Gökbilimciler, Abell 48 olarak bilinen bir gezegenimsi bulutsu üzerinde kapsamlı bir uzaysal-kinematik çalışma yürüttüler. Araştırmanın sonuçları, bu nesnenin özellikleri ve doğası hakkındaki bilgimizi geliştirebilir. Çalışma 22 Aralık’ta arXiv ön baskı deposunda yayınlandı.
Gezegenimsi bulutsular (PNe), bir ana dizi yıldızından kırmızı dev veya beyaz cüceye dönüşme sürecinde bir yıldızdan fırlatılan genişleyen gaz ve toz kabuklarıdır. Nispeten nadirdirler, ancak yıldızların ve galaksilerin kimyasal evrimini inceleyen gökbilimciler için önemlidir.
1955 yılında keşfedilen Abell 48 (ayrıca PN G029.0+00.4 olarak da bilinir) nadir görülen bir Wolf-Rayet (WR) yıldızının etrafındaki bir PN’dir. Görünür hale olmadan, ortalama 40” açısal çapa sahip halka şeklinde bir morfoloji sergiliyor. Bu PN’nin metalikliği, diğer birçok parametresinin yanı sıra hala belirsizliğini koruyor.
Michigan Üniversitesi’nden Ash Danehkar liderliğindeki bir gökbilimciler ekibi, Abell 48’in özelliklerine daha fazla ışık tutmaya karar verdi ve esas olarak Geniş Alan Spektrografından (WiFeS) elde edilen mevcut gözlemsel verileri analiz etti. Avustralya Ulusal Üniversitesi (ANU). Veri seti, bu PN’nin 3B kinematik modelini geliştirmelerine izin verdi.
“Hα λ6563’ün integral alan gözlemlerini kullanarak ve [N II] λ6584 hat emisyonları, bu PN’nin kapsamlı bir uzaysal-kinematik analizini gerçekleştirdik. Araştırmacılar kağıda yazdılar, gözlemlenen uzamsal olarak çözülmüş hız kanallarını ve konum-hız diyagramını çoğaltmak için kinematik modelleme aracı SHAPE ile üç boyutlu bir uzaysal-kinematik iyonizasyon modeli geliştirildi.”
Hidrojen-alfa emisyonunun kinematik analizini gerçekleştirerek, Abell 48’in, yaklaşık 23 ark saniyelik bir dış yarıçapa ve yaklaşık 15 ark saniyelik bir kalınlığa sahip, deforme olmuş bir eliptik toroidal kabuğa sahip olduğu bulundu. Bu kabuk, yaklaşık 35 km/s’lik entegre bir hidrojen-alfa emisyon hattı genişlemesi ile ilişkilidir.
Ayrıca, çalışma, Abell 48’in kabuğunu çevreleyen dar (yaklaşık 3 yay saniyesi) dış düşük iyonizasyon yapılarının varlığını tespit etti. Gökbilimciler, bu yapıların yıldızlararası ortam (ISM) ile şok çarpışmalarının bir sonucu olarak oluşmuş olabileceğini varsayıyorlar.
Abell 48’in merkez yıldızına gelince, bunun WN5 tayf tipinde nadir bir Wolf-Rayet yıldızı olduğu bulundu. Yıldız hidrojen bakımından yetersizdir ve makalenin yazarları, hidrojen açısından zengin yıldız katmanının bir eşlik eden nesne tarafından kaybolduğunu varsaymaktadır.
“Benzer eliptik halka biçimli morfolojiye sahip bazı PNe’lerin, Abell 63 (Mitchell et al. 2007), Abell 41 (Jones et al. 2010), Sp 1 (Jones et al. 2012) gibi ikililiğe sahip ortak zarflardan evrimleştiğini biliyoruz. ) ve simetrik eksenleri ikili yörünge düzlemlerine kabaca dik olan HaTr 4 (Tyndall ve diğerleri. 2012),” diye açıkladı araştırmacılar.
İkili sistem hipotezini doğrulamak için Abell 48’in merkez yıldızının daha derinlemesine izlenmesini öneriyorlar. Bu tür gözlemler, bu yıldızın oluşumunu ve etrafındaki PN’nin bulutsu morfolojisini de açıklayabilir.
Çalışma, gezegenimsi bulutsu Abell 30’un ikili bir merkezi yıldıza sahip olduğunu gösteriyor
A. Danehkar, Wolf-Rayet çevresindeki bir gezegenimsi bulutsu olan Abell 48’in 3 boyutlu uzay-kinematik modellemesi [WN] Yıldız. arXiv:2112.12043v1 [astro-ph.SR], arxiv.org/abs/2112.12043
© 2022 Bilim X Ağı
Alıntı: Gezegenimsi bulutsu Abell 48’in son araştırmalar (2022, 3 Ocak) tarafından keşfedilen uzay-kinematik özellikleri 3 Ocak 2022’de https://phys.org/news/2022-01-spatio-kinematic-properties-planetary-nebula-abell’den alındı .html
Bu belge telif haklarına tabidir. Özel çalışma veya araştırma amaçlı herhangi bir adil işlem dışında, yazılı izin alınmadan hiçbir bölüm çoğaltılamaz. İçerik yalnızca bilgi amaçlı sağlanmıştır.