Pek çok kişiyi şaşırtacak şekilde Days Gone yeniden haber değeri taşıyor. Oyunun kendisi değil, akıl, ancak yayıncı Sony tarafından ele alınması. Zombi istilasına uğramış bir Amerika’da bıyıklı bir motorcuyu takip eden yaklaşık üç yaşındaki PS4 oyunu, açık ve kapalı bir durum gibi görünebilir: Oyunun ilk sürümü çok az tantana ile karşılandı, kritik tepkisi olumlu ama orta karardı. , ve geçen yılki PC bağlantı noktası nihayet oyunu şimdiye kadarki en iyi durumda sundu.
Makul bir başarı, düşünebilirsiniz. Övünülecek bir şey yok, ama kesinlikle birikmiş işlerden zevk alacak biri. Yine de bu başarı, sıcak bir konu haline geldi. bir kutlama duyurusu Bu haftanın başlarında Sucker Punch’ın Ghost of Tsushima’sı sekiz milyondan fazla sattı, Days Gone yardımcı yönetmeni Jeff Ross bu fırsatı oyununun karşılaştırmalı işleyişi hakkında konuşma fırsatı buldu.
O da lansman sonrası benzer bir noktada görünüşe göre sekiz milyondan fazla kopya satmıştı, ancak Sony’den neredeyse aynı övgüyü almadı. Ross, “Yerel stüdyo yönetimi bize bunun büyük bir hayal kırıklığı olduğunu hissettirdi,” dedi. söz konusuDays Gone’s olduğunu vurgulayarak üstleri hayal kırıklığına uğratan satışlar, inceleme puanları değil. Ghost of Tsushima’nın Sony’den aldığı kurumsal tokat ve sosyal medya övgüleri
Herhangi bir geliştiricinin, yarattıklarının adaletsizce muamele gördüğünü görmek için dişlerde bir tekme, ancak belki de ağızdaki bu kumar, kendi yayıncınızdan geldiğinde biraz daha acıtıyor. Video oyunları endüstrisindeki tüm sanat ve auteurizm konuşmalarına rağmen, hala ticari başarıyı ödüllendirmesi beklenen ticari bir alan. Bir oyun iyi satıyorsa ve yaratıcı ekibi hala oyundaysa, muhtemelen bir devam filmi bekleyebilirsiniz. Ama Days Gone için Ross diyor ki, kartlarda yoktu.
Neredeyse kaçan oyunlar
Bana göre Ross’un tepkisi, Days Gone’un neden rafa kaldırıldığından çok, satış rakamlarının alaka düzeyinin tam olarak durmasından daha az şey söylüyor. Belki Sony, oyunun ayarının peşinde olduğu uzun ömürlülüğe sahip olduğunu düşünmedi veya oyun kendini uyarlamaya ödünç vermedi (unutmayın, bir Ghost of Tsushima filmi yolda). Oyunun çöküşü hakkında spekülasyon yapmak kolay, ancak kesin olarak söyleyebileceğimiz şey, video oyunu satışlarının nadiren yararlı bir başarı göstergesi olduğudur.
Gerçek başarıyı kastediyorum. Önemli olan tür. Oyuncuların konsol nesli geçtikten yıllar sonra bir oyun hakkında konuşmasını sağlayan veya orijinal teknolojisinin talihsiz ‘retro’ diyarına düştüğü gelecek yıllarda oyunu yeniden yapmaya ve taklit etmeye çalıştığı türden. Minecraft olan dünyayı yiyen ticari devi Grand Theft Auto 5’in gülünç satış rakamlarından veya Tetris’in modern üçlü A sürümlerine karşı hala kendi başına kalabileceğine dair büyüleyici düşünceden bahsetmek çok eğlenceli. Ancak bu tür rakamlar çoğu zaman resmin tamamını çizmede başarısız olur.
“Ghost of Tsushima ve Days Gone hakkındaki tartışmanın vurguladığı şey, satış rakamlarına verilen tepkinin genellikle rakamlardan çok bir oyun hakkında bilgi vermesidir.”
Tim Schafer’in çok övülen akıllara durgunluk veren platform oyunu Psychonauts’u ele alalım. Şimdi, karakterlerinin saf aptallığını ve temalarının saçmalığını daha önce birkaç 3D platform oyununun sahip olduğu şekilde kucaklayan bir kült klasik olarak kabul ediliyor. Geçen yıl piyasaya sürülen uzun zamandır beklenen devam filmi, oyun dünyasının toplu olarak Razputin’in neden bu kadar uzun süre kaçmasına izin verdiğimizi merak etti. Orijinal Psychonauts’un 2005’te piyasaya sürülmesi ise oldukça farklı bir hikaye anlattı. Eleştirmenlerin gözdesi olsa da, 100.000’den az kopya sattı ve yayıncısının CEO’sunun istifasına yol açtı. Psychonauts’a tamamen ticari bir açıdan bakmak, onu utanç verici bir flop gibi gösteriyor, ancak hepimiz oyunun harika olduğunu biliyoruz.
Zamanda 1999’a bir adım atın ve System Shock 2 ile benzer bir hikaye bulacaksınız. RPG ilerlemesini, kapsamlı keşifleri ve anlatı lezzetini o kadar ustaca bir araya getiren çığır açan, sürükleyici bir sim; düşmanları, tasvir etmeleri gereken etli canavarlardan çok oyun hamuru yığınlarına daha yakın bakıyorlar. Sekiz yıl sonra, BioShock adlı az bilinen bir oyunun manevi halefi olarak hizmet etti, ancak hayatının çoğunu, fikri mülkiyet haklarını çevreleyen uzun süreli yasal çekişmeler arasında sıkışıp kalırken, düşük satış rakamlarıyla övünerek geçirdi.
Tabii ki, işaret etmek için daha yeni sürümler de var. Bioware’in exosuit kaplı üçüncü şahıs nişancı oyunu Anthem, 2019’un en çok satan sürümlerinden biriydi. Ancak bugün onu oynayan veya oyuncuları çabucak kapatan yorucu eziyete olan sevgilerini kanıtlamaya istekli pek çok insan bulamayacaksınız. Cyberpunk 2077 de lansmanını zorlaştıran buggy tartışmalarına rağmen rekor kıran satış rakamları elde etmeyi başardı.
Daha birçok örnek var: Beyond Good & Evil, Conker’s Bad Fur Day, Ōkami , Kingdoms of Amalur. İstediğini al.
hak edilen resepsiyon
Bütün bunlar önemsiz görünebilir. Ticari başarının ve eleştirel kabulün her zaman örtüşmediğini veya popüler algının ikisinden de tamamen farklı olabileceğini görmek zor değil. Nostalji güçlü bir güçtür ve eleştirmenlerin etkisi yıllar geçtikçe azalma eğilimindedir. Oyunlar, diğer tüm araçlar gibi, tüketici eğilimleri ve ileri geri dönen sanatsal stiller için yapılmış kültürel zamanın ruhuna tabidir.
Ancak Ghost of Tsushima ve Days Gone hakkındaki tartışmanın vurguladığı şey, satış rakamlarına verilen tepkinin genellikle rakamlardan çok bir oyun hakkında bilgi vermesidir. Oyuncular ve yönetim, geliştiricileri iyi yapılmış bir iş için tebrik ediyor mu? Göze çarpan bir oyun için şaşırtıcı derecede düşük satışlara mı bakıyorlar? Aldığı ticari yanıtı tam olarak aldığı konusunda tam olarak hemfikir mi? Bir oyunun piyasaya sürülmesinden bir yıl sonra, buna yönelik genel fikir birliğine muhtemelen karar verilecek. Yayıncının, geliştiricinin veya oyuncuların bu fikir birliğini ve oyunun yaratıcılarının başarılarını kutlama ihtiyacı duyup duymadıkları, bir başlığın bir başarı olarak kabul edilip edilmediği hakkında en çok şey söyler.
Days Gone için bu fikir birliği, orta karar bir kabuldü. Ghost of Tsushima’nın övgüsünü almadı ya da aynı ölçekte kararlı bir hayran kitlesi geliştirmedi. Ticari olarak, yukarıdaki davalardan aldığından çok daha fazlasını hak etmiş olabilir, ancak kritik olarak, o kadar değil. Sonuçta, satış rakamları hiçbir zaman satış rakamlarıyla ilişkilendirilmedi. gerçek başarı.