Küresel küme Messier 14 ve Hubble tarafından araştırılan kendine özgü çoklu yıldız popülasyonları

Gökbilimciler, Hubble Uzay Teleskobu’nu (HST) kullanarak küresel küme Messier 14’ü ve onun tuhaf çoklu yıldız popülasyonlarını gözlemlediler. 7 Ocak’ta arXiv.org’da yayınlanan gözlemsel kampanyanın sonuçları, bu kümenin doğası hakkında önemli bilgiler veriyor.

Küresel kümeler (GC’ler), galaksilerin yörüngesinde dönen sıkıca bağlı yıldızların koleksiyonlarıdır. Gökbilimciler onları, yıldızların ve galaksilerin evrimi üzerine çalışmaları mümkün kılan doğal laboratuvarlar olarak algılarlar. Özellikle, küresel kümeler, araştırmacıların erken tip gökadaların oluşum tarihini ve evrimini daha iyi anlamalarına yardımcı olabilir, çünkü GC’lerin kökeni yoğun yıldız oluşum dönemleriyle yakından bağlantılı görünmektedir.

Dünya’dan yaklaşık 30.300 ışıkyılı uzaklıkta bulunan Messier 14 (veya M14, NGC 6402 olarak da bilinir), Galaktik düzlemin yakınında bulunan Samanyolu galaksimizde GC’dir. M14 en büyük ve en parlak Galaktik GC’lerden biri olmasına rağmen, esas olarak yüksek kızarması (yaklaşık 0.6) ve Galaktik düzleme yakınlığı nedeniyle henüz kapsamlı bir şekilde çalışılmamıştır.

Bunu değiştirmek için, İtalya’daki Roma Gözlemevi’nden Francesca D’Antona liderliğindeki bir gökbilimciler ekibi, HST’nin Geniş Alan Kamerası 3’ün Ultraviyole ve Görsel Kanalını (UVIS/WFC3) ve Geniş Alan Kanalı’nı kullanarak M14’ün fotometrik gözlemlerini yapmaya karar verdi. Anketler için Gelişmiş Kamera (WFC/ACS).

Araştırmacılar makalede şöyle yazdılar: “GO-16283’ün (PI.F.D’Antona) bir parçası olarak toplanan çok bantlı HST gözlemlerine dayanan devasa GC NGC 6402’nin çok bantlı fotometrisini sunduk.”

Gözlemler, ekibin M14’ün kromozom haritasını (ChM) elde etmesine izin verdi. Küresel kümeleri sınıflandırmak ve çoklu popülasyonlarını karakterize etmek için etkili bir araç olarak hizmet eden sözde iki renkli bir diyagramdır.

M14’teki çoklu popülasyonların en ilgi çekici özelliklerinden biri, oksijen veya magnezyum gibi bazı hafif elementlerin dağılımındaki büyük boşluktur. Bu nedenle, çalışmanın yazarları bu özelliği araştırmak için ChM’yi kullandılar.

Makaleye göre, M14’ün kromozom haritası, bilinen diğer bazı büyük kütleli GC’lerde gözlemlendiği gibi aşırı kimyasal bileşimlere sahip yıldızları göstermiyor. ChM’nin aşırı anomalilere sahip yıldız grubundan (E yıldızları olarak anılır) yoksun olduğu kaydedildi.

ChM, M14’ün diyagramın kırmızı tarafında daha yüksek metalikliğe sahip bir grup yıldız içerdiğini gösterir – sözde popülasyon 2G yıldızları (2GD olarak adlandırılır). Genel olarak, 2G yıldızları, proton yakalama reaksiyonları ile çok yüksek sıcaklıklarda (30 ila 100 milyon K arasında) işlenen gazın tipik bolluk modellerini gösterir. Bu sonuçlar, M14’ün bir Tip II kümesi olduğunu gösterir – dikkat çekici derecede karmaşık bir ChM sergileyen demir-karmaşık bir küme.

Çalışma ayrıca M14’ün aşırı helyum içeriğine sahip yıldız popülasyonlarına ev sahipliği yapmadığını ve araştırmacıların bu kümenin 2G yıldız oluşumunun iki aşamasından geçtiğini varsayıyor.

“İlki, p-işlenmiş elementlerle kuvvetli bir şekilde kirlenmiş ve helyum açısından önemli ölçüde zengin olan maddeden, ikincisi -ilk olayın aynı ağır p-işlemini paylaşması gerekmeyen- maddeden, bozulmamış gazla yoğun bir şekilde seyreltilmiş, böylece hem helyum hafif elementlerin içeriği ve bolluğu ya standart ya da standarda yakın kalıyor” dedi bilim adamları.

© 2022 Bilim X Ağı