Bir başka Birleşik Krallık parlamento komitesi, hükümetin İnternet içeriğini ‘güvenlik’ üzerine geniş bir şekilde odaklayarak düzenlemeye yönelik tartışmalı planına ağırlık verdi.
Dijital, Kültür, Medya ve Spor (DCMS) Komitesi ayrıntılı olarak uyardı bildiri bugün, yasa taslağının “ne ifade özgürlüğünü yeterince korumadığını, ne de kullanıcıdan kullanıcıya ve arama hizmetlerinde çeşitli yasa dışı ve zararlı içerik türleriyle mücadele edecek kadar açık ve sağlam olduğunu” “acil endişeleri” olduğunu belirtti.
Komisyonun sayısız endişesi arasında, yasa dışı içerik ve zarar tanımlamaları gibi farklı türlerdeki zararların yasa dışı olarak ne kadar belirsiz bir şekilde tanımlandığı ve milletvekillerinin hükümetin tasarının kendisinde daha fazla ayrıntıya yer vermediğini ve bunun da etkinin anahtar olarak değerlendirilmesini zorlaştırdığı yer alıyor. Bileşenler (Uygulama Kuralları gibi) ikincil mevzuat yoluyla takip edilecek, bu nedenle henüz masada değil.
Bu genel belirsizlik, bir “bakım yükümlülüğü” yaklaşımının seçimiyle ilgili karmaşıklıklarla birleştiğinde – ki bu rapor aslında birkaç özel göreve ayrılmaktadır (yasadışı içerik karşısında; çocuklar için risk oluşturan içerik; ve yüksek riskli P2P hizmetlerinin bir alt kümesi için yetişkinler için risk oluşturan içerik) — komitenin görüşüne göre, önerilen çerçevenin aranan “kapsamlı güvenlik rejimini” gerçekleştiremeyebileceği anlamına gelir.
Hükümete, platformların “karar verme ile ifade özgürlüğü yükümlülüklerini gerektiği gibi dengeleyip dengelemediğini” değerlendirmek için düzenleyici Ofcom için bir dengeleme testi dahil etmesini tavsiye eden komiteye göre, yasa tasarısı aynı zamanda ifade özgürlüğü için riskler de yaratıyor.
Platformların, geniş içerik alanlarındaki ani, kötü tanımlanmış yükümlülüğe, konuşmayı aşırı kaldırarak yanıt verme riski – Birleşik Krallık’ta ifade özgürlüğü üzerinde caydırıcı bir etkiye yol açması – komitenin ortaya koyduğu tasarıya karşı yöneltilen birçok eleştiriden biri. almak için.
Hükümetin, tasarıyı gündeme getirmek için zararlı içerik tanımlarını ve ilgili güvenlik görevlerini yeniden çerçevelemesini önerir. uluslararası insan hakları hukuku ile uyumlu – “otomatik veya algoritmik içerik denetimi de dahil olmak üzere, bir sağlayıcının zararla mücadele eylemlerinin, sistemlerinin ve süreçlerinin değerlendirilmesi gereken asgari standartlar” sağlayarak aşırı kaldırma riskine karşı korunmaya çalışmak için.
Birleşik Krallık bakanlarının defalarca mevzuata sabitlediği temel bir konu olan çocuk güvenliği konusunda bile komite, önerilen rejimin “sorunun gerçekliğiyle yeterince örtüşmediği” anlamına geldiğini öne sürdükleri tasarıda “zayıflıkları” işaretliyor.
Hükümete bu alanda daha da ileri gitmesi için çağrıda bulundular ve tasarının ekmek kırıntısı (diğer bir deyişle “faillerin kasıtlı olarak suç faaliyetinin eşiklerini altüst ettikleri ve bir hizmet sağlayıcısı tarafından içeriğin kaldırılması) gibi “teknik olarak yasal” uygulamaları kapsayacak şekilde genişletilmesi çağrısında bulundular. ”) — aslında yasadışı olmasa da, uygulamayı öneren tanık ifadesine atıfta bulunarak, “yine de çevrimiçi CSEA dizisinin bir parçasını oluşturur. [child sexual exploitation and abuse]”.
Benzer şekilde komite, tasarının kadınları ve kızları özel olarak onlara yönelik çevrimiçi şiddet ve istismar türlerine karşı (örneğin, kadınların “teknolojiyle etkinleştirilen “çıplaklaştırılması” ve derin sahte pornografi) türlerine karşı korumak için daha da ileri gitmesi gerektiğini öne sürüyor.
Ofcom’un platformları inceleme yetkileri konusunda, komite bunların daha da güçlendirilmesi gerektiğini savunuyor – düzenleyiciye “uygulamadaki operasyonları ve çıktıları değerlendirmek için bir hizmetin sistemlerinin gizli denetimini veya incelemesini yapma” yetkisi vermek için değişiklikleri teşvik ediyor; ve “içeriğin bir hizmet aracılığıyla nasıl yayıldığı hakkında genel bilgi talep etmek”, milletvekilleri ayrıca tasarının Ofcom’un platformlardan talep edebileceği veri türleri hakkında daha spesifik ayrıntılar sağlaması gerektiğini öne sürüyor (muhtemelen etkili gözetimden kaçınmak için).
Ancak – icra konusunda – komitenin diğer yönde endişeleri var ve Ofcom’un (olması gereken) çok önemli yetkilerinin platformlara karşı nasıl kullanılabileceğine dair netlik eksikliğinden endişe duyuyor.
Bu yetkilerin yalnızca kapsam içi hizmetler için geçerli olduğunu netleştirmek gibi bir dizi ince ayar önerdi.
Milletvekilleri ayrıca, düzenleyicinin yeni teknolojinin kullanımını zorunlu kılacak (bakım yükümlülüğünün “kalıcı ve yaygın” başarısızlıklarını takiben) sözde “teknoloji bildirimlerinin” kullanımının yeniden taslağının çıkarılması için çağrıda bulunuyorlar. Bu yetkinin uygulanması “daha sıkı” tanımlanmalı ve sağlayıcıları uyumlu hale getirmek için gereken eylemler hakkında daha pratik bilgiler ve ayrıca Ofcom’un bu tür bir gücün kullanımının orantılı olup olmadığını nasıl test edeceği hakkında daha fazla ayrıntı sağlanmalıdır.
Burada komite, olası iş kesintisi sorunlarını işaretler. Ayrıca, hükümetin bu yetkilerin “VPN’ler ve HTTP’ler üzerinden DNS gibi teknolojilerin ortaya çıkması göz önüne alındığında, geleceğe uygun şekilde hazırlanıp korunmadığını” değerlendirmek için zaman ayırmasını önerir.
Rapordaki diğer tavsiyeler arasında, yasanın tazmin ve yargı denetimi konusuna daha fazla açıklık getirmesi yönünde bir çağrı da yer alıyor.
Komite ayrıca hükümeti, çevrimiçi güvenlik ve dijital düzenlemeyi denetlemek için özel bir ortak komite oluşturmasına karşı uyarıyor ve parlamento denetimine “en iyi hizmetin mevcut, bağımsız, partiler arası seçilmiş komiteler tarafından sunulduğunu ve yaptığımız çalışmaların kanıtladığı ve devam edeceğini ileri sürüyor. Bu alanda yapmak için”.
Hükümetin komitenin tavsiyelerini ne kadar dikkate alacağını göreceğiz. Dijitalden sorumlu devlet sekreteri Nadine Dorries daha önce geniş kapsamlı mevzuat paketine ilişkin meclis geri bildirimini almaya açık olduğunu öne sürmüştü.
DCMS Komitesi tarafından hazırlanan rapor, tasarıyı incelemeye odaklanan ve aynı zamanda yasa taslağının hükümetin güvenlik amaçlarının gerisinde kalma riski taşıdığı konusunda uyarıda bulunan bir meclis ortak komitesinin Aralık ayındaki daha önceki tavsiyelerini takip ediyor.
Hükümet, Çevrimiçi Güvenlik faturası taslağını Mayıs 2021’de yayınladı – kullanıcıları, (zaten yasa dışı) içerikle ilgili olsun veya olmasın, kullanıcıları bir dizi zarardan korumak amacıyla İnternet platformlarına özen yükümlülüğü getirmek için uzun soluklu bir plan ortaya koydu. zorbalık veya yeme bozukluklarını veya intiharı teşvik eden içerikler (sosyal medya platformlarının daha genç kullanıcıları için orantısız riskler oluşturabilir) gibi daha geniş anlamda sorunlu ancak yasa dışı olmayan içerik yoluyla terör propagandası, çocukların cinsel istismarı materyali ve nefret söylemi olarak.
Kasım ayında ortak komiteye konuşan Dorries, mevzuatın İnternet kültüründe sistemik bir değişiklik başlatacağını öngördü – milletvekillerine ve meslektaşlarına İnternet platformlarının işleyişinde “devasa, büyük” bir değişiklik yaratacağını söyledi.
Parlamentodan geçmekte olan yasa tasarısı, geniş bir İnternet platformları yelpazesini hedefliyor ve genişletilmiş bir rolde Ofcom tarafından denetlenen düzenlenmiş Davranış Kuralları aracılığıyla güvenlik odaklı yönetişim standartlarının uygulanmasını öngörüyor. ihlaller.
Düzenlemenin kapsamlı kapsamı – yasanın yalnızca çevrimiçi olarak yayılan yasa dışı içeriği değil, kısıtlamaların ifade ve konuşma özgürlüğünü etkileme riskinin bulunduğu daha gri bir alana giren şeyleri hedef alma niyeti – teklifin sivil toplumdan büyük eleştiriler aldığı anlamına geliyor. özgürlükler ve dijital haklar gruplarının yanı sıra sorumluluk ve uyumluluk yükü ile ilgilenen işletmelerden.
Buna paralel olarak hükümet, platformların uçtan uca şifreleme kullanımına yönelik saldırıları artırıyor – sağlam güvenlik ima etmeye çalışan söylemler kullanmak, pedofilleri yakalamanın önünde bir engel oluşturuyor (örneğin, bkz. hükümetin yakın zamanda kamuoyunu E2E şifrelemesine karşı döndürmeye çalışmak için NoPlaceToHide PR’sini açıkladı). Dolayısıyla eleştirmenler, bakanların, iyi uygulamaları kitlesel dijital gözetim yoluyla ‘çocuk güvenliğini’ dayatan bir hedefin önündeki engeller olarak yeniden şekillendirerek İnternet güvenliğini ve mahremiyeti bozmaya çalıştıklarından da endişe duyuyor.
Bu cephede, son aylarda, İçişleri Bakanlığı ayrıca çocuklara yönelik cinsel istismar materyallerini taramak için E2EE sistemlerine uygulanabilecek teknolojilerin geliştirilmesini teşvik etmek için vergi mükelleflerine biraz para saçıyor – bunun bir orta yol sunabileceğini iddia ediyor. sağlam güvenlik ve kolluk kuvvetlerinin veri erişim gereksinimleri arasında.
Tasarıyı eleştirenler, tüm İnternet kullanıcılarından en güçlü güvenlik ve mahremiyet korumalarının kaldırılması için popülist bir kaldıraç olarak uydurma bir çocuk ‘koruma’ iddiasını kullanmanın – aynı zamanda ticari sağlayıcılardan oluşan bir kulübe endüstrisini ortaya çıkmaya teşvik ettiğini iddia ediyor. Satılık ‘çocuk koruma’ gözetim hizmetleri – bununla birlikte, gaz aydınlatmaya korumadan çok daha yakındır.
Geriye dönüp baktığımızda, İngiltere’nin dijital ekonomisini düzenleme riski konusunda da pek çok endişe var.
Ve eski bir devlet bakanının belirttiği gibi, yasa tasarısının her tür çevrimiçi şikayet için parlamenter bir “hobi atı” haline gelmesi – karmaşık ve yetersiz tanımlanmış içerik düzenlemesinin İngiltere’deki yeni başlayanlara karşı teknoloji devleri üzerinde orantısız bir yük oluşturma potansiyeli ile Kendi kendine hizmet eden algoritmaları ve içerik denetlemesi, ilk etapta İnternet düzenlemesi çağrılarını körükleyen ve aynı zamanda İngiltere İnternet kullanıcılarının insan haklarına son derece zararlı olan Facebook gibi.