeni gözlemlerin Venüs araştırmalarını beklenmedik şekillerde ilerletmesine yardımcı olabileceğinden heyecan duyuyoruz.”

Genellikle Dünya’nın ikizi olarak adlandırılan gezegenin bu tür görüntüleri, bilim adamlarının Venüs’ün yüzey jeolojisi, orada hangi minerallerin bulunabileceği ve gezegenin evrimi hakkında daha fazla bilgi edinmelerine yardımcı olabilir. Gezegenler arasındaki benzerlikler göz önüne alındığında, bu bilgi, bilim adamlarının Venüs’ün neden yaşanamaz hale geldiğini ve Dünya’nın neden bir vaha olduğunu anlamalarına yardımcı olabilir.

Yeni çalışmanın baş yazarı Brian Wood, “Venüs gökyüzündeki en parlak üçüncü şeydir, ancak yakın zamana kadar yüzeyin neye benzediği hakkında fazla bilgimiz yoktu çünkü görüşümüz kalın bir atmosfer tarafından engellendi” dedi. Washington DC’deki Deniz Araştırma Laboratuvarı’nda fizikçi. “Şimdi, nihayet uzaydan ilk kez yüzeyi görünür dalga boylarında görüyoruz.”

Beklenmeyen yetenekler

Venüs’ün ilk WISPR görüntüleri, Temmuz 2020’de Parker, uzay aracının yörüngesini Güneş’e daha yakın bükmek için kullandığı üçüncü uçuşuna başlarken çekildi. WISPR, güneş atmosferindeki ve rüzgardaki zayıf özellikleri görmek için tasarlandı ve bazı bilim adamları, Parker gezegeni geçerken Venüs’ü örten bulut üstlerini görüntülemek için WISPR’ı kullanabileceklerini düşündüler.

Yeni makalenin ortak yazarı ve Johns Hopkins Üniversitesi Uygulamalı Fizik Laboratuvarı’nda araştırmacı olan WISPR proje bilimcisi Angelos Vourlidas, “Amaç bulutların hızını ölçmekti” dedi.

Ancak WISPR, yalnızca bulutları görmek yerine, gezegenin yüzeyini de gördü. Görüntüler o kadar çarpıcıydı ki, bilim adamları Şubat 2021’deki dördüncü geçiş sırasında kameraları tekrar açtılar. 2021 uçuşu sırasında, uzay aracının yörüngesi, WISPR’nin Venüs’ün gece tarafını bütünüyle görüntülemesi için mükemmel bir şekilde sıralandı.

Wood, “Görüntüler ve video beni mahvetti” dedi.

Demirhaneden bir demir gibi parlıyor

Bulutlar, Venüs’ün yüzeyinden gelen görünür ışığın çoğunu engeller, ancak yakın kızılötesi dalga boylarını sınırlayan en uzun görünür dalga boyları bunu başarır. Gündüz vakti, bu kırmızı ışık, Venüs’ün bulutlarının tepesinden yansıyan parlak güneş ışığının ortasında kaybolur, ancak gecenin karanlığında, WISPR kameraları yüzeyden yayılan inanılmaz ısının neden olduğu bu zayıf parıltıyı yakalayabildi.

Wood, “Venüs’ün yüzeyi, gece tarafında bile yaklaşık 860 derecedir.” Dedi. “O kadar sıcak ki, Venüs’ün kayalık yüzeyi, bir demir ocağından çekilmiş bir demir parçası gibi gözle görülür şekilde parlıyor.”

Venüs’ün yanından geçerken, WISPR 470 nanometreden 800 nanometreye kadar bir dizi dalga boyu aldı. Bu ışığın bir kısmı, göremediğimiz, ancak ısı olarak algıladığımız yakın kızılötesi dalga boylarıdır ve bazıları, 380 nanometre ile yaklaşık 750 nanometre arasındaki görünür aralıktadır.

Yeni bir ışıkta Venüs

1975’te, Venera 9 iniş aracı, Venüs’e indikten sonra yüzeyin ilk cezbedici bakışlarını gönderdi. O zamandan beri, Venüs’ün yüzeyi, insan gözünün göremediği ışığın dalga boylarını kullanarak kalın bulutların içinden bakabilen radar ve kızılötesi aletlerle daha da açığa çıkarıldı. NASA’nın Magellan misyonu, 1990’larda radar kullanarak ilk haritaları oluşturdu ve JAXA’nın Akatsuki uzay aracı 2016’da Venüs’ün yörüngesine ulaştıktan sonra kızılötesi görüntüler topladı. Parker’ın yeni görüntüleri, gözlemleri mümkün olanın sınırındaki kırmızı dalga boylarına genişleterek bu bulgulara katkıda bulunuyor. görmek.

WISPR görüntüleri, kıtasal bölge Afrodit Terra, Tellus Regio platosu ve Aino Planitia ovaları gibi Venüs yüzeyindeki özellikleri göstermektedir. Yüksek rakımlı bölgeler, alçak bölgelere göre yaklaşık 85 derece Fahrenheit daha soğuk olduğundan, daha parlak ovaların ortasında koyu lekeler olarak görünürler. Bu özellikler, Magellan tarafından çekilenler gibi önceki radar görüntülerinde de görülebilir.

Yeni WISPR görüntüleri, yüzey özelliklerine bakmanın ötesinde, bilim adamlarının Venüs’ün jeolojisini ve mineral yapısını daha iyi anlamalarına yardımcı olacak. Isıtıldığında, malzemeler benzersiz dalga boylarında parlar. Bilim adamları, yeni görüntüleri öncekilerle birleştirerek, gezegenin yüzeyinde hangi minerallerin bulunduğunu belirlemeye yardımcı olabilecek daha geniş bir dalga boyu aralığına sahip oldular. Bu tür teknikler daha önce Ay’ın yüzeyini incelemek için kullanılmıştı. Gelecekteki görevler, yaşanabilir gezegenleri anlamamıza katkıda bulunacak olan bu dalga boyları aralığını genişletmeye devam edecek.

Bu bilgi, bilim adamlarının gezegenin evrimini anlamalarına da yardımcı olabilir. Venüs, Dünya ve Mars aynı anda oluşmuş olsa da, bugün çok farklılar. Mars’taki atmosfer Dünya’nın çok küçük bir kısmı iken Venüs çok daha kalın bir atmosfere sahiptir. Bilim adamları, yoğun Venüs atmosferinin yaratılmasında volkanizmanın bir rol oynadığından şüpheleniyor, ancak nasıl olduğunu bilmek için daha fazla veriye ihtiyaç var. Yeni WISPR görüntüleri, volkanların gezegenin atmosferini nasıl etkilediğine dair ipuçları sağlayabilir.

Yüzey parlamasına ek olarak, yeni görüntüler, atmosferde ışık yayan oksijen atomlarının neden olduğu gezegenin kenarında parlak bir halka gösteriyor. Hava ışıması olarak adlandırılan bu tür ışık, aynı zamanda, uzaydan ve bazen de geceleri yerden görülebildiği Dünya atmosferinde de bulunur.

Flyby bilimi

Parker Solar Probe’un birincil hedefi güneş bilimi olsa da, Venüs uçuşları, görevin başlangıcında beklenmeyen bonus veriler için heyecan verici fırsatlar sunuyor.

WISPR ayrıca Venüs’ün yörünge toz halkasını (Venüs’ün Güneş etrafındaki yörüngesinin ardından saçılan mikroskobik parçacıkların çörek şeklinde bir izi) görüntüledi ve FIELDS cihazı Venüs atmosferinde radyo dalgalarının doğrudan ölçümlerini yaparak bilim adamlarının nasıl olduğunu anlamalarına yardımcı oldu. Güneş’in 11 yıllık faaliyet döngüsü sırasında üst atmosfer değişir.

Aralık 2021’de araştırmacılar, Venüs’ün arkasından akan kuyruklu yıldız benzeri plazma kuyruğunun yeniden keşfi hakkında “kuyruk ışını” olarak adlandırılan yeni bulgular yayınladılar. Yeni sonuçlar, Venüs atmosferinden yaklaşık 5.000 mil uzağa uzanan bu parçacık kuyruğunu gösterdi. Bu kuyruk, Venüs’ün suyunun gezegenden nasıl kaçtığı ve mevcut kuru ve yaşanmaz ortamına katkıda bulunduğu olabilir.

Sonraki iki uçuşun geometrisi muhtemelen Parker’ın gece tarafını görüntülemesine izin vermeyecek olsa da, bilim adamları Venüs’ün uzay ortamını incelemek için Parker’ın diğer araçlarını kullanmaya devam edecekler. Kasım 2024’te uzay aracı, yedinci ve son uçuşunda yüzeyi görüntülemek için son bir şansa sahip olacak.

Venüs araştırmasının geleceği

Laurel, Maryland’deki Johns Hopkins Uygulamalı Fizik Laboratuvarı tarafından inşa edilen ve işletilen Parker Solar Probe, uçuşlar hakkında bonus veri toplayan ilk görev değil, ancak son başarıları, diğer görevlere, araçlarını geçerken enstrümanlarını açma konusunda ilham verdi. Venüs. Parker’a ek olarak, ESA (Avrupa Uzay Ajansı) BepiColombo misyonu ve ESA ve NASA Solar Orbiter misyonu, önümüzdeki yıllarda uçuşları sırasında veri toplamaya karar verdi.

NASA’nın DAVINCI ve VERITAS misyonları ve ESA’nın EnVision misyonu ile bu on yılın sonunda daha fazla uzay aracı Venüs’e gidiyor. Bu görevler, Venüs’ün atmosferinin görüntülenmesine ve örneklenmesine yardımcı olacak ve ayrıca kızılötesi dalga boyları ile yüzeyi daha yüksek çözünürlükte yeniden haritalandıracak. Bu bilgi, bilim adamlarının yüzey mineral yapısını belirlemelerine ve gezegenin jeolojik tarihini daha iyi anlamalarına yardımcı olacaktır.

NASA Genel Merkezi’ndeki Gezegen Bilimleri Bölümü direktörü Lori Glaze, “Venüs’ün yüzeyini ve atmosferini inceleyerek, yaklaşmakta olan görevlerin bilim adamlarının Venüs’ün evrimini ve Venüs’ü bugün yaşanılmaz kılmaktan neyin sorumlu olduğunu anlamalarına yardımcı olacağını umuyoruz” dedi. “Hem DAVINCI hem de VERITAS öncelikle yakın kızılötesi görüntülemeyi kullanacak olsa da, Parker’ın sonuçları çok çeşitli dalga boylarında görüntülemenin değerini göstermiştir.”