TOI-2180 b’ye benzeyen, G-tipi bir yıldızın yörüngesinde dönen bir gaz devi ötegezegen. Kredi bilgileri: NASA
Bir UC Riverside astronomu ve bir grup kartal gözlü vatandaş bilim adamı, tipik yıldız gözlem araçlarıyla gözden gizlenmiş dev bir gaz gezegeni keşfetti.
TOI-2180 b gezegeni ile aynı çapa sahiptir. Jüpiter, ancak neredeyse üç kat daha büyük. Araştırmacılar ayrıca, helyum ve hidrojenden daha ağır elementlerde Dünya kütlesinin 105 katı içerdiğine inanıyorlar. Güneş sistemimizde buna benzer bir şey yok.
Bulguların detayları şurada yayınlandı: Astronomi Dergisi ve 13 Ocak’ta American Astronomical Society sanal basın etkinliğinde sunuldu.
Gezegenin varlığının doğrulanmasına yardımcı olan UCR astronomu Paul Dalba, “TOI-2180 b bulunması çok heyecan verici bir gezegen” dedi. 1) birkaç yüz günlük bir yörüngeye sahip olmak, 2) Dünya’ya nispeten yakın olmak (379 ışıkyılı bir süre için yakın olarak kabul edilir) üçlüsüne çarpıyor. ötegezegen) ve 3) yıldızının önünden geçişini görebilmemiz. Gökbilimcilerin bu kutuların üçünü de kontrol eden bir gezegen keşfetmeleri çok nadirdir.”
NASA’nın Geçiş Yapan Ötegezegen Araştırma Uydusunun (TESS) resmi. Kredi: NASA’nın Goddard Uzay Uçuş Merkezi
Dalba ayrıca gezegenin özel olduğunu, çünkü yıldızının etrafındaki bir turu tamamlamasının 261 gün sürdüğünü, güneş sistemimizin dışındaki bilinen birçok gaz deviyle karşılaştırıldığında uzun bir süre olduğunu açıkladı. Dünya’ya görece yakınlığı ve yörüngesindeki yıldızın parlaklığı da gökbilimcilerin onun hakkında daha fazla şey öğrenebilmelerini mümkün kılıyor.
Güneşimiz dışındaki yıldızların yörüngesinde dönen ötegezegenleri bulmak için, NASA‘s TESS uydu bir ay boyunca gökyüzünün bir yerine bakar, sonra yoluna devam eder. Bir gezegen bir yıldızın önünden geçtiğinde meydana gelen parlaklık düşüşlerini araştırıyor.
Dalba, “Temel kural, bir gezegen bulduğumuza inanmadan önce üç “düşüş” veya geçiş görmemiz gerektiğidir.” Dedi. Tek bir geçiş olayı, titreşimli bir teleskoptan veya bir gezegen gibi görünen bir yıldızdan kaynaklanabilir. Bu nedenlerle, TESS bu tek geçiş olaylarına odaklanmaz. Ancak vatandaş bilim adamlarından oluşan küçük bir gruptur.
Bir grup üyesi ve eski ABD deniz subayı Tom Jacobs, TESS verilerine baktığında, yalnızca bir kez TOI-2180 yıldızının ışığının söndüğünü gördü. Grubu, yıldızlarının yörüngesinde dönmesi uzun süren gezegenleri incelemekte uzmanlaşan Dalba’yı uyardı.
Yeni gezegenin kütlesini ve yörüngesini hesaplamaya yardımcı olmak için kullanılan Lick Gözlemevi’nin Otomatik Gezegen Bulucu. Kredi: Laurie Hatch/Lick Gözlemevi
Dalba ve meslektaşları, Lick Gözlemevi’nin Otomatik Gezegen Bulucu Teleskopunu kullanarak gezegenin yıldız üzerindeki yerçekimsel çekişini gözlemlediler ve bu onların TOI-2180b’nin kütlesini hesaplamalarına ve yörüngesi için çeşitli olasılıkları tahmin etmelerine olanak sağladı.
Dalba, ikinci bir geçiş olayını gözlemlemeyi umarak, kuzey yarımkürede üç kıtada 14 farklı teleskop kullanarak bir kampanya düzenledi. Ağustos 2021’deki 11 gün boyunca, çaba, TOI-2180 yıldızının 20.000 görüntüsüyle sonuçlandı, ancak hiçbiri gezegeni güvenle tespit edemedi.
Ancak kampanya, grubun TESS’in gezegenin tekrar bir takip çalışması planladıkları Şubat ayında yıldızından geçişini göreceğini tahmin etmesine yol açtı. Dalba’nın araştırması için fon, Ulusal Bilim Vakfı’nın Astronomi ve Astrofizik Doktora Sonrası Burs Programı tarafından sağlanmaktadır.
Vatandaş gezegen avcıları grubu, TESS gibi NASA uydularından kamuya açık verileri alır ve tek geçiş olaylarını arar. Profesyonel gökbilimciler çok sayıda veriyi otomatik olarak taramak için algoritmalar kullanırken, Görsel Araştırma Grubu teleskop verilerini gözle incelemek için oluşturdukları bir programı kullanır.
Dalba, “Gösterdikleri çaba gerçekten önemli ve etkileyici, çünkü tek geçiş olaylarını güvenilir bir şekilde tanımlayabilen kod yazmak zor,” dedi. “Bu, insanların hala kodu yendiği bir alandır.”
Referans: “TESS-Keck Anketi. VIII. Otomatik Gezegen Bulucu Teleskopu ile Eksantrik 261 Günlük Yörüngede Geçiş Yapan Dev Bir Gezegenin Doğrulanması” Paul A. Dalba, Stephen R. Kane, Diana Dragomir, Steven Villanueva Jr., Karen A. Collins, Thomas Lee Jacobs, Daryll M. LaCourse, Robert Gagliano, Martti H. Kristiansen, Mark Omohundro, Hans M. Schwengeler, Ivan A. Terentev, Andrew Vanderburg, Benjamin Fulton, Howard Isaacson, Judah Van Zandt, Andrew W. Howard, Daniel P. Thorngren, Steve B. Howell , Natalie M. Batalha, Ashley Chontos, Ian JM Crossfield, Courtney D. Dressing, Daniel Huber, Erik A. Petigura, Paul Robertson, Arpita Roy, Lauren M. Weiss, Aida Behmard, Corey Beard, Casey L. Brinkman, Steven Giacalone , Michelle L. Hill, Jack Lubin, Andrew W. Mayo, Teo Mocnik, Joseph M. Akana Murphy, Alex S. Polanski, Malena Rice, Lee J. Rosenthal, Ryan A. Rubenzahl, Nicholas Scarsdale, Emma V. Turtelboom, Dakotah Tyler, Paul Benni, Pat Boyce, Thomas M. Esposito, E. Girardin, Didier Laloum, Pablo Lewin, Christopher R. Mann, Fran ck Marchis, Richard P. Schwarz, Gregor Srdoc, Jana Steuer, Thirupathi Sivarani, Athira Unni, Nora L. Eisner, Tara Fetherolf, Zhexing Li, Xinyu Yao, Joshua Pepper, George R. Ricker, Roland Vanderspek, David W. Latham, S. Seager, Joshua N. Winn, Jon M. Jenkins, Christopher J. Burke, Jason D. Eastman, Michael B. Lund, David R. Rodriguez, Pamela Rowden, Eric B. Ting ve Jesus Noel Villaseñor, 13 Ocak 2022, Astronomi Dergisi.
DOI: 10.3847/1538-3881/ac415b