“Megaripples”, Dünya ve Mars’ın yüzeyinde meydana gelen, rüzgarla çalışan farklı yatak biçimleridir. Burada, Yüksek Çözünürlüklü Görüntüleme Bilimi Deneyi’nden (HiRISE) elde edilen veriler kullanılarak bu perspektif görünümde, merkezin alt kısmında kuzey kutup kumullarına bitişik mega dalgalar gösterilmektedir. Bu kuzey kutbu mega dalgaları ve kum tepeleri, mevsimsel CO2 kapağı geri çekilmesiyle modüle edilen yaz katabatik rüzgarları tarafından yönlendirilen, gezegendeki bilinen en yüksek kum akışlarını sağlar. Manzara yaklaşık 1 kilometre genişliğindedir. Kredi: HiRISE verileri NASA/JPL/University of Arizona’nın izniyle verilmiştir.
Rüzgarın etkisinin neden olduğu orta ölçekli yatak biçimleri olan Megaripples, kapsamlı bir şekilde incelenmiştir ve birkaç istisna dışında, geçmiş iklimlerin büyük ölçüde hareketsiz kalıntıları olduğu düşünülmüştür. Planetary Science Institute Araştırma Bilimcisi Matthew Chojnacki’nin yeni bir makalesi, Kuzey Kutbu’nun kuzey kutup bölgesinde bol miktarda megaripple popülasyonunun tanımlandığını gösteriyor.[{” attribute=””>Mars and were found to be migrating with dunes and ripples.
Megaripples on Mars are about 1 to 2 meters tall and have 5 to 40 meter spacing, where there size falls between ripples that are about 40 centimeters tall with 1 to 5 meter spacing and dunes that can reach hundreds of meters in height with spacing of 100 to 300 meters. Whereas the megaripples migration rates are slow in comparison (average of 0.13 meters per Earth year), some of the nearby ripples were found to migrate an average equivalent of 9.6 meters per year over just 22 days in northern summer – unprecedented rates for Mars. These high rates of sand movement help explain the megaripple activity.
Polar bedform sites with active megaripples, as viewed in HiRISE. Approximate transport direction is toward the lower left and the inset is 100 meters wide. Credit: HiRISE data are courtesy of NASA/JPL/University of Arizona
“Using repeat HiRISE images acquired over long durations – six Mars years or 13 Earth years – we examined the dynamic activity of polar bedforms. We found the thin Martian atmosphere can mobilize some coarse-grained megaripples, overturning prior notions that these were static relic landforms from a past climate. We mapped megaripples and adjacent bedforms across the north polar sand seas, the most expansive collection of dune fields on Mars,” said Chojnacki, lead author of “Widespread Megaripple Activity Across the North Polar Ergs of Mars” that appears in Journal of Geophysical Research: Planets.
Part of the uncertainty when studying planetary polar landforms is the long, cold polar winter that eventually covers the region in carbon dioxide and water ice. For wind-driven bedforms, such as megaripples, that means they are unable to migrate for nearly half of the year. “However, it appears the late spring and summer winds that descend off the polar cap more than make up for these other periods of inactivity,” Chojnacki said.
“Megaripple’ların bölge genelinde yaygın olduğu ve Mars’ta daha düşük enlemlerde bulunan diğer sitelere kıyasla nispeten yüksek oranlarda göç ettiği bulundu. Bu artan aktivite, muhtemelen, kutup buzunun süblimleştiği yaz mevsimi rüzgarları tarafından yönlendirilen komşu kumullar için bulunan daha büyük kum akışlarıyla ilgilidir. Bu, Mars yüzeyinin çoğunun sadece eski ya da statik değil, aktif olarak değiştirildiği fikrini destekliyor.” dedi Chojnacki. “Bunun aksine, diğer mega dalgalar, düşük rüzgar alanlarındaki tanecikler arası buzun muhtemel bir sonucu olarak stabilize görünüyor.”
Referans: Matthew Chojnacki, David A. Vaz, Simone Silvestro ve David CA Silva tarafından yazılan “Mars’ın Kuzey Kutup Erg’lerinde Yaygın Megaripple Aktivitesi”, 12 Kasım 2021, JGR: Gezegenler.
DOI: 10.1029/2021JE006970
Proje tarafından finanse edildi NASA Mars Veri Analizi programı 80NSSC20K1066 verir.