Bulutsunun keşif görüntüsü. Bu görüntü için, toplam 20 saatlik bir pozlama süresi elde etmek için 120 ayrı pozun birleştirilmesi gerekiyordu. Görüntüler birkaç ay içinde Brezilya’dan çekildi. Kredi bilgileri: Maicon Germiniani
Astro ve Parçacık Fiziği Bölümü’nden Stefan Kimeswenger liderliğindeki uluslararası bir gökbilimciler ekibi, bilimsel amatörlerle birlikte yeni bir galaktik bulutsu sınıfı belirledi. Bu, yıldız evriminin anlaşılmasında önemli bir yapı taşı sağlar ve üniversite araştırmaları ile toplum bilimi arasındaki uluslararası işbirliğinin önemini gösterir.
Bilim adamları, ilk kez, bilimsel amatörler tarafından yapılan bir keşiften başlayarak, bir ortak zarf sisteminin (CE) tam gelişmiş bir kabuğuna – bir ikili yıldız sisteminin ortak zarfının aşamasına – kanıt sağlamayı başardılar. “Ömürlerinin sonuna doğru normal yıldızlar şişerek kırmızı dev yıldızlara dönüşür. Yıldızların çok büyük bir kısmı ikili yıldızlarda olduğundan, bu durum yaşamlarının sonundaki evrimi etkiler. Yakın ikili sistemlerde, bir yıldızın şişen dış kısmı, her iki yıldızın etrafında ortak bir zarf olarak birleşir. Bununla birlikte, bu gaz zarfının içinde iki yıldızın çekirdeği pratik olarak bozulmamış ve bağımsız tek yıldızlar gibi evrimlerini takip ediyor” diye açıklıyor astrofizikçi Stefan Kimeswenger. Araştırmacılar şimdi sonuçlarını Astronomy & Astrophysics dergisinde yayınladılar.
Amatör gökbilimciler sayesinde keşif
Birçok yıldız sisteminin böyle bir evrimin kalıntıları olduğu bilinmektedir. Kimyasal ve fiziksel özellikleri parmak izi görevi görür. Ayrıca ortak bir zarf geliştirmek üzere olan yıldız sistemleri, özgül ve yüksek parlaklıkları nedeniyle zaten keşfedilmişti. Ancak, bir CE’nin tam gelişmiş zarfı ve yıldızlararası uzaya fırlatılışı şimdiye kadar bu formda gözlemlenmemişti.
“Bu zarflar, son evrelerinde yıldızların evrimini anlamamız için büyük önem taşıyor. Dahası, yıldızlararası alanı, daha sonra bizimki gibi gezegen sistemlerinin evrimi için önemli olan ağır elementlerle nasıl zenginleştirdiklerini anlamamıza yardımcı oluyorlar” diye açıklıyor Kimeswenger, yeni keşfedilen galaktik nebulaların önemini açıklıyor ve bir açıklama ekliyor. keşif olasılıklarının neden düşük olduğuna dair: “Modern teleskopların görüş alanı için çok büyükler ve aynı zamanda çok soluklar. Üstelik ömürleri, en azından kozmik zaman ölçeklerinde düşünüldüğünde oldukça kısadır. Sadece birkaç yüz bin yıl.”
Bu eşsiz keşfin başlangıç noktası, bir grup Alman-Fransız amatör gökbilimcidir: Özenli bir çalışmayla, şimdi sayısallaştırılmış arşivlerde bilinmeyen nesneler için tarihsel göksel görüntüleri aradılar ve sonunda 1980’lerden kalma fotoğraf plakalarında bir bulutsu parçası buldular.
Uluslararası işbirliği bulmacayı çözüyor
Grup, bulgularıyla birlikte, Innsbruck Üniversitesi Astro ve Parçacık Fiziği Departmanı da dahil olmak üzere, bu alanda çok deneyimli uluslararası bilim uzmanlarıyla temasa geçti. Innsbruck’taki araştırmacılar, çeşitli teleskopların kamu arşivlerinden ve dört farklı uzay uydusundan elde edilen verilerden elde edilen son 20 yıldaki gözlemleri derleyip birleştirerek, ilk varsayımlarını, yani bir gezegenimsi bulutsunun keşfini dışlayabildiler. ölen yıldızların kalıntıları. Bulutsunun muazzam boyutu, sonunda Şili’deki teleskoplar tarafından alınan ölçümlerin yardımıyla ortaya çıktı. ABD’deki bilim adamları nihayet bu gözlemleri spektrograflarla tamamladılar: “Ana bulutun çapı 15,6 ışıkyılı genişliğinde, dünyanın güneşe olan mesafesinden neredeyse 1 milyon kat daha büyük ve güneşimizin güneşe olan mesafesinden çok daha büyük. en yakın komşu yıldız Ayrıca, aralarında 39 ışıkyılı kadar büyük parçalar da bulundu. cisim biraz yukarıda olduğu için SamanyoluKimeswenger, keşfi açıklıyor.
Yeni galaktik bulutsu sınıfının modeli
Araştırmacılar, tüm bu bilgileri birleştirerek, nesnenin bir modelini oluşturmayı başardılar: 66.500 derecelik yakın bir ikili sistemden oluşuyor. Beyaz cüce yıldızı ve kütlesi Güneş’in biraz altında olan normal bir yıldız. Her ikisi de sadece 8 saat 2 dakika içinde ve sadece 2,2 güneş yarıçapı mesafesinde birbirlerinin yörüngesinde dönüyorlar. Küçük mesafeden dolayı, sadece yaklaşık 4700 derecelik bir sıcaklığa sahip olan yoldaş yıldız, beyaz cüceye bakan tarafta kuvvetli bir şekilde ısıtılır, bu da yıldızın tayfında aşırı fenomenlere ve parlaklıkta çok düzenli değişimlere yol açar. Her iki yıldızın çevresinde beyaz cücenin dış malzemesinden oluşan devasa bir zarf vardır. Bir güneş kütlesinin biraz üzerinde olan bu madde, beyaz cüce ve ona eşlik eden yıldızdan daha ağırdır ve yaklaşık 500.000 yıl önce uzaya fırlatılmıştır.
Stefan Kimeswenger, yeni galaktik nebula sınıfının keşfiyle ilgili bulmacanın bir başka parçasının henüz çözülemediğini söylüyor: “Bu sistemin Koreli ve Çinli gökbilimciler tarafından 1086’da yapılan bir nova gözlemiyle ilgili olması bile mümkün. her halükarda, tarihsel gözlemlerin konumları, burada açıklanan nesnemizin konumlarıyla çok iyi uyuşuyor.”